 |
|
Bezoekersreacties
| | Of anders... - Tamara Geraeds **
Natalie van der Kolk (48): Het verhaal gaat over Nora die het zwaar en lastig heeft. Over waarom dat is is nog mysterieus. Vlot en duidelijk geschreven waarmee je gelijk lekker in het verhaal zit. Nora is de buurvrouw van Wiebe en op de een of andere manier word ze achterdochtig. Bij mij komen wat details ongeloofwaardig over en dat vind ik jammer. Nora word bedreigd en mij is onduidelijk waarom, het verhaal gaat prima verder alhoewel sommige details wat vergezocht zijn maar goed Nora is dapper. Het plot vind ik niet krachtig en ik ga van de ene verbazing naar de andere. Vanaf het begin is het wel duidelijk wie Nora is en wat ze doet alleen na haar nieuwe baan die in ene niet interesant is in het verhaal heeft haar broer, waar ze graag opnieuw contact mee wil na jaren stilte, heeft ook een geheim. Veel mysterie en dan verwacht je wel een heel erg groot geheim. Het geheim komt wel aan het licht alleen vind ik een beetje zwakjes. Buurman Wiebe heeft een dochter Hannah en past prima in het verhaal terwijl ze er eigenlijk niets mee te maken heeft.
| 
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Nel (64): “ Bonusmoeder “ geschreven door Inge van Prooyen.
Nena een leuke vlotte spontane vrouw wordt verliefd op Diederik. Na een tijdje rustig aan gedaan te hebben besluit zij haar baan op te zeggen en bij Diederik te gaan wonen.
Hij is gescheiden van Celeste en ze hebben een zoontje Benjamin van drie jaar oud.
Er is direct een klik met Benjamin en hij is dol op Nena.
De stoorzender in dit verhaal is Diederiks ex schoonmoeder Cato, die er alles aan doet om Nena het leven zuur te maken en trekt haar dochter daar in mee.
Nena doet geweldig haar best maar kan hier niet tegenop. Dan ontmoet zij Lou ook een bonusmoeder waar zij het direct goed mee kan vinden en samen lief en leed delen.
De ongrijpbare situaties waar Nena in terechtkomt worden steeds extremer en zij is de wanhoop nabij. Als zij op onderzoek uit gaat komt zij tot een schokkende conclusie en weet zij niet waar dit zal eindigen.
Als lezer leef je enorm mee met de gebeurtenissen in het boek met alle emoties die daarbij horen.
Deze psychologische thriller is heel realistisch en zou zomaar van deze tijd kunnen zijn. Goed onderbouwde personages die menselijk beschreven zijn. Het verhaal wordt vertelt vanuit het perspectief van Nena en het leesplezier is groot.
De schrijfstijl is helder en aangenaam met een cover die direct je aandacht vraagt.
De ontknoping is er wel eentje die ik niet zag aankomen en waar ik even van moest bijkomen.
| 
| | Undercover - Clare Clark *****
Gerda (76): Prachtig geschreven in een ruk uitgelezenGHSL9U
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Neeltje Doggen : Inge van Prooijen woont samen met haar man en zoontje in Den Haag en ze werkt in een huisartsenpraktijk. Ze speelt graag bordspelen met haar man en lezen is voor haar een ultieme vorm van ontspanning. Inge leest graag thrillers en feelgoods. Ze kan vooral genieten van een boek als er veel humor in zit. Zelf schrijft Inge ook in verschillende genres. Ze heeft al twee feelgoodverhalen geschreven en De bonusmoeder is haar derde thriller.
Nena is bonusmoeder. Maar niet iedereen is blij met haar komst...
Nena heeft een relatie met Diederik. Hij is gescheiden en hij heeft een zoontje van drie. Als Nena bij ze intrekt, merkt ze dat niet iedereen blij met haar is. Haar schoonmoeder en de ex van Diederik hebben moeite met haar en laten merken dat ze niet welkom is. Gelukkig heeft ze steun aan haar nieuwe vriendin Lou, die ook bonusmoeder is van een peuterzoon.
Als er allerlei vreemde dingen rondom Nena gebeuren, kan dat geen toeval zijn. Het lijkt alsof ze geen goede bonusmoeder is, terwijl die dingen buiten haar om gebeuren. Bovendien raken een aantal vreemde gebeurtenissen aan een trauma uit haar verleden. Nena is vastbesloten om te ontdekken wie al die vreemde dingen veroorzaakt en waarom.
De bonusmoeder is een goede psychologische thriller. De proloog lijkt een gewone beschrijving van een gebeurtenis in het verleden, tot je de laatste onheilspellende regels leest:
“Als ik toen wist wat ik nu weet, was ik dan wel door mijn raam naar buiten geklommen, of had ik de kans om onze toekomst te herschrijven met beide handen aangegrepen?”
In het eerste hoofdstuk wordt de nieuwsgierigheid van de lezer nog verder aangewakkerd door gedachten naar het verleden.
“Zelfs na zijn dood weet hij me nog tot in het diepste van mijn ziel te raken.”
Veelvuldig komen gedachten naar het verleden terug. Soms voelt het zelfs als teveel. Ze zorgen wel voor een extra laag spanning naast de vreemde gebeurtenissen die in het heden gebeuren. Af en toe is De bonusmoeder wat langdradig door gebeurtenissen die wel erg uitgebreid worden beschreven, maar over het algemeen leest het boek heel vlot weg en houdt het de lezer in zijn greep. De opbouw is zeer goed en vooral het einde is verbluffend. De plottwist is erg mooi gevonden.
De bonusmoeder is een goede psychologische thriller die de lezer in zijn greep houdt en verbluft achterlaat na het lezen van de laatste hoofdstukken.
| 
| | Ik zie jou, zie jij mij? - Mariska Noordeloos ***
Wiets (14): hallo. het lijkt mij een heel mooi boek! alleen kan m niet downloaden. Gr. Wiets
Dat klopt, wij hebben (nog) geen e-bookshop. Klik hier om het e-book te downloaden
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Isabelle De Moor: Inge van Prooijen woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in Den Haag. In 2016 werd ze bekend via Instagram. Op haar account PickOneQuotes postte ze quotes waarover haar volgers konden beargumenteren of ze het eens of oneens waren. De populariteit hiervan mondde uit in haar eerste boek. Intussen werden ook nog twee e-book novelles en haar debuutthriller Zonder angst uitgegeven. De bonusmoeder is haar tweede psychologische thriller.
Wanneer Nena intrekt bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoon Benjamin voelt haar leven compleet. Ze is gelukkig en heeft al snel een goede band met Benjamin opgebouwd. Toch merkt ze dat niet iedereen blij is met haar komst naar Den Haag. De moeder van Benjamin, maar ook de moeder van Diederik zien Nena liever niet als bonusmoeder. Wanneer er een aantal vreemde gebeurtenissen voorvallen, is het hek helemaal van de dam. Nena moet vechten voor haar relatie en zal zich meer dan ooit moeten bewijzen.
De cover van De bonusmoeder oogt mysterieus en roept meteen de vraag op wiens gele laarsjes dit zijn. Een goede insteek voor een thriller.
Inge van Prooijen steekt van wal met een flashback. Dan start het verhaal in het heden, geschreven in de ik-vorm, vanuit de visie van bonusmoeder Nena. De schrijfstijl is meteen actief: de lezer wordt van bij aanvang in het dagelijkse leven van Nena’s nieuwe gezin gedropt. Op regelmatige basis wordt in cursief gedrukte tekst een uitstapje naar het verleden gemaakt in de vorm van herinneringen. Zo wordt in kleine stukjes een inkijk gegeven in de gebeurtenissen van vroeger, die een invloed hebben op het heden. Op die manier diept van Prooijen haar hoofdpersonage Nena verder uit. Het gezinsleven en de rol van de bonusmoeder worden herkenbaar en geloofwaardig neergezet. De gebeurtenissen, gevoelens en gedachtewereld zijn levensecht.
Het verhaal zet aanvankelijk vooral in op deze psychologische ontwikkeling en dus minder op spanning. Langzaamaan wordt verwarring gezaaid. Pas naar het einde toe beginnen puzzelstukken in elkaar te vallen en wordt daarmee de spanning opgebouwd. Nena begint keuzes te maken en risico’s te nemen, met alle gevolgen van dien. Er zitten knappe plottwists in het verhaal en ze zijn bovendien perfect getimed. En net wanneer de lezer verwacht dat het einde van het verhaal nadert, deelt Inge van Prooijen de genadeklap uit.
De bonusmoeder is knap geschreven en heeft een goed doordacht plot. Een psychologische thriller die de lezer door de rustige opbouw aanvankelijk zal onderschatten, maar die zeker zal verrassen. Dit is een op en top vrouwenthriller voor de fans van Michelle Frances.
| 
| | De belofte - Merel Disselkoen ***
Joke Veenstra: Met Witkind debuteerde Merel Disselkoen in 2022 en verwerkte hierin haar zelf opgedane ervaringen in Zuid-Afrika. Leuk detail, hoofdpersoon Mia is getrouwd en in de tijd speelt dit boek na haar tweede boek De belofte. In dit verhaal neemt zij de lezer opnieuw mee naar Zuid-Afrika met de vijfentwintigjarige Mia. Naast auteur is Disselkoen gastredacteur voor Salt Magazine, schrijft reisblogs en geeft boeklezingen. Op haar website zijn korte verhalen van haar hand te lezen. Het is overduidelijk dat Disselkoen haar hart verpand heeft aan Zuid-Afrika, land van contrasten.
Mia doet als achttienjarige op het sterfbed van haar moeder Halina, een succesvolle romanschrijfster een belofte. Halina heeft een onafgemaakt manuscript achtergelaten die Mia op een zoektocht naar haar vader in Zuid-Afrika zal voeren. Deze toezegging kan ze pas zeven jaar na Halina’s dood uitvoeren. De studie fotografie is klaar en dankzij haar gewonnen prijs, kan zij een maand naar Zuid-Afrika om te fotograferen. In het armoedige en afgelegen township Kraalwater maakt ze kennis met de gebruiken en leefgewoonten van de zwarte bevolking. Ze staat onder de hoede van doctor B die haar de restrictie oplegt om voor donker in haar appartement te zijn. Een beperking van haar vrijheid die Mia absoluut niet aanstaat en rebels als ze is overtreedt. De speurtocht naar haar vader levert een spoor op, maar of ze er verstandig aandoet om dit te volgen?
De belofte wordt vanuit Mia verteld, wat zorgt dat we ons in haar kunnen verplaatsen. Het verhaal wordt langzaam opgebouwd en wordt stelselmatig onderbroken door stukken uit een manuscript. Dit is geschreven door Halina, de moeder van Mia en springt regelmatig heen en weer in de tijd. Deze schrijfwijze prikkelt de nieuwsgierigheid naar het leven dat Halina heeft geleid. Hun moeder-dochterband is bijzonder, maar ook apart. Halina geeft op vragen van Mia over haar verleden altijd een ontwijkend antwoord. Iets wat Mia wel opvalt, maar voor zoete koek slikt. Hun band is innig en onder de magnoliaboom die een bijzondere plaats heeft in het boek praten ze heel wat af. Disselkoen heeft belangrijke thema’s als leren loslaten, levenswijsheid opdoen en rouwverwerking mooi verwerkt in De belofte. Haar schrijfstijl heeft een filmische karakter, is vlot, meeslepend en een tikkeltje mysterieus. Ze weet uitstekend de sfeer in donker Afrika weer te geven.
