|
Jonathan's vroegere passie voor gevaarlijke en uitdagende sporten heeft hem tot vele hoogtes gebracht maar ook evenzoveel dieptepunten laten beleven.
Als Jonathan en zijn vrouw op skivakantie zijn slaat het weer om en het noodlot toe. Emma raakt ten val en komt om. De tijd om dit te verwerken krijgt hij niet als amper een dag later blijkt dat Emma een hoop dingen voor hem verborgen hield. Het bezorgde poststuk levert tal van vragen op als blijkt dat Emma er een heel leven naast op na hield.
Niet alleen deze twee personen doen hun intrede in het verhaal, ook een huurmoordenaar, een moord op een niet willekeurig gekozen slachtoffer en Marcus von Dänicken worden opgevoerd. Marcus, een vijftigjarige hoofdinspecteur die de scepter zwaait binnen een organisatie die terreur bestrijdt, bindt op zijn beurt de strijd aan met de CIA. Deze laatste heeft er belang bij een hoop geheim te houden zodat alles niet open en bloot op straat komt te liggen. Terwijl Emma het toneel verlaat maakt haar vriendin Simone Noiret, een Egyptische onderwijzeres en woonachtend in Parijs, haar opwachting. Intussen vervolgt Von Dänicken zijn onderzoek en gaan Jonathan en Simone op zoek naar antwoorden. Deze twee verhaallijnen lopen als een draad tussen gebeurtenissen die elders plaatsvinden.
Het verhaal krijgt van de auteur de ruimte om volledig te ontplooien maar wordt niet ten volle benut. Er gebeurt zo gezegd veel, er is zeer veel actie en nog meer onderhuidse spanning. Ook zijn er talloze karakters die binnenwandelen en sommigen lopen ook zo het verhaal weer uit. Deze losse draadjes maken het geheel wel erg onnodig vol en onafgemaakt.
Het spionage-achtige wat het boek uitstraalt staat recht tegenover de persoonlijke gevoelens van de hoofdpersoon. Jonathan blijft met vragen zitten, kan er niet over uit dat Emma, zijn bloedeigen vrouw, er een verborgen agenda op nahield. Emma blijkt een vrouw met ballen, een stoer wijf te zijn geweest die nergens voor terug deinste.
De auteur, die met Wetten van verraad een prachtig en sterk boek heeft afgeleverd, laat hoofdpersoon Jonathan Ransom volledig in zijn waarde. De liefde voor zijn vrouw Emma, het ongeloof en zijn strijd met diverse gevoelens, zijn nauwgezet ontleed. Het boek heeft een mooi afgerond slot zodat de lezer met een zeer tevreden gevoel achterblijft. Maar de vraag blijft natuurlijk: is het een vrouwenthriller?
Het antwoord daarop is NEE, niet echt.
Wél is het een boek wat in de eerste plaats prettig leest, als thriller perfect in elkaar zit en de - veelal - mannelijke hoofdpersonen menselijk zijn. Toch kunnen we ons maar nauwelijks identiviseren met Emma, vanwege de korte periode voor haar dood waarin ze niet de kans heeft gehad zich aan de lezer te laten zien. Na haar overlijden komen we wel steeds meer over haar aan de weet, maar ook hier blijft ze ongrijpbaar. Een stoer boek, maar niet voor iedere vrouwelijke lezer. Diana
Bezoekersreacties:
|
