Zeg dat het je spijt - Michael Robotham
Door: Diana op 15 december 2012

Synopsis:
"De vriendinnen Piper en Tash verdwijnen op een gewone zondagochtend. Niemand weet waar ze zijn en de verdwijning houdt het hele land in haar greep. Drie jaar later wordt tijdens de ergste sneeuwstorm in jaren een echtpaar op brute wijze vermoord in de boerderij waar Tash woonde. Een verwarde jongen wordt bij de boerderij opgepakt. Hij zegt dat hij die nacht een meisje heeft gezien dat achterna werd gezeten door een sneeuwman.
Psycholoog Joe O’Loughlin gelooft niet dat de jongen schuldig is, zeker wanneer hij kijkt naar de manier waarop de moordenaar te werk is gegaan. Langzamerhand begint hij te vermoeden dat er een verband is met de twee vermiste meisjes. Maar hoe dichter hij bij de waarheid komt, hoe gevaarlijker de zaak wordt."

We schrijven 2011. Het is eind december en voor Engelse begrippen bitterkoud. Oxford ligt bedekt onder een deken van sneeuw nadat een heftige storm die nacht ervoor flink huis heeft gehouden.

Drie jaar geleden werd het Engelse plaatsje Bingham, dat aan schurkt tegen de rivier de Theems, in zijn greep gehouden door de verdwijningszaak van de destijds 15-jarige Natasha - Tash - McBain en Piper Hadley.
Op de voormalige boerderij van de familie van Natasha vindt een dubbele moord plaats rond dezelfde tijd dat er een jonge vrouw uit het bevroren water van de nabij gelegen Radley Lakes wordt gevist.

Klinisch psycholoog professor Joseph – Joe – O'Loughlin leeft zijn leven gescheiden van Julianne en hun beider dochters Charlie (15) en Emma (7). Joe heeft Charlie tijdelijk onder zijn hoede en is met haar in Oxford als hem door de politie gevraagd wordt om nieuw licht te werpen op het oorspronkelijke onderzoek als blijkt dat het gevonden lichaam in het meer een van de Bingham meisjes betreft. Nu duidelijk gesteld kan worden dat zij al die tijd in leven was, wordt de zaak heropend. Inmiddels is er ook een verdachte aangehouden, Augie Shaw, een verwarde man die, zo het laat zien, lijdt aan waanbeelden. Joe, die voor de zesde keer zijn opwachting maakt, krijgt assistentie van Vincent Ruiz, een oud-politiecommissaris en tevens goede vriend. Terwijl Joe de ziekte van Parkinson de baas probeert te blijven, heeft hij bovendien zijn handen vol aan om zijn tienerdochter onder de duim te houden.

Terwijl men druk bezig is ieder detail na te lopen om zo een beeld te vormen wat er zich precies op de boerderij heeft afgespeeld is de lezer vooral begaan met Piper Hadley. Vanuit haar perspectief neemt ze ons mee naar de plek waar zij en Tash de afgelopen drie jaar doorbrachten en waar een man, “George” genaamd, hen onder schrijnende omstandigheden verborgen wist de houden voor zowel de buitenwereld als het daglicht.

Michael Robotham weet een gevoelige snaar te raken als hij zich inleeft in de achttienjarige Piper en houdt daarnaast zijn overige personages goed in de hand. Ieder van hen heeft ook een reden om zich te laten horen en weet hier precies het juiste moment voor te kiezen. Nergens de schijn wekkend dat de oplossing nabij is en hoewel het lijkt alsof iedereen op zijn of haar doel afgaat, zijn er voldoende zijpaden aangelegd om een voor de hand liggende plot te voorkomen. Niet alles wordt verklaard, want wie de moord op het echtpaar heeft gepleegd en het motief hierachter, blijft naar mijn idee toch in de lucht hangen. Zelf krijgt de lezer wel een beeld erbij maar het blijft toch een stukje speculatie.

Toch kwam niet iedere gebeurtenis voor mij geheel onverwacht en had ik sterk het gevoel dat er onnodig rek is aangebracht als het gaat om de onthulling van de identiteit van de kidnapper. Als een verhaal, met nog zo'n zestig pagina's te gaan, op dusdanige snelheid afstevent op de ontknoping zoals hier het geval is, kun je op je vingers natellen dat er een kink in de kabel komt. Ook eerder in het ontvoeringsdrama waren er momenten van voorspelbaarheid en in zekere zin ook van ongeloofwaardigheid.

De zogenoemde kink veroorzaakt inderdaad een ommezwaai waar lange tijd het kwaad voor het grijpen ligt maar waar echter zorgvuldigheid en terughoudendheid is geboden. Van mij hadden op dit moment in het verhaal de teugels iets meer gevierd mogen worden en had de slotfase wat minder in de kerststemming mogen zijn. Het ontbrak er nog maar net aan dat iedereen samen de feestdagen door zou brengen.

Zeg dat het je spijt zal absoluut bij de topthrillers gaan horen van 2012. Met een grotendeels vrouwelijk perspectief heeft deze thriller recht op een plek op onze website. Voldoende menselijk en realistisch drama, een goedlopende kijk op gescheiden maar nog altijd met elkaar verbonden gezinsleden die in het verleden genoeg voor de kiezen hebben gekregen, en een zeer prettige schrijfstijl maken dat dit boek wel degelijk thuishoort tussen de vrouwenthrillers.

Een Ja

Diana

* In deze rubriek kijken we of een besproken boek interessant zou kunnen zijn voor onze doelgroep.



Bezoekersreacties:
Website Security Test