“Je moet aandacht schenken aan diegenen die een beter leven willen, alleen dan zal de mentaliteit van de hele gemeenschap veranderen, omdat dan ook de onrustzaaiers de verbetering zullen gaan inzien.”
De atmosfeer die heerst in een township en de manier waarop bewoners orde handhaven komt duidelijk over. Gevaar komt niet alleen van de wildernis, maar ook van mensen. Het duurt lang voordat er spanning komt, maar als die komt, piekt deze behoorlijk. Richting het einde gebeurt er veel wat de lezer niet aanziet komen en het verhaal een duister tintje geeft, passend bij een township.
De belofte is een ontroerend verhaal, met een verrassende ontknoping, passend in de sfeer van donker Afrika waar mensen zelf hun problemen oplossen.
|
| | De belofte - Merel Disselkoen *****
Erika (66): Merel Disselkoen verloor haar hart aan Zuidelijk Afrika. Dat ze er thuis is en veel van het land en de inwoners weet, komt terug in haar romans. Haar debuutroman Witkind verscheen in 2022. De belofte is haar vervolg, eveneens met Mia in de hoofdrol. Maar dit verhaal speelt zich enkele jaren eerder af dan Witkind.
Op achttienjarige leeftijd verliest Mia haar moeder Halina, succesvol schrijfster. De belofte die ze op het sterfbed van Halina doet, is het begin van een zoektocht naar haar vader die ze nooit heeft gekend. Een zoektocht die haar naar Zuid-Afrika leidt. Daar vindt ze een onverwacht spoor door afgelegen Afrikaans gebied. Mia komt in een levensgevaarlijke situatie terecht. De belofte draait om het allerlaatste manuscript van Halina, waarvan delen opgenomen zijn tussen de hoofdstukken van Mia’s verhaal. Dit beslaat een periode van tien jaar. Disselkoen springt heen en weer in de tijd, maar ze laat wel Mia in de eerste persoon enkelvoud het hele verhaal vertellen. De band tussen Mia en haar moeder is heel innig, het kost Mia veel moeite om zich van haar moeder los te maken, ook na Halina’s dood. Ze doet tijdens haar zoektocht zoveel levenswijsheid op dat ze aan het eind in staat is om Halina te laten gaan.
Disselkoen schrijft pakkend, meeslepend, hier en daar tipjes van iets verborgens oplichtend. Aangezien na een kort kijkje in de toekomst de aanloop naar Mia’s belofte en haar zoektocht een derde deel van het boek omvat, schept ze tergend veel nieuwsgierigheid bij haar lezer. De auteur slaagt erin de sfeer, de kleuren en de geur van Zuidelijk Afrika goed over te brengen, net als het leven van de inwoners daar. Ze geeft dit veel ruimte, heel lang is De belofte een roman met een behoorlijk feelgood-gehalte en zo zijn we zomaar nog eenderde van het boek verder. Tot plotseling de spanning van het raadsel zich aandient en Mia op een gevaarlijke toer gaat en een bijna gekmakende spanning zich ontwikkelt. Disselkoen is dan in staat om op weerloze wijze uit te stellen wat de lezer zo graag wil weten en waar Mia op gestuit is.
De belofte gaat over een eigenzinnige tiener, later een net zo rebelse jonge vrouw, die plotseling voor de realiteit staat haar moeder te verliezen en geconfronteerd wordt met geheimen over haar afkomst. De plot is zo onthutsend, zo volslagen onverwacht, terwijl Disselkoen haar lezer ook nog eerst op een verkeerd been zet, en dan stijl achterover doet slaan. Dit is niet alleen maar een spannende roman, zoals op de kaft staat. Dit is thrillerwaardig.
| 
| | Aura - Frank Vork ***
Joke Veenstra (61): Na eerder al met veel plezier De storm van Sauville van Frank Vork gelezen te hebben, was ik heel benieuwd naar Aura. In deze novelle staat het leven van hoofdpersonage Isabel in het teken van haar zware migraineaanvallen. Herinner jij je nog het geluid van het piepende krijtje over het schoolbord dat door merg en been ging? Een snerpende piep die hoofdpijn uitlokt. Wat dit met een migrainepatiënt doet, kan ik mij slechts voorstellen. Zelf heb ik er gelukkig nooit last van en weet ik alleen van horen zeggen hoe iemand daar onder gebukt gaat en dagenlang uit de running kan zijn. Voor mij persoonlijk, was het inleven in de beleving van Isabel dan ook lastig.
Isabel werkt als lerares en vreest voor haar baan door haar vele ziekmeldingen, veroorzaakt door haar zware migraineaanvallen. Haar leven lang heeft ze hier al last van, alles heeft ze geprobeerd en ze is uitbehandeld. Zelfs het alternatieve circuit biedt haar geen verlichting, of oplossing. Wanneer haar neuroloog ziek is en zij een plaatsvervanger krijgt, stelt deze een bijzondere behandeling voor die in het experimenteer stadium verkeert. Haar vriend steunt en helpt haar waar hij kan. Hij twijfelt wel over het feit dat ze van haar nieuwe behandelaar dieper in de migraineaanval moet duiken. Ze moet tijdens een aanval haar dromen onderzoeken en deze bijhouden in een dagboek. De prikpen met medicijnen mag Isabel pas pakken als het echt niet meer gaat. Zijn de motieven van haar nieuwe behandelaar wel zuiver?
Aura is in de derde persoon geschreven en wordt vanuit Isabel verteld. Deze vertelwijze zorgt voor begrip. Doordat het een zogenaamd tussendoortje is van ongeveer 100 bladzijden leer je haar niet echt kennen, alleen hoe ze omgaat en leeft met haar aandoening. Vork heeft een meeslepende schrijfstijl, waardoor je het boek in een ruk uitleest. Het plot start met vaart en ik verwonderde mij over de uitgebreide beschrijvingen hoe een migraineaanval verloopt, mede doordat bij mij hier de kennis van ontbreekt. De heftigheid en de manier waarop migraine verloopt, met de erbij horende aura, wordt zeer gedetailleerd beschreven door Vork. Ik kon zelf niet anders denken dan, hoe gelukkig ik ben, dat ik je hier geen last van hebt. Een ware hel die Isabel moet doormaken en die je als lezer voelt door de manier waarop dit beschreven wordt. Of migraine echt zo verloopt weet ik niet, maar de beschrijving komt zeer realistisch over. Net als de angst van Isabel om haar baan te verliezen en het onbegrip van collega’s voor haar ziekte. Vork heeft dit prima weergegeven en laat de gevolgen van migraine tot de lezer doordringen. De gevoelens en emoties van Isabel zijn krachtig verwoord.
Aura eindigt op een vreemde manier, dat goed past bij dit bijzondere verhaal dat mij heeft weten te verrassen door zijn originaliteit. Wel bleef voor mij de verwachte spanning uit. Vork heeft zonder meer een opmerkelijke novelle geschreven die 3 ½ belevingssterren krijgt.
| 
| | De nomade - Anya Niewierra *****
Diane Kooistra (48): De klank van het zuiden van Emma Zegers
Dutch Venture Publishing
Emma Zegers is bekend als auteur van romans als Versplinterd vertrouwen, Versplinterd verlangen. Ik leerde haar kennen door haar boek Het museum van gevonden voorwerpen en Alles voor jou.
Ik schreef over haar andere boeken: “Emma Zegers weet de situaties die ze tegenkomt heel treffend weer te geven door het gebruik van de juiste woorden op het juiste moment. Ze ontroeren me.”
De klank van het zuiden begint als Cathelijne afscheid moet nemen van haar vriend, hij overleed plotseling en laat haar met gemengde gevoelens achter. Ze is van harte welkom bij haar ouders die zich graag over haar ontfermen. Ze komt oude bekenden tegen en leert een weg te vinden in haar nieuwe leven zonder hem.
Emma Zegers heeft in deze roman ook gekozen voor een bredere benadering van de hoofdpersonen, de lezer leert ze in alle situaties kennen en omdat de gedachten van Cathelijne ook gedeeld worden wordt het gevoel van herkenbaarheid en meeleven nog sterker.
Daar tegenover staat het nuchtere Limburgse. Bij haar ouders en oude bekenden komt ze tot rust ook al moet ze nog enkele “beren afschieten” die ze onderweg naar rust tegenkomt. Dit wereldje staat haaks tegenover de wereld van de country zangeres die Cathelijne ook is. Amsterdam tegenover een Limburgs dorp geeft hele mooie tegenstellingen in het verhaal.
Het is een meeslepende roman met diverse mooie thema’s die allen bij elkaar komen in een aangename hoofdpersoon. Het zou zomaar jouw oud klasgenoot kunnen zijn die terugkomt.
Zegers heeft de lezer wederom weten te treffen met mooie zinnen, zowel in het Limburgs als in het Nederlands.
Ik las samen met de Hebban leesclub het nieuwste boek van Anya Niewarra.
De nomade.
@ls Amsterdam
Anya Niewarra verschillende literaire thrillers die goed zijn ontvangen. Ze won verschillende boekenprijzen met deze boeken. De NS publieksprijs voor De Camino en de Hebban thrillerprijs gingen naar de Camino en Het bloemenmeisje. In haar boeken staan vrouwen centraal die in bijzondere situaties terecht komen en deze tot de bodem en ver daaronder uitzoeken.
Over De Camino schreef ik : ”Een thriller dat echt onder je huid gaat zitten als een blaar na het wandelen.”
De journaliste Olga hoort tijdens een korte vliegreis iemand in een taal spreken dat ze lijkt te herkennen. Als die persoon later in de problemen komt heeft ze geen idee dat ze zelf al onderdeel is geworden van het verhaal. Dit is niet de enige verhaallijn, Niewarra neemt de lezer mee naar landen die bij de meesten alleen bekend zijn door de onrust die er in Oost-Europa heerst. Landen met een bijzondere geschiedenis die nu nog steeds zijn tol eist.
De dementerende vader van Olga blijkt hier ook een rol in te hebben gehad wat tot uiting komt in zijn verwarde buien als gevolg van zijn ziekte. Olga gaat met hulp van enkele bijzondere personen op zoek naar het verhaal achter haar medepassagier maar komt ook zichzelf keihard tegen. Ze is behalve journalist ook dochter, vrouw en collega. Kan ze deze rollen allemaal volhouden tot het einde?
“Elke grens vertelt zijn eigen verhaal”
Nomaden zijn mensen of bevolkingsgroepen die geen vaste woon- of verblijfplaats hebben. Het is een bijzondere cover die de lading van het verhaal goed dekt. Niewarra schrijft in geen van haar boeken iets zomaar op. Daarom is het ook een heel goed boek om met medelezers verder te bespreken in een leesclub. De aandacht wordt echt naar de verschillende verhaallijnen getrokken en maakt de lezer nieuwsgierig naar de afloop van dit verhaal.
