Het spannende tweede deel in de August Strindberg-serie. Perfect voor fans van de Fjällbacka-serie van Camilla Läckberg.

August Strindberg is gelukkiger dan hij in lange tijd is geweest. Zijn tweehandswinkel doet het uitstekend. En nog beter: August is verliefd. Maar op een ijskoude nacht in januari wordt de vrede in Hovenäset verbroken door een verwoestende brand. De vuurzee vernietigt twee boothuizen: een van August en een van Axel Ehnbom, een bejaarde inwoner van het kustdorpje. Rechercheur Maria Martinsson realiseert zich al snel dat ze geen onderzoek moet starten naar brandstichting, maar wel een moordonderzoek. Iemand in Hovenäset verbergt duistere geheimen...

August en Maria zijn voorzichtig hun relatie aan het opbouwen en de kwetsbaarheid van beide kanten en het begrip van August ten aanzien van het verleden van Maria is aangrijpend en teder opgeschreven. Om dit helemaal te kunnen begrijpen is het lezen van het eerste deel een must. Deze opbloeiende relatie speelt een grote rol in dit boek en geeft ook een vleugje luchtigheid aan de moordzaak en de brand die onderzocht moeten worden. De gemeenschap van Hovenäset is hecht en dat heeft zowel voor- als nadelen. Iedereen kent elkaar en is met elkaar verbonden. 

In IJsbreker komen met de moord op de oudere Axel en de brand in zijn boothuis een hoop geheimen uit het verleden aan de oppervlakte. Het is een groot web van intriges en de lezer heeft wat tijd nodig om dit allemaal te doorgronden. De vriendschappen van lang geleden tussen verschillende personages uit het dorp lijken deels de oorzaak te zijn van gebeurtenissen in het heden. Het is aan Maria en haar partner om dit op te lossen. Ongewild raakt ook August hierbij betrokken, omdat hij inmiddels een graag gezien man is in het dorp. Een speciale vermelding is wel op zijn plaats voor de manier waarop de auteur het kwetsbare pubermeisje en haar broertje neerzet. Zij spelen ook een belangrijke rol in het verhaal en de passages die de auteur vanuit het meisje geschreven heeft, zijn kwetsbaar en aangrijpend. 

In IJsbreker zijn de gepleegde misdaden niet het sterkste deel van het boek. Dat zijn de dialogen en de omschrijving van de karakters van de personages. Zij brengen het boek tot leven en maken het tot een aangrijpend verhaal waarbij de misdaden bijna ondersneeuwen. IJsbreker is een boek dat raakt.