|
Na een ontmoeting met de feministische Mirza Mozaffar, een politica die zich kandidaat wil stellen voor de verkiezingen, belanden beiden in een hachelijke situatie nadat ze op onderzoek uit zijn en net op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats zijn.
De auteur wil de lezer meenemen naar Teheran, de overbevolke Iraanse hoofdstad, en laat ons vervolgens als een tourist kennismaken met de cultuur, de gebruiken, de sfeer en de dreiging aldaar. Wat voor haar inmiddels bekend terrein is blijft voor een buitenstaander een lastige klus om te behappen. Door de hoeveelheid moeilijke namen van de fictieve personen en ook de bestaande blijkt het verhaal toch lastig weg te slikken te zijn. De titel is enigszins misleidend en geeft aan dat er een boekje open zal gaan wat de nieuwsgierigheid van de thrillerlezer zal prikkelen. Helaas blijft dit uit. De symbolische deur die geopend wordt geeft enkel zicht op dit streng Islamitische land en wat zich daar afspeelt. De spanning zit meer in die richting, niet in het fictieve verhaal zelf.
Een Iraanse thrillerauteur is zeldzaam en dat het hier om een vrouw gaat trekt de nodige aandacht. Le Monde qoute op het omslag dat deze debuutroman Iran op de thrillerwereldkaart zet. Een roman op de thrillerwereldkaart? Op de achterkant een andere, uit het Frans vertaalde quote dat het boek toch echt als thriller betiteld. Hoe dan ook blijft dit debuut, een duidelijke roman, een bijzondere ervaring, waar men haar ook onder wegzet.
Naïri Nahapétian (1970) groeide op in Parijs vanaf haar negende levensjaar. Gevlucht met haar Armeense moeder en had geen besef van de werkelijke toestand en leefomstandigheden in haar geboorteland. Ze keerde terug toen ze midden twintig was om zo zelf een beeld te kunnen vormen. Intussen is het van oorsprong Franstalige boek ook in het Engels en Duits vertaald. Of het in Iran zal verschijnen blijft de grote vraag.
Geen vrouwenthriller in mijn ogen, maar wel een stukje cultuursnuiven in een land dat niet snel op iemands lijstje staat om bezocht te worden. Blijft ook de bijsmaak hangen dat dit verhaal een verkapte vorm is van hetgeen de auteur, op professioneel vlak, zelf wil vertellen. Desalniettemin een bijzonder verslag voor eenieder die hierin is geïnteresseerd.
Een heldere NEE Diana
Bezoekersreacties:
|