Niewarra heeft voorin het boek enkele mooie landkaartjes verwerkt en ze beschrijft de fictieve plaatsen zo doeltreffend dat verschillende lezers op google maps gingen zoeken zonder resultaat. Boven de hoofdstukken staat duidelijk waar het over gaat en deze titels worden regelmatig opgevolgd met mooie quotes waarvan er meerdere op een tegel niet zouden misstaan.
Er is gekozen voor een wisselend perspectief waardoor het verhaal meer lagen krijgt en de gebeurtenissen door meerdere personen beschreven worden. Daardoor is er onder andere een hele sterke spanningsboog. Niet de spanning van veel moorden en aanslagen maar een onderhuidse spanning. Juist omdat de lezer merkt dat alles wat in het boek staat een reden heeft.
Het verhaal eindigt met een heel mooi einde dat de lezer echt bij laat komen van alles wat er gelezen is.
Niewarra heeft dit niet alleen voor elkaar gekregen, de uitgebreide literatuurlijst is een snoepwinkel voor de lezer en de vele mensen die ze uitgebreid bedankt in haar nawoord hebben haar geholpen. Ze heeft er wel een heel mooi geheel van gemaakt dat meer dan prettig leest. We mochten haar in de leesclub ook een vraag stellen en toen ik haar vroeg wanneer de research stopt en het schrijven begint was dat voor Anya best een punt. Mooi dat ze ons daar zo in meegenomen heeft.
De nomade is een fascinerende literaire thriller met meerdere mooie verhaallijnen en een goed plot.
| 
| | In de schaduw van het Alcazar - Sacha Voogd ***
Diane Kooistra: Als Lara opnieuw wil beginnen nadat ze haar vriend verloor bij een ongeluk vertrekt ze naar Spanje, ze is uitgenodigd om hoorcolleges te geven aan toeristen in de Mezquita, een museum in Cordóba. Ze vertrekt en gaat daar aan de slag. Maar dan krijgt ze brieven, er volgen vreemde ontmoetingen en er zit duidelijk iemand achter haar aan. Het wordt een kat-en–muisspel dat zich zowel in Nederland als Spanje afspeelt…
“Lara leunt achterover. Wat is ze naïef geweest.”
De cover in warme sepia kleuren vallen op binnen de andere covers van deze uitgeverij en in zekere zin is dit ook een heel ander verhaal. Ok, een jonge vrouw maakt een nieuwe start in een ander land maar zij begint geen B&B of gaat geen grote liefde achterna.
De karakters komen waarheidsgetrouw over, de emoties ten aanzien van haar ouders die haar missen, de man die ze bij het kruispunt van het ongeluk tegenkomt en van Lara zelf. Alles past als een puzzel in elkaar.
Wat mist is een woorden- en begrippenlijst want er komen best veel Spaanse termen, gerechten en gebouwen voorbij.
De puzzel mag van de lezer groter worden. Want door juist niet alles uit te leggen of te beschrijven maakt Voogd de lezer heel nieuwsgierig naar de andere lagen in het verhaal. In dit verhaal komen langs de rode draad meerdere onderwerpen aan bod die zeker bijdragen aan de spanning van het verhaal. Geheimen die niet onthuld mogen worden, hoe zigeuners gezien worden in Spanje en dat een vakantie nooit echt zonder gevaren is. De lezer komt er al snel achter dat er niets toevallig is in dit verhaal. Alles gebeurt met een reden. Aan de andere kant wordt de lezer nieuwsgierig gemaakt naar de parels van de mooie omgeving waar dit boek zich afspeelt. De plotselinge afloop zorgt dat de lezer gaat zoeken naar een vervolg. Zou dat er komen?
In de schaduw van het Alcazar is een veelbelovend verhaal dat eigenlijk meer dan een tussendoortje verdient. De hoop is groot dat Voogd het verhaal ooit helemaal uit mag werken met de geschiedeniselementen erbij voor een spannende pageturner. Dan zou het bijna Dan Brown-achtige elementen kunnen bevatten.
| 
| | Campinggasten - Liz Ouwens ****
Boekdine (28): Een thriller met een intrigerende setting: een camping in Nederland, die door de één wordt gezien als gezellig en idyllisch, maar door de ander juist als kneuterig en sneu.
Campinggasten gaat over Sander, die een camping op het platteland in Limburg van zijn oom erft. Hij heeft zelf goede herinneringen aan zijn jeugd op de camping. Zijn vriendin Lina, een echte liefhebber van de stad, is daarentegen niet al te blij met hun verhuizing en kan maar moeilijk op de camping aarden. Dan wordt haar dode lichaam gevonden in het bos bij de camping. Wat is er gebeurd? En misschien wel nog belangrijker: wie heeft het gedaan? De voorspelbare partner of de onverwachte minnaar?
Door de korte hoofdstukken en tactische cliffhangers moet je als lezer wel doorlezen. Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld: vanuit het slachtoffer, de nabestaanden, de recherche en misschien zelfs wel de dader? Door deze verschillende perspectieven weet je als lezer steeds meer, maar toch nog niet genoeg voor de ontknoping. Rouw, schuld, vergeving, affaires en taboes: de auteur is niet bang om enkele zware thema’s aan bod te laten komen. Juist de tegenstellingen die je terugziet in de karakters, maar ook in hun hobby’s (bingo op de camping vs. … tsja, dat moet je zelf maar lezen ;) ) maken het verhaal erg boeiend. Daarnaast bevat het verhaal precies genoeg geheimen om het verhaal interessant te houden. Genoeg voer voor een thriller van en op Nederlandse bodem!
| 
| | Dubbelspel - Bregje Rebergen *****
Kat van den Hoven (44): Dubbelspel is het eerste deel van De officier serie en bestaat uit 56 hoofdstukken geschreven in wisselend perspectief, voornamelijk vanuit hoofdpersonages officier van justitie Rixt van Leeuwen en de wereldberoemde pianozusjes Valérie en Aisha de Saussure. Het verhaal gaat van start met een spannende proloog waarin de dreiging voelbaar is en Bregje de lezer direct het verhaal ingrijpt.
Bregje Rebergen heeft echt een heerlijke prikkelende, spannende, meedogenloze, beklemmende en uiterst verslavende schrijfstijl, op beeldende en filmische spannende wijze, alsof je naar een serie aan het kijken bent, word je mee het verhaal ingezogen en waardoor je het niet meer loslaat voor je het uit hebt.
In Dubbelspel maken we kennis met officier van justitie Rixt van Leeuwen en het wereldberoemde pianistenduo en tevens zusjes Valérie en Aisha de Saussure uit Het Gooise Blaricum.
'Er is een verschil, tussen je schuldig voelen en schuldig zijn.'
Rixt is bijna vijfentwintig jaar samen met Victor en moeder van pubers Saar, Pieter en Julia. Ze is al vijftien jaar werkzaam als officier van justitie, waarvan de laatste tien jaar op de afdeling Zware Criminaliteit, waar ze samenwerkt met een vast en hecht onderzoeksteam. haar baan vergt veel van haar en haar gezinsleven, het is erg pittig en alles moet ervoor wijken, tot grote frustratie van haar man en kinderen, maar haar werk is heel erg belangrijk voor haar. Ondertussen knaagt het schuldgevoel aan haar en neemt ze zich keer op keer voor om minder te gaan werken en meer tijd aan haar gezin te besteden, maar valt telkens weer in diezelfde val, waardoor haar huwelijk inmiddels in zwaar weer verkeerd. De keerzijde van haar beroep is ook altijd waakzaam moeten zijn, zo min mogelijk vaste patronen erop nahouden en altijd over haar schouder kijken, niet iedereen is namelijk even blij met haar. Toch is dit alles wat ze wil, de strijd aan gaan met de drugscriminaliteit en omvangrijke criminelen oprollen, een haast onbegonnen zaak. Samen met haar team werkt ze aan Project Scylla een grootschalige operatie met jarenlange voorbereiding. Een onderzoek wat stilaan een hoofdpijndossier begint te worden en waar steeds meer mensen bij betrokken lijken te raken. Ze mogen het doel niet uit het oog verliezen, en kunnen zich geen fouten permitteren, Scylla gaat voor alles.
En wat hebben de roemrijke zusjes de Saussure met de zaak te maken? De achtentwintig jarige Valérie en haar jongere zusje Aisha zijn wereldberoemd en succesvol als pianistenduo. Ze hebben razend drukke schema’s en vliegen de wereld over om voor uitverkochte zalen hun magische muziek ten gehore te brengen. Valérie en Aisha wonen samen in een goed beveiligde villa, maar sinds Aisha een nieuwe vriend heeft zitten ze niet meer op dezelfde frequentie, begrijpen ze elkaar niet meer en lijkt Aisha als zand tussen Valéries vingers door te glippen. Beroemd ben je namelijk driehonderdvijfenzestig dagen per jaar in goede en in slechte tijden, de andere kant van het succes. Hun leven ligt constant onder het vergrootglas en iedere stap wordt breed uitgemeten in de media. Aisha lijkt bezeten van Niek en heeft een foute invloed op haar, hij drijft een wig tussen de zussen, zijn komst voorspelt niet veel goeds, trekt hij haar mee de afgrond in?
Zal Rixt haar grote vis weten te vangen? En lukt het Aisha en Valérie om op het rechte pad te blijven? En hun reputatie en carrières te redden?
Doorgaans ben ik niet dol op boeken waarin drugs de hoofdrol spelen, net als Rixt heb ik een enorme hekel aan alles wat met drugs te maken heeft. Natuurlijk heb ik wel series als Penoza en Undercover met veel plezier gekeken. Zoals iedereen inmiddels wel weet ben ik gek op debuten en als er dan ook nog de vergelijking gemaakt wordt met Penoza meets Gooische Vrouwen, dan word ik nieuwsgierig en heb ik voor Dubbelspel een uitzondering gemaakt en maar goed ook!
Wauw wat een prachtig debuut is dit, echt een op trots op te zijn. Een knap staaltje werk, waarin je goed kan merken dat Bregje kennis bezit dankzij haar rechtenstudie.
Een fascinerende thriller die bijzonder en origineel in elkaar steekt. Ik had van te voren totaal niet verwacht dat het verhaal zo in elkaar zou zitten. Ik dacht juist dat het grotendeels gericht zou zijn op de meedogenloze criminele wereld maar dit boek heeft nog zoveel meer in zijn mars en valt uitstekend in de smaak.
De verhaallijnen zijn heel goed uitgewerkt en zitten grandioos in elkaar en de karakters zijn absoluut niet alledaags en zijn stuk voor stuk gedetailleerd en interessant neergezet.
Rixt een interessant en krachtig personage, aan de ene kant heel stoer, een vrouw in een veelal heftige zware mannenwereld en aan de andere kant juist de vrouwelijke zachtaardigheid en onzekerheden. Haar relatieperikelen en de balans die ze probeert te vinden in haar werk en privé waar ze heimelijk in faalt. Haar pubers en hun streken, beeldend en grappig, moeder is stom en werkt alleen maar, maar is wel goed genoeg om haar portemonnee te trekken als ze weer iets nodig hebben. De rugzak uit haar verleden die ze nog altijd met zich meedraagt, de reden waarom ze OvJ is geworden.
Valérie en Aisha ook twee intrigerende personages, gewilde en graag geziene beroemdheden, die alles geven voor hun fans en hun carrière. Beide kijken tegen elkaar op, zonder dat ze het van elkaar weten, staan ze in elkaars schaduw, elk op hun eigen manier met bijbehorende gevoelens en emoties.
De suspense van alle verhaallijnen te samen, totaal verschillende levens bij elkaar te laten komen, heel knap gedaan. Een kijkje in het leven van de officier van justitie, met als leuke aanvulling dat haar privéleven ook deel uitmaakt van het verhaal. En natuurlijk de welgestelde familie de Saussure. Bij alle drie de hoofdrolspelers beheerst het werk hun leven, van officier tot pianiste. Een verhaal met uitersten en heftige thematiek, waarop nog steeds een taboe heerst, de geestelijke gezondheid van de mens, welke Bregje een klein beetje hoopt te doorbreken. Rebergen heeft dit op indrukwekkende wijze door het verhaal heen vervlochten. De helende werking van muziek, ook mooi gedaan.
Misdaad, thriller in een psychologisch jasje, deze combinatie, ik hou ervan. Door haar manier van schrijven, voelt het alsof je naar een film zit te kijken en er zelf een beetje bij bent, het zal me dan ook niets verbazen als er uiteindelijk een verfilming komt.
Het beangstigende, de verwarring en de broeierige sfeer heeft Rebergen uitstekend op papier weten te vangen en over te brengen op de lezer. Indrukwekkend en realistisch omschreven. Wat is waar en wat niet? Wie is te geloven en wie niet? En dan de interne dialogen, geweldig. De aangrijpende emotionele terugblikken naar de dichtgegroeide jungle van het verleden.
Van begin af aan heeft dit verhaal je in zijn greep en ontvouwt zich tot een ware pageturner waardoor je blijft lezen en je een unheimisch gevoel bekruipt gedurende het lezen. Bijzonder boeiend en met opbouwende spanning en bizarre wendingen, echt grandioos bedacht, werkt Bregje toe naar een totaal onverwachte ontknoping, wow, well done! Om vervolgens af te sluiten met een gigantische cliffhanger die ons doet hunkeren naar het vervolg! Kom maar op met de volgende delen!
Met Dubbelspel heeft Bregje Rebergen een prachtig debuut met een gouden randje geschreven. Een knap staaltje werk om trots op te zijn. Een fascinerende misdaad thriller in een psychologisch jasje die leest als een film en vraagt om een verfilming. Met krachtige verhaallijnen en niet alledaagse karakters die grandioos in elkaar zitten. Waarin de verwarring, de broeierige sfeer en het unheimische gevoel op indrukwekkende en realistische wijze op de lezer wordt overgebracht. Een verhaal met uiterste hardheden en heftige thematiek, waarop nog steeds een taboe heerst, die uitstekend door het verhaal heen is vervlochten. Een verhaal wat je vanaf de eerste bladzijde in zijn greep houdt en zich ontvouwt tot een ware pageturner. Opbouwende spanning, een bizarre wending en een totaal onverwachte ontknoping en een gigantische cliffhanger die doet doet hunkeren naar het vervolg. Ik kijk met smart uit naar het volgende werk van Bregje Rebergen.
'Dubbelspel, prachtig debuut met gouden randje. Unheimische misdaadthriller in een psychologisch jasje die leest als een film. Fascinerend en een ware pageturner die je doet hunkeren naar het vervolg. Weet Rixt Project Scylla tot een goed einde te brengen? Mustread!'
|
| | De nomade - Anya Niewierra *****
Nel Aanhane (64): “ De Nomade “ geschreven door Anya Niewierra
De verwachtingen om dit boek te lezen waren torenhoog en om alvast iets te verklappen ik ben niet teleurgesteld.
Olga Liebke woont met haar dementerende vader op een mooi maar afgelegen plekje in het Harzgebergte in Duitsland.
Vader en dochter zijn dol op elkaar en hebben een onverbrekelijke band.
Olga is een documentairemaakster en zij gaat moeilijke onderwerpen niet uit de weg. Op weg voor een artikel zit zij in het vliegtuig achter een jonge man, deze spreekt een taal die zij niet kent maar die wel gevoelens van herkenning bij haar losmaakt. Dit en met de verhalen van haar vader die steeds over vroeger vertelt prikkelt haar nieuwsgierigheid en zo ontstaat de zoektocht naar haar verleden. Wie is mijn moeder, waar ben ik geboren, wat is mijn moedertaal en wie ben ik echt. Van haar vader hoeft zij niet veel te verwachten deze is alleen met zichzelf bezig, angstig en heel boos.
De zoektocht brengt haar naar het voormalig Oostblok, Belarus, Polen en Litouwen. Wij lezen hoe het er daar in die tijd aan toe ging. De angst, corruptie, spionage, niet kunnen zeggen wat je denkt en onderdrukking. Olga komt in netelige situaties terecht en moet soms vrezen voor haar leven.
Het is een geweldig stukje geschiedenis waarvan ik wel iets wist maar dit verhaal maakt het allemaal nog interessanter.
Helder en duidelijk geschreven, korte hoofdstukken en spannend. Hoe triest het verhaal ook is, zo mooi en emotioneel is de liefde die ook in het boek op meerdere gebieden aanwezig is
Een boek wat verschillende gevoelens bij je losmaakt en je anders leert kijken naar de wereld.
Het is zo gedetailleerd beschreven hier moet dus ongelooflijk veel onderzoek naar gedaan zijn.
Er is voor mij maar een woord voor dit boek en dat is Geweldig
| 
| | Web van leugens - Johnny Bollé *****
Nel A (64): “ Web van leugens “ geschreven door: Johnny Bollé.
Door de plotselinge dood van haar moeder Isabelle, wacht dochter Madeline de droeve taak om het huis van haar moeder leeg te halen.
Bij aankomst in haar geboortedorp Elouffant is de sfeer naar haar toe zeer vijandig en de dorpsbewoners zien haar liever gaan dan komen.
Bij het ordenen van de spullen van haar moeder merkt ze dat er iets niet klopt en gaat op onderzoek uit. Tijdens haar zoektocht gaat de beerput van veertig jaar geleden open en zijn de gevolgen verregaand. Het web van leugens wankelt aan alle kanten en breekt steeds verder open.
Dan blijkt de dood van haar moeder toch niet zo onschuldig te zijn als gedacht en breekt er voor Madeline een moeilijke tijd aan. Een aantal dorpsgenoten doet er alles aan om haar zo snel mogelijk naar haar eigen huis te laten terugkeren. Hoe harder zij duwen hoe vasthoudender Madeline wordt.
Er zijn twee verhaallijnen, die van Isabelle en Madeline. Heden en verleden wisselen elkaar naadloos af. Je aandacht verslapt geen moment door dat er steeds weer iets anders is wat je aandacht vraagt. Het is vlot geschreven en het leest snel want je wilt niet eens stoppen met lezen.
Het is een prachtig verhaal over vriendschap en hoe deze door omstandigheden in haat kan overgaan. Het zit heel goed in elkaar en je blijft je als lezer steeds verbazen. Mooie menselijke karakters en heel goed beschreven. Na het lezen van het plot weet je het zeker dit knap staaltje schrijverskunst van Johnny Bollé en het was van de eerste tot de laatste bladzijde genieten.
Wat ooit de beste vriendinnen waren zijn door de tijd en gebeurtenissen elkaars aartsvijanden geworden.
| 
| | Vlissingen - Artikel
Nel Aanhane (64): “ Vlissingen “ geschreven door Nathalie Pagie.
Een actueel thema in een spannend jasje.
Keet Kuypers is een jonge schrijfster in spe en mag in het huis van vrienden een maandje verblijven om fijn aan haar boek te schrijven. Heeft ze toch even pech, gaan precies op de eerste dag de gevels gereinigd worden en de herrie is niet om aan te horen en dit gaat ongeveer twee weken duren
Dan ontdekt zij een leuk strandtentje waar zij besluit te gaan schrijven. Ook daar blijkt het minder rustig te zijn dan zij zou willen en komt zij ongevraagd in een netelige situatie terecht. Zij ontmoet daar in droevige omstandigheden haar jongere broertje waarvan zij dacht dat hij in Ierland woonde bij zijn vader. Haar broertje Paddy is via zijn vader in de haven van Vlissingen terecht gekomen om te werken als uithaler.
Hij zit inmiddels in een netwerk van criminelen en deze deinzen nergens voor terug en met name de baas van de jongens gaat over lijken.
De auteur schrijft op een goede en heldere manier waarom deze jongens dit werk zijn gaan doen. Daaruit blijkt dat zij allemaal een rugzakje hebben en dit niet zomaar kwijt raken.
Zij hebben niets meer te verliezen, zo zwart wit is het voor die knapen. Je leest hoe zoiets te werk gaat en hoe ze onder druk worden gezet en hoe hard de politie moet werken om hier vat op te krijgen. Het boek leest razendsnel ,is spannend en heel realistisch. Goed opgebouwde personages en geloofwaardige situaties in een origineel verhaal.
Het zijn twee verhalen, heden en verleden met Keet als hoofdpersoon.
Een boek om van te genieten en in een adem uit te lezen.
| 
| | Target - Hanneke Meier ****
Diane Kooistra: Antonio en Valerie zien elkaar en het is gelijk raak! De sensuele gevoelens spelen in deze thriller een grote rol en ze zorgen ervoor dat de lezer vanaf het begin geboeid is aan het scherm van de e-reader. Ze ondernemen spannende avonturen, abseilen van de Euromast, rijden op de motor maar er gaat steeds iets mis...Wie loopt er nu gevaar?
'Dit is wat ze met me doet. Een stoere kerel die vrouwenpraat uitkraamt.'
Hanneke Meier begon in 2021 met schrijven, eerst een serie met de naam Lucy en daarna het thriller tussendoortje Hoog.
In Hoog maakte Meier het toneel waarop de gebeurtenissen zich afspelen heel klein, namelijk een bakje in een reuzenrad. In Target doet ze het weer en hier vertelt Meier een bijna sensueel verhaal vanuit twee personen. Een dertigjarige vrouw die valt voor een man die ze onderweg tegenkomt. De rest is ver naar de achtergrond gestuurd. Zij zijn bijzaak.
Boven elk hoofdstuk staat de naam van diegene die aan het woord is maar dat lijkt niet heel noodzakelijk want de tekst maakt dat ook vrij goed duidelijk. Verschillende situaties zetten de lezer op een verkeerd spoor terwijl de spanning toeneemt. Wie is de sterkste? En de verschillende betekenissen van spanning en sterk zijn, komen in dit verhaal goed verwoord aan bod.
Het is een tussendoortje die niet zou misstaan naast de boeken met Christian Grey in de hoofdrol maar de diverse scenes doen denken aan de meest spannende scenes in films als Basic instinct. Hierdoor valt dit tussendoortje op tussen de andere verhalen. De scenes zijn mooi beschreven en passen zeer goed bij het verhaal. De rode draad blijft gedurende het hele verhaal gespannen. En hoe!
Meier deelt precies wat nodig is voor de spanningsboog van dit verhaal, de rest is aan de fantasie van de lezer. Ze mag liefhebbers van vrouwenthrillers vaker met dit type verhalen verrassen.
Target is een tussendoortje dat ik niet in de wachtkamer van de tandarts zou gaan lezen.
| 
| | Onderstroom - Linda Jansma *****
Petra Louman (46): Onderstroom - Linda Jansma
Dit boek Onserstroom van Linda Jansma kreeg ik al een keer als e-book en het boek zelf, bij het aanmelden bij de Crime Compagnie Club. Dank je wel!
Door een geweldadige dood is Insa, de dochter van Hester, twee jaar geleden aan het einde van haar leven gekomen. Waarna ze een moeilijke tijd doorstaat met haar huwelijk wat strand en haar zeilschool in de financiële problemen komt. Ook het vriendje van Insa, Timo komt weer terug op de zeilschool om te lessen. Als er dan weer een meisje in de buurt wordt vermoord en de tweede zwaargewond, krijgt Hester het idee dar het verband heeft met de dood van haar dochter.
Het verhaal is zo goed geschreven en in elkaar gezet, dat je blijft lezen! De cover ziet er prachtig uit, evenals het boek zelf, met de mooie blauwe kleur aan de zijkanten van het boek verwerkt. Linda Jansma heeft mij weer doen verrassen met dit verhaal.
Ik geef het ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ sterren
| 
| | Paternoster - Luc Vos *****
Mery Todde (58): Een Meeslepende Thriller vol Mysterie en Spanning. Je hebt er een dan bij 🥰
Paternoster van Luc Vos ❤️
LetterRijn ❤️
Luc Vos heeft met Paternoster een zenuwslopende thriller afgeleverd die de lezer vanaf de eerste pagina bij de keel grijpt en niet meer loslaat. De roman draait om een reeks gruwelijke moorden op priesters, waarbij de motieven en de dader lange tijd een mysterie blijven. Meerdere instanties raken in paniek naarmate het aantal slachtoffers toeneemt, wat resulteert in een complexe en meeslepende race tegen de klok.
Het verhaal volgt Anne Verelst en haar team terwijl ze proberen de moordenaar te stoppen voordat er meer slachtoffers vallen. De druk op hen neemt toe als het tempo van de moorden wordt opgevoerd en de onderliggende drijfveer achter deze moorden steeds duidelijker wordt. Vos slaagt erin om de spanning op een meesterlijke manier op te bouwen, waardoor de lezer constant op het puntje van zijn stoel zit.
Wat Paternoster echt bijzonder maakt, is de diepgang van de personages en de manier waarop hun persoonlijke trauma's en uitdagingen invloed hebben op het onderzoek. Anne Verelst is een boeiende hoofdpersoon wiens vastberadenheid en doorzettingsvermogen haar tot een overtuigende en sympathieke heldin maken. De interacties binnen haar team zijn realistisch en voegen een extra laag van complexiteit en intrige toe aan het verhaal.
De plot van Paternoster is zorgvuldig opgebouwd en zit vol verrassende wendingen en onthullingen die de lezer constant laten raden. Vos weet de balans te vinden tussen actie en karakterontwikkeling, wat resulteert in een rijk en gelaagd verhaal. De onthulling van het motief achter de moorden is zowel schokkend als meeslepend, en de climax van het boek is een adembenemende race tegen de tijd die de lezer tot de laatste pagina in zijn greep houdt.
Luc Vos's schrijfstijl is vlot en meeslepend, met een oog voor detail dat de scènes levendig en intens maakt. De sfeer van het boek is donker en beklemmend, wat perfect past bij het thema van de priesterlijke moorden en de race tegen de klok om de dader te stoppen.
Paternoster is een must-read voor liefhebbers van spannende thrillers en mysterieverhalen. Het boek biedt niet alleen een boeiende en goed uitgewerkte plot, maar ook diepgaande karakterstudies en een intrigerend kijkje in de menselijke psyche. Luc Vos heeft met dit boek een indrukwekkend werk afgeleverd dat lang blijft nazinderen nadat je de laatste pagina hebt omgeslagen.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Erika (66): Inge van Prooijen heeft gewerkt in de psychiatrie, de verslavingszorg en bij een huisartsenpraktijk. Haar ervaringen bij de GGZ neemt ze mee in de thrillers die ze schrijft. De bonusmoeder is haar tweede, na Zonder angst, dat in 2023 verscheen.
Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarig zoontje Benjamin. Maar zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik stellen zich onaangenaam op tegenover haar. Zij trekken haar geschiktheid als bonusmoeder openlijk in twijfel. Als er vreemde dingen gebeuren, komt zelfs haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te slaan, maar ze weet niet tegen wie ze moet vechten. Nena heeft in haar dagelijks leven nog veel last van een eerder opgelopen trauma. Van Prooijen grijpt daar op geraffineerde wijze via flasbacks steeds op terug, waardoor de lezer geboeid blijft. Temeer omdat Nena telkens in onbegrijpelijke, gevaarlijke situaties verzeild raakt die haar trauma steeds weer naar boven halen. Het verleden dreigt Nena in te halen met ogenschijnlijke wrede toevalligheden die een verstikkende uitwerking op haar hebben.
Inge van Prooijen vult de pagina’s met teveel gekeuvel, waardoor scenes langdradig worden en te uitgebreid. Haar taalgebruik neigt soms tot erg populair en een soort popie-jopie-gezelligheid. Onaangename voorvallen worden zo dus al lang van te voren ingeleid en verrassen daardoor niet meer. Elke keer als de auteur iets breekt begint uitte spinnen, is dat een teken dat er iets vervelends staat te gebeuren. Ondanks dat slaagt ze er echter goed in om de lezers bij de les te houden, om ervoor te zorgen dat zij gewoon willen weten wat er speelt, wat er achter de nare voorvallen zit, wie degene is die Nena zo dwarszit. Op den duur krijgt Nena – net als de oplettende lezer trouwens – een akelig vermoeden en ze gaat zelf op onderzoek uit. Hierna zet de auteur ineens de vaart erin en ontwikkelt het verhaal zich snel naar een ontknoping, die eigenlijk in eerste instantie niet verrast. Maar wie denkt dat het dan klaar is, heeft buiten Van Prooijen gerekend. De twist die nog volgt is geniaal en angstaanjagend.
Met De bonusmoeder heeft Inge van Prooijen bewezen dat ze zich sterk ontwikkelt als thrillerauteur.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Kat van den Hoven (43): De bonusmoeder bestaat uit 30 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Nena. Daarnaast zijn er heftige meeslepende terugblikken naar het verleden in cursieve teksten geschreven, waardoor we steeds iets meer te weten komen. Het verhaal start met een geheimzinnige meeslepende proloog die je ontzettend nieuwsgierig maakt naar de rest van het verhaal.
Inge van Prooijen heeft een enorme toegankelijke en intrigerende schrijfstijl waardoor je het verhaal echt met heel veel vaart leest. Op beeldende en inlevende wijze sleept ze je mee in het verhaal wat je vanaf het begin in zijn greep heeft. Aangevuld met humor en romantiek en liefdevolle omschrijvingen ondanks dat bepaalde personages elkaars bloed wel kunnen drinken, staat de liefde voor kleine Benjamin altijd bovenaan, toch?
We maken kennis met Nena. Sindskort woont ze samen met advocaat Diederik, haar lot uit de loterij. Na een jaar besloten ze dat het tijd werd voor de volgende stap in hun relatie. Diederik liet haar weer in de liefde geloven en Nena verhuisd voor hem naar Den Haag, trekt bij hem in en hoopt daar haar levensgeluk te vinden. Bij de keuze voor Diederik kreeg ze er niet enkel en alleen zijn driejarige zoon Benjamin bij, die van haar een bonusmoeder maakt, maar ook een hele familie. Of ze daar nu zo blij mee moet zijn? Niet iedereen is namelijk even blij met haar komst. Sommige zien haar liever gaan dan komen.
Door haar verhuizing heeft Nena niks meer om handen en verveeld zich kapot, geen baan, geen structuur en geen vrienden, enkel de zorg voor de kleine Benjamin op de dagen waarop hij er is. Gelukkig ontmoet ze Lou, een mede bonusmoeder, die kleur geeft aan haar saaie dagen, ze is dankbaar voor zo’n lieve vriendin op haar pad.
Diederik is gescheiden en samen met zijn ex Celeste heeft hij co-ouderschap over hun zoontje Benjamin. Celeste ziet haar droom in duigen vallen en ziet de stiefmoeder van haar zoon als een bedreiging. En ook Diederiks moeder Cato is geen fan van haar nieuwe schoondochter, zij blijft hopen op een hereniging van haar zoon en Celeste. Wat Nena ook doet, hoe hard ze ook haar best doet, ze toch toch altijd alles fout, niks is goed genoeg en alles wordt in twijfel getrokken, de minachting overheerst. Het zal toch nooit goed genoeg zijn.
Ondertussen gebeuren er steeds vaker eigenaardige dingen, die zijn weerslag hebben op haar functioneren, ze herkent zichzelf niet meer. Hoe is ze hierin verzeild geraakt? Ze wilde alleen maar het beste voor iedereen. Ze hoopt dat de gezamenlijke liefde voor Benjamin de verbindende factor zal zijn. Maar is hun relatie sterk genoeg om alles te doorstaan? Wie heeft er zo’n hekel aan haar dat ze weg moet? Hoever is iemand bereid te gaan om zijn doel te bereiken? Nena voelt zich ongewenst en wil een einde maken aan de situatie, maar hoe vecht je terug als je niet weet wie je tegenstander is?
Voor je begint met lezen heb je nog geen enkel idee waar het verhaal heen zal gaan? De verhaallijn kent een boeiende en actuele insteek, de stiefmoeder oftewel de bonusmoeder of vader, veel kinderen leven vandaag de dag in een samengesteld gezin, dus het is echt wel van deze tijd. En we kennen natuurlijk allemaal wel de boze stiefmoeder uit Sneeuwwitje, niet iedereen komt er evengoed mee weg zullen we maar zeggen. De verhaallijnen en de karakters zijn goed uitgewerkt en herkenbaar neergezet. De tenenkrommende bloed onder de nagels uithalende gebeurtenissen zijn heel realistisch uitgewerkt. Ik denk dat menig bonusmoeder en zelfs schoondochter zichzelf wel zal kennen in de ongewenste situatie waarin Nena zich bevindt, hopelijk niet net zo extreem ;-)
De haat en nijd tussen de Nena en haar nieuwe schoonmoeder en de ex van Diederik, de tegenstrijdigheden komen heel mooi naar voren, Nena die zo graag succesvol wil zijn in haar nieuwe rol als bonusmoeder en daardoor juist wel heel veel verantwoordelijkheid op haar bordje krijgt en haar niet geaccepteerde liefde voor de kleine Benjamin, ze heeft het niet makkelijk. Loyale Diederik, is te lief, hij laat alles maar over zich heen komen, typisch? Hij zou wel wat meer voor zijn vriendin op mogen komen, maar alles om de lieve vrede te bewaren. En dan kenaus Celeste en Cato, twee onuitstaanbare krengen OMG! Statig aan de buitenkant, maar die binnenkant... enorm overheersend, respectloos en denigrerend. Ik voelde zelfs plaatsvervangende boosheid en had nog net de stoom niet uit mijn oren. Ofwel de personages zijn levensecht uitgewerkt.
Ouwe boekenbaas Marinus van Boekhandel Koolhoven geeft een leuke toevoeging aan het verhaal, een kijkje achter de schermen.
De kracht van het verhaal zit hem in deze thriller niet zo zeer in de spanning, die wel aanwezig is maar meer een beklemmend gevoel geeft en geen bloedstollende spanning, maar dat hoef niet perse altijd om een goede thriller te zijn. Maar juist meer in het jasje van mysterie waarin het verhaal in ondergedompeld. Het constante gevoel van naderend onheil, alsof er ieder moment iets kan gebeuren en de onthulling van het grote vraagstuk; wie heeft er zo’n extreme hekel aan Nena? Gedurende het lezen vallen de verdenkingen alle kanten op en denk je als lezer een idee te hebben van waar het heen gaat, om vervolgens toch weer bij de ander uit te komen, en dan weet Inge er toch nog een verrassing in te gooien bij de uiteindelijke ontknoping.
Met een semi open einde, waarvan de invulling deels aan de verbeelding van de lezer wordt over gelaten, vraag je je af zou er nog een vervolg komen?
Ik heb me er prima mee vermaakt, dankzij de fijne schrijfstijl en de vaart waarin het verhaal geschreven is, de verschillende tijdlijnen, met de meeslepende heftige terugblikken naar het verleden en de bizarre gebeurtenissen in het heden, maken een boeiend verhaal waardoor je blijft lezen.
Met De bonusmoeder heeft Inge van Prooijen een meeslepende psychologische thriller neergezet. Met boeiende verhaallijnen en een actuele insteek helemaal van deze tijd en heftige terugblikken naar het verleden. Waarin de karakters levensecht zijn neergezet en waarbij de lezer het bloed onder de nagels uit wordt gehaald door de respectloze tenenkrommende gebeurtenissen en je last krijgt van plaatsvervangende schaamte en boosheid. Waarin de kracht van het verhaal niet in de spanning zit maar in het beklemmende gevoel van continue aanwezigheid van de dreiging van naderend onheil voor Nena en de onthulling van het grote vraagstuk. Met een toch wel verrassende ontknoping. Ik kijk uit naar het volgende werk van van Prooijen.
'De bonusmoeder, meeslepende boeiende psychologische thriller met actuele insteek. Hoe vecht je terug als je niet weet wie je tegenstander is? Nobody said it was easy.'
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van:
Bonusmoeder
Nena is bonusmoeder.
Maar niet iedereen is blij met haar komst ...
Auteur:
Inge van Prooijen
woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in het centrum van Den Haag. Ze debuteerde met Zonder angst, dat na verschijnen in 2023 gelijk werd genomineerd voor de MAX Bronzen Vleermuis en Beste Thrillerdebuut bij ThrillZone.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen voor deelname aan de blogtour van het E-book Bonusmoeder van auteur Inge van Prooijen in ruil voor mijn recensie en deelname.
Uitgeverij: De Crime compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een alledaags en lieflijk tafereel; gele laarsjes die klaar staan. Maar achter het glas een onherkenbaar silhouet. Wie is het? Het werkt nieuwsgierig makend.
De flaptekst zet je gelijk op scherp qua alertheid en laat je gedachten gelijk afdwalen naar het verhaal.
Quote:
Mooie tekst:
It’s such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be this hard
Oh, take me back to the start
I was just guessing at numbers and figures
Pulling the puzzles apart
Questions of science, science and progress
Do not speak as loud as my heart
But tell me you love me, come back and haunt me
Oh and I rush to the start
Running in circles, chasing our tails
‘The Scientist’ – Coldplay
Het verhaal:
Nena trekt in bij haar vriend Diederik en zijn driejarige zoontje Benjamin. Maar niet iedereen is blij met haar komst. Zowel haar schoonmoeder als de ex van Diederik zien haar liever weer gaan.
AIs haar geschiktheid als bonusmoeder in twijfel wordt getrokken en er vreemde dingen gebeuren, komt haar relatie met Diederik onder druk te staan. Nena voelt zich genoodzaakt om terug te vechten, maar wie is nu precies haar vijand?
Mijn leesbeleving:
De proloog vind ik gelijk een schot in de roos. Je zit gelijk in het verhaal. Je nieuwsgierigheid gaat direct op standje alert. Ik vereenzelfdigde me direct met de wereld zoals personage Nena deze zag en voelde. De toon wordt gelijk gezet. Dit werd versterkt door de gehanteerde ik vorm. De tijger modus van Nena waar het qua beschermingsdrang haar (bonus) gezin betreft is herkenbaar.
Ook is de schrijfstijl beeldend. De afwisselingen met de schuingedrukte teksten, die veelal bestaan uit flashbacks uit het verleden, zorgde bij mij voor een opbouwende spanning. Een beklemmend, angstaanjagend en overal en doordringend gevoel van niet pluis. Alsof de duivel zelf mij op de hielen zat.
De personages leer je goed kennen. Ze maken gedurende het verhaal een ontwikkeling door. Eerst worden gevoelens opgedreven door gebeurtenissen, krassen ze in de ziel, klauwen ze rafels in een lieflijk gezinsplaatje. Daarna na veel gepuzzel en diepgaande psychologische gewaarwordingen herrijst het zelfsturend en achteraf toch krachtige daadkrachtige vermogen.
Wat volgt is een crescendo aan gevoelens, een kat en muis spel die zijn weerga niet kent. Hoofdstuk 13 doet zijn nummer echt eer aan. De paniek is dan helemaal compleet. De rozengeur en maneschijn keert terug om weer overspoelt te worden doordat het verleden harder holt dan het heden. Dan nog een krachtige cliffhanger gevolgd door een sublieme twist plot. En dan is het nog niet klaar. Opnieuw dat psychologische en ingenieuze sluimerende onbehaaglijke gevoel. En als de finale dan echt komt dan ben je beduusd. Dan weet ik weer waarom Inge van Prooijen een echte lady van the crime vindt.
Dit is een hoogstaande psychologisch diepgaande thriller. De woorden zo geschreven dat ze je gevoelens continu raken.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een prima en sublieme opbouw met gedetailleerd uitgewerkte personages. Je zit gelijk in het verhaal dat je qua spanning mee de diepte in neemt. Je niet loslaat en je mee laat puzzelen naar de clou.
Ik maak een diepe buiging voor Inge van Prooijen. Gaaf dat haar eerste boek verkrijgbaar was in de boekenwinkel. De in het verhaal genoemde gerechten deden me watertanden. Misschien is het een idee om deze recepten te bundelen in een boek wat gerelateerd is aan deze thriller. Dat wordt vast een hit.
| 
| | Geen weg terug - Marie-José Verweij ****
Ronald van Gemeren (76): Recensie boek “Geen weg terug” door Marie-José Verweij
Wie de titel van dit boek op zijn of haar computer en internet invoert komt maar liefst drie boeken tegen met dezelfde titel. Maar deze “Geen weg terug” is een oorspronkelijk Nederlands boek. Dat is overigens ook aan de naam van de schrijfster te zien: Marie-José Verweij.
In dit boek spelen min of meer 6 personages een hoofdrol en krijgen om de beurt een eigen hoofdstuk. Ogenschijnlijk hebben de meesten niets met elkaar te maken, maar in de loop van het verhaal blijkt dat schijn. Alhoewel dat ook weer niet voor alle personen geldt.
Het voordeel van ieder zijn of haar eigen hoofdstuk is dat je met alle personen kan meeleven. Zijn of haar beweegredenen van de ondernomen actie(s) kan begrijpen of juist niet willen begrijpen. Zo’n persoon in je armen te sluiten of juist een afkeer van krijgen. Sympathie krijgen of min of meer haten. Dat doen tenslotte ook de hoofdrolspelers in het boek in de loop van het verhaal trouwens ook zelf.
Het verhaal ga ik hier niet verklappen. Maar komt in het kort op het volgende neer: een jong meisje van rond de drie jaar wordt ontvoerd uit de kinderopvang. De dader heeft daar een reden voor. De ontvoerder weet zich naderhand eigenlijk geen raad met het kind. Hoe nu verder? Samen met een buurman wordt besloten het ergens achter te laten, waardoor het kind, zodra het is gevonden, weer via de politie terug kan naar de ouders. Maar dat loopt anders dan gedacht. De jonge dame die het vindt wordt geraakt door het meisje en wil het voor zich zelf houden. Deze dame zit vol plannen (manisch-depressief) en daar past een “dochtertje” wel goed bij. Ze zorgt goed voor haar. Maar blijft dat zo?
Er gaat een internationaal kinder-alert uit en in Nederland en in de buurlanden wordt uitgekeken naar de vermoedelijke auto (buscamper), het meisje en de jonge dame. Want dat is al gauw wel duidelijk via een camera bij een benzinestation waar gestopt wordt.
Het verhaal leest als een trein en je wordt als lezer ook meegenomen is de verwikkelingen die volgen. Onderwijl krijg je ook inzicht in de verschillende personages en hun angsten en karakters. Het is een lekker leesbare thriller met een doorlopende spanningsboog. De twee moorden in het boek vind ik persoonlijk net iets over de top, dat had ook wat minder gekund. Maar goed, de schrijfster bepaalt het verhaal.
De uitgever is De Crime Compagnie en het boek is als paperback en als e-book verkrijgbaar. De website “Vrouwenthrillers” heeft er ook aandacht aan besteed.
rvg/1juli 2024.
| 
| | Help me - Ilse Ruijters *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van:
Help me
Roosmarijn gelooft haar cliënte niet. Tot haar hetzelfde overkomt, met moord tot gevolg.
Auteur:
Ilse Ruijters
Ilse Ruijters wist in 2022 zoveel promotie voor haar boek Minnaar te genereren dat ze in de provincie Flevoland de shortlist van de Vrouw in de Media Award haalde. Om lezers mee te nemen in het schrijfproces van Help me maakt ze de Ilse Ruijters Podcast. Met vier prijzen en talloze nominaties voor haar boeken is ze niet meer weg te denken uit de Nederlandse thrillerwereld. Help me is haar vijfde boek.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-book ontvangen van uitgeverij Ambo Antos in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Ambo Anthos
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een zwarte achtergrond. Een schitterende gedetailleerde blauwe vlinder. Symboliek voor schoonheid en craquelé teerheid.
De flaptekst is intens en maakt nieuwsgierig.
Quote:
Overal bladeren, hier in de bosrand. Dikke struiken, bomen, distels; zoveel groen dat ik er nauwelijks doorheen kan kijken.
In haar voortuin staat een plastic klimtoestel naast een trampoline. Alles voor de o zo geliefde, o zo gewenste dochter. Het Grote Geluk. De schutting is er om de dochter te beschermen. De auto is er om de zooi van de dochter in te vervoeren.
Ze moet naar haar werk, maar het kind schiet niet op. ‘Schatje, toe nou,’ zegt ze gefrustreerd maar zonder boos te worden. ‘Alsjeblieft, we komen te laat zo.’
Ik slik.
Eerst gooit ze haar sporttas in de achterbak, dan tilt ze de dochter in de auto. Gordels controleren. Kusje. Aai over de bol.
Kort blijft ze staan, een elleboog op het dak, haar gebalde vuist tegen haar voorhoofd.
Ik streel de boom; de harde, ruwe bast. Mijn hand op haar huid, haar lichaam dat door mij aangeraakt wil worden, wij samen die –
Eensklaps kijkt ze op en ze speurt argwanend om zich heen.
Mijn hele lichaam reageert; de haartjes op mijn armen, mijn adem, mijn hart.
Haar blik zoekt de bosrand af. Ze voelt me. Dat is een teken, toch? Ze vóélt me! Maar dan stapt ze in en rijdt het pad af. Achter de ruit zie ik haar iets tegen de dochter zeggen. Ze kijkt naar haar eigen ogen in het achteruitkijkspiegeltje, trekt haar onderste oogleden wat naar beneden, lacht wat somber en scheurt van me weg.
Mooie tekst:
Het gedicht waaraan Joachim zich altijd heeft vastgeklampt is ‘Berceuse Nr. 2’ van Paul van Ostaijen, uit: In De Gemeenschap (1927). Frank Boeijen heeft het in een gelijknamig nummer prachtig op muziek gezet. Misschien wel op de manier zoals het klonk in Joachims hoofd.
Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos
reuzeke
rozeke
zoetekoeksdozeke
doe de deur dicht van de doos
Ik slaap
Het verhaal:
Een smekende blik, een doodsbange vrouw en een papiertje met help me. Iedereen zou te hulp schieten… Toch?
Wanneer Roosmarijn, moeder en advocaat, in een openbaar toilet haar handen staat te wassen komt er een doodsbange jonge vrouw uit een van de hokjes. Met een smekende blik moffelt ze een wc-papiertje in Roosmarijns hand, waarna ze snel wegloopt. help me staat er met lippenstift op gekrabbeld. Roosmarijn moet in een fractie van een seconde beslissen wat ze doet: de vrouw achterna gaan of niet. Maar met haar besluit komt haar eigen leven op het spel te staan…
Hoe bewijs je je onschuld als alles erop wijst dat je gek bent, een moord hebt gepleegd en daar ook nog eens je kind bij betrokken hebt?
Mijn leesbeleving:
Nog nooit eerder las ik een boek van Ilse Ruijters. Ik heb allerminst spijt dat ik het E-book Help me gelezen heb. Dit verhaal heeft me omver geblazen. Wat een tergende, bloedstollende, beklemmende, diepgaande psychologische thriller is dit. Het deed mij denken aan een boek van Louise Candlish wat qua sfeer en schrijfwijze dit verhaal benadert. De schrijfstijl van Ilse Ruijters is beeldend.
De proloog is gelijk ijzersterk. Je blijft doorlezen, je wilt het hoe en waarom weten. De proloog vormt een prima opmaat naar de rest van het verhaal. Het tempo zit er goed in en je rolt van de ene gebeurtenis in de andere. De schuingedrukte stukken in de ik vorm geven een unieke inkijk in de psyche en belevingswereld van een individu die door het leven gesloopt is. Ze vervlechten moeiteloos met het verhaal. Op een gegeven moment komen ze vlijmscherp samen. Intens en overrompelend.
Gelijk voelde ik een diepe verbintenis met hoofd personage Roosmarijn. Ik herkende me in haar als vrouw, carrière tijger en als moeder. Ik leerde haar door en door kennen doordat zij gedetailleerd is uitgewerkt door de auteur. Tot in de finesses leerde ik haar verleden e heden kennen. Haar gedachten en gevoelens werden de mijne. Maar ook de overige personages komen ijzersterk uit de verf. Bij de levens belevingen over geestelijke nood; het niet begrepen en gehoord worden moest ik even flink slikken voordat ik door kon lezen. Zoveel tastbare herkenning aan een tijd die nog steeds gitzwart aanvoelt voor mij. Maar dat betekent dat Ilse Ruijters het zeer goed verwoord heeft. Zo is het helaas echt.
De machteloosheid, het verdriet, de rauwe hartverscheurende en uitzichtloosheid van Roosmarijn haar wereld raakte me in al mijn vezels. Nergens hoop, nergens een uitweg nergens antwoorden. Wat een kracht heeft Roosmarijn dan toch dat ze dieper dan diep gaat graven om de waarheid boven tafel te krijgen. Zodat sujetten die anderen het levenslicht niet gunnen en alles voor macht en geld doen om hogerop te komen gestopt kunnen worden.
Ik vond dit een geloofwaardig verhaal dat voor mij stond als een huis. De lezer wordt continu op het verkeerde been gezet en puzzelt verwoed mee naar de oplossing. Als ik niet las dan dacht ik nog na over dit verhaal. Zo leefde het voor mij.
Net als je denkt er is geen uitvlucht, net als je de neiging om gefrustreerd te gaan gillen of iets gaan slopen onderdrukt volgt de explosieve finale. In razendsnel tempo in een fatalistische sfeer komen de verhaallijnen samen. En dan volgt de plot. Als de totale clou en de waarheid doordringen dan ben je verbaasd, verbijsterd en verwonderd tegelijkertijd. Wat een georkestreerde nachtmerrie. Waanzinnig en moedwillig.
In de toekomst lees ik graag meer boeken van Ilse Ruijters. Haar vorige boeken zou ik ook nog graag lezen. Zij kan met enkele woorden een levendige wereld scheppen waar je als lezer instapt. Je mag pas naar huis als de plot komt. Met al mijn zintuigen genoten van dit verhaal.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een prima en geloofwaardige opbouw. Een solide en goed gestructureerd verhaal. Gedetailleerd uitgewerkte personages die daadwerkelijk tot leven komen en die je als lezer goed leert kennen. Hun gedachten, gedragingen en gevoelens zijn tastbaar. De personages maken een ontwikkeling door. Van hulpeloos, uitgerangeerd en bang tot spitsvondig, diepgravend naar de waarheid naar krachtig.
De zware thematiek van enerzijds psychisch lijden naar de illegaliteit op zoeken van snel geld verdienen door de ethische grenzen uit te gummen vond ik formidabel vervlochten in dit verhaal. Herkenbaar en levensecht nauwkeurig. Ik ben fan van Ilse Ruijters.
Bedankt dat ik dit verhaal mocht lezen en recenseren Ambo Anthos en Ilse Ruijters.
| 
| | Kat in het nauw - Annet Hulst ****
Miranda (45): Annelinde woont samen met haar zoon Timo na de scheiding van haar man Johan. Johan was vreemdgegaan en woont nu samen met zijn veel jongere en slankere vriendin. Of beter gezegd woonde; ze zijn uit elkaar en daarom wil Timo per direct bij zijn vader wonen. Annelinde voelt zich in de steek gelaten door iedereen; ze is eenzaam en verdrietig. Ze verwelkomt de aanloopkat dan ook met open armen. Ze noemt hem Flip, naar haar kat uit haar jeugd. De rust lijkt een beetje wedergekeerd in haar leven. Tot iedereen begint te zeggen dat Flip van iemand moet zijn. Maar ze wil hem niet kwijt!
Kat in het nauw start als een normale feelgood novelle. Je krijgt een kijkje in Annelinde leven en de schok die ze te verwerken krijgt als haar zoon van de een op de andere dag weer bij zijn vader wil wonen. Ze blijft achter in een groot leeg huis, alleen, verdrietig en van streek. De buurt barbecue geeft haar wat afleiding, maar de echte redding blijkt een kat te zijn. In haar jeugd had Annelinde ook een kat. Haar hart lijkt zich weer te ontspannen en te openen voor geluk.
Het verhaal wordt in derde vorm vanuit Annelinde vertelt, af en toe lijkt de kat flip ook te spreken. Haar baas, broer en buren krijgen niet veel aandacht. Ze zijn rolfiguren in haar leven, maar het gaat vooral om Annelinde, hoe ze van een normale vrouw helemaal de weg kwijtraakt en totaal geobsedeerd wordt door de kat en haar angst om ook die te verliezen.
Kat in het nauw heeft een goed opgebouwde spanningsboog. Annelinde’s gekkigheid wordt steeds meer en vergroot in beeld gebracht. Dit wist mijn aandacht goed vast te houden. Daarnaast weet de schrijfster ook hilarische situaties in het verhaal te brengen. Een verrassende twist aan het einde, verraste en schokte me.
Zo leuk dat De verhalenfabriek steeds meer verschillende genres tussendoortjes uitbrengt. Naast feelgood en thrillers, zijn er ook twee historische tussendoortjes verkrijgbaar en nu een eerste Coby crime tussendoortje. Ik heb nog niet eerder een cosy crime gelezen, en vond dit tussendoortje erg goed en fijn om te lezen. Het verhaal heeft een mooie opbouw qua verhaallijn en qua spanning. Het is in de derde persoon vanuit Annelinde geschreven. Haar eenzaamheid, en daar uit volgend gedrag en gedachten worden uitgebreid beschreven, je gaat op in haar leven. Je voelt de obsessie ontstaan. Kat in het nauw wist me te boeien en aangenaam te verrassen. Het einde was verrassend en een laatste twist kwam uit het niets. Altijd leuk als dat in verhalen gebeurt. Dikke aanrader!
| 
| | Verborgen littekens - Yvonne Kersten ****
Silvia v. Elzelingen (63): Yvonne Kersten heeft bijna 20 jaar in het basisonderwijs gewerkt en daarna 15 jaar haar Remedial-Teaching praktijk gerund, voordat ze besloot om zich volledig op het schrijven te gaan richten. Kersten houdt van reizen en heeft o.a. veel inspiratie in Noorwegen en Zweden opgedaan tijdens haar rondreizen. Behalve een mooi verhaal wil ze graag de Scandinavische landen op hun best naar voren laten komen. Ook wil ze diepgang in haar verhalen brengen door maatschappelijke thema’s in het verhaal te verwerken. ‘Verborgen littekens’ is het thrillerdebuut van Kersten dat zich afspeelt in het mooie Zweden.
In ’Verborgen littekens’ is Emma net klaar met haar opleiding fotografie en journalistiek als haar pleegouders verongelukken. Tussen de papieren van haar ouders ontdekt ze foto’s van misschien wel haar biologische moeder, krantenartikelen over vermiste kinderen en het bewijs dat ze als kind is ontvoerd. Emma zoekt haar ontvoerder op in een tbs-kliniek, verbrandt al haar schepen achter zich en reist af naar Zweden om haar biologische moeder te vinden. Stukje bij beetje komt ze erachter wat haar gruwelijke nachtmerries betekenen.
‘Verborgen littekens’ begint met de verhaallijn over Emma die moederziel alleen achterblijft na het overlijden van haar pleegouders. Wanneer ze achter gevoelige informatie komt die tussen de spullen van haar ouders zit reist ze af naar Zweden om uit te zoeken waar ze vandaan komt en hoe ze in Nederland is beland. In Zweden gaat ze allereerst op zoek naar een nieuwe woonplaats van waaruit ze haar zoektocht kan starten. Gaandeweg het verhaal komt er een tweede verhaallijn bij die is geschreven vanuit een man. Al snel komen we te weten wat deze verhaallijn aan het verhaal toevoegt. Kersten weet goed de sfeer van Zweden over te laten komen door haar uitvoerige beschrijvingen van de omgeving. In gedachten zien we het mooie, uitgestrekte maar ook ruige landschap voor ons geestesoog verschijnen. De personages zijn stuk voor stuk interessant en goed uitgewerkt. De auteur heeft verschillende thema’s in haar thriller verwerkt waaronder: adoptie, mishandeling en het verwerken van trauma’s. Ook al heb je het gevoel te weten hoe het verhaal gaat verlopen, doet dit zeker niks af aan het leesplezier dat je beleeft.
‘Verborgen littekens’ is een boek dat constant boeit en spannende elementen herbergt. Zeker een aanrader.
| 
| | Undercover - Eva Burgers ****
Bodil Weewer (13): Undercover is een super leuk en zeker aan te raden boek!! Het is een spannend verhaal in maar 96 bladzijden. Echt zeker de moeite waard om het te lezen!
|
| | Kat in het nauw - Annet Hulst ***
Isabelle De Moor: Annet Hulst is een manusje van alles. Ze is gehuwd, heeft kinderen, werkt in de IT en schrijft boeken. Voor ze zelf begon te schrijven, las ze graag en veel. Vooral romantische boeken met humor spraken haar aan. Bij gebrek aan een website met een overzicht van dit genre richtte ze chicklit.nl op. Nadien deed ze hetzelfde voor thrillers en was hiermee de oprichter van Vrouwenthrillers.nl. Intussen hebben beide websites een nieuwe eigenaar en richt Annet zich op haar auteurschap.
In Kat in het nauw heeft Annelinde last van het legenestsyndroom. Haar man heeft haar verlaten en hun enig zoon is bij zijn vader ingetrokken. Ze besluit dan maar een handje toe te steken bij de voorbereiding van het buurtfeest. De leegte thuis wordt van de ene dag op de andere opgevuld door een kat die zomaar komt aanlopen. Hoe schattig het beestje ook is, hij zet een reeks gebeurtenissen in gaan die niet te overzien zijn.
Kat in het nauw is een cosy crime novelle. De titel blijkt bij het lezen van het verhaal een dubbele betekenis te hebben en is dus goed gekozen. Annet Hulst slaagt erin om een volledig verhaal te brengen op het beperkte aantal pagina’s. Ze werkt haar hoofdpersonage goed uit: duidelijke karaktertrekken en een specifieke evolutie die passen bij het verhaal.
De schrijfstijl is erg vertellend en voelt in het begin enigszins aan als een opsomming van gebeurtenissen, waarbij het niet heel duidelijk is waar het verhaal naartoe gaat. Er zit wel vaart in de situaties, waardoor het vlot leest. Gaandeweg voelt de lezer dat er duidelijk één en ander niet pluis is, om vandaar uit te komen bij een niet te voorspellen plottwist.
Erg spannend is Kat in het nauw niet, maar voor het genre cosy crime is dit geen noodzaak. De auteur heeft hier eerder ingezet op de persoonsontwikkeling van Annelinde en dat is de sterkte van het verhaal. Liefhebbers van cosy crime en katten zullen dit verhaal wel vermakelijk vinden.
|
| | Help me - Ilse Ruijters *****
Kat van den Hoven (43): Ilse Ruijters debuteerde in 2014 met haar psychologische thriller De onderkant van sneeuw en daar was ik razend enthousiast over. Inmiddels heeft Ilse al diverse thrillers op haar naam staan (die bijna allemaal in mijn kast staan te pronken) en sinds deze maand is daar haar nieuwste bijgekomen Help me, uitgegeven bij uitgeverij Ambo Anthos. Ik mocht hem lezen en recenseren, lees met me mee of ik er net zo enthousiast over ben als over haar debuut?
Help me bestaat uit 63 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Roosmarijn Weijmer en speelt zich af in wisselende tijdspanne, in het heden we blikken terug naar het verleden. Daarnaast zijn er cursieve teksten van een nog onbekend persoon, een freak die niet helemaal honderd is. Het verhaal gaat van start met een intrigerend, geheimzinnige en warrig eerste hoofdstuk en sluit af met een verpletterende epiloog.
Ilse Ruijters heeft een vlotte, prikkelende, beeldende en spannende schrijfstijl die onder de huid van de lezer kruipt. In het begin moest ik er even aan wennen maar al snel wist ze mijn aandacht te pakken en zat ik helemaal in het verhaal en kon dan ook niet meer stoppen met lezen.
In Help me maken we kennis met Roosmarijn Weijmer, toegewijde advocaat en liefdevolle moeder van de driejarige Aletta en vrouw van Bart - Jan de Back. Samen zijn ze eigenaar van De Back & Weijmer advocaten in Amsterdam-Zuid. Sinds de geboorte van hun dochter heeft Roosmarijn de switch van vastgoed naar psychiatrisch patiëntenrecht gemaakt, ze verleend rechtshulp aan mensen die gedwongen behandeld of opgenomen worden in de psychiatrie. Ondanks dat ze dacht daarmee meer tijd over te houden voor het moederschap en een maatschappelijke functie te kunnen bekleden, blijkt het in de praktijk niet altijd even makkelijk, het is een veeleisende en specifieke specialisatie waarin haar cliënten steeds meer van haar lijken te gaan verwachten. Wat zijn weerslag heeft op haar privéleven dit in combinatie met de gebroken nachten waardoor ze permanent moe is, zou ze alles over hebben voor één nacht slaap en een heel klein beetje rust.
Tot Roosmarijn die bewuste vrijdagmiddag gaat tanken en haar leven opeens radicaal veranderd en ze alles over zou hebben om terug te gaan naar die tijd waarin de spreekwoordelijke wallen onder haar ogen zo’n beetje haar grootste probleem waren. Wanneer een onoplettende man in het benzinestation hete koffie over haar heen gooit, probeert ze zich in de toiletruimte op te frissen. Opeens staat er een vreemd meisje voor de spiegel, doodsbang en dan frommelt ze een papiertje in haar hand om vervolgens weer net zo snel te verdwijnen als ze gekomen is. Stomverbaasd en nieuwsgierig opent Roosmarijn het papiertje waar met lippenstift de noodkreet Help me op staat geschreven. Zonder na te denken neemt haar instinct het over, ze kan het meisje niet in de steek laten en springt in haar auto en gaat er achteraan.
Het begin van alle ellende, zo staat ze in de rij om te betalen en zo belandt ze aan de andere kant van de tafel, in een inktzwarte situatie. Ze wilde alleen maar een vrouw in nood redden en nu is zij degen die gered moet worden. Alles wat ze nodig heeft is het bewijs van haar onschuld, maar dat lijkt ver te zoeken. Is ze wel zo onschuldig als ze zelf denkt? Terwijl alle bewijs zich tegen haar keert en alles in twijfel wordt getrokken, zit ze volledig klem. Waar is ze in beland? Heeft iemand het op haar voorzien of is ze zelf knettergek geworden? Lukt het haar om haar onschuld te bewijzen en uit de nachtmerrie te verdwijnen? Of is ze zelf één van haar cliënten geworden?
De verhaallijnen en karakters hebben een originele insteek met levendige karakters, waarbij Ilse onder de huid van de personages is gekropen. Het thema waarover ik niets wil prijsgeven, is zeer interessant te noemen. De verwarring, chaos en spanning zijn voelbaar overgebracht. Na een kleine opstart, zat ik volledig in het verhaal en kon ik niet meer stoppen met lezen. De spanning wordt steeds verder opgevoerd en de zenuwen worden op scherp gezet, Ilse weet je voortdurend op het verkeerde been te zetten en je brein te laten kraken. Wat gebeurd hier? Ze laat de lezer aan zichzelf twijfelen en in verbijstering achter. Met een aantal wendingen neemt het verhaal een sprint naar de climax en sluit Ruijters af met een verpletterend einde. En uiteraard een glimlach.
Wat een voortreffelijk plot. Deze thriller is vaag, mysterieus en verwarrend, ofwel één grote mindfuck!
Ilse Ruijters heeft een voorliefde voor boeken met een psychiatrisch thema en heeft hier ook uitstekende research naar gedaan. Ruijters is echt meester in het scheppen van verwarring in haar psychologische thrillers en blinkt hier dan ook echt in uit. Je weet gewoon nooit wie je moet geloven en je gaat twijfelen aan alles en iedereen en wordt heen en weer geslingerd in de verdachtmakingen en weet nooit of je voor de gek gehouden wordt of niet? Excellent.
Meer ga ik er ook niet over verklappen, ik zou hem snel zelf gaan lezen, daar krijgt je vast geen spijt van.
Met Help me heeft Ilse Ruijters wederom een meesterlijke psychologische thriller neergezet, een knap staaltje werk. Met originele verhaallijnen en karakters met een enorm interessant thema. Een verhaal wat je zenuwen op scherp zet en je brein laat kraken, waarin je voortdurend op het verkeerde been gezet wordt, verwarring zaaien is aan haar wel besteed. Vol wendingen, een voortreffelijk plot en een verpletterend einde maken Help me een grote mindfuck! Well done! Ik kijk uit het volgende werk van Ilse.
Wat zou jij doen als je Roosmarijn was? In je auto springen of de politie inschakelen?
Help me, meesterlijke psychologische thriller, knap staaltje werk. Zet je zenuwen op scherp en laat je brein kraken, vol verwarring, een grote mindfuck! Waar rook is is vuur? Of toch niet? Mustread!
| 
| | Hoe vermoord ik mijn familie? - Bella Mackie *****
Nadia (48): Prachtige boek...
En vol verassing...moet stiekem toe geven
Dat ik meestal als het spannend is durf
De voor laatste de lezen...
Maar bij u is er zoo veel plots Twist
Dat het spannend Blijft...Heerlijk
Ik smeek u om er een vervolg van de maken!!!!
LOVE IT XXX
|
|
|
|
| | |
|
|
|
|
|
|
|
