Van der Gaag is bekend als schrijfster bij de uitgeverijen De Crime Compagnie, De Verhalenfabriek en Leopold. Naast het schrijven van thrillers en kinderboeken is ze door haar werk als freelancejournalist met haar eigen tekstbureau, geen onbekende in het vak. Al tijden onderdeel van de Nederlandse literatuur en dat werd in 2022 bekroond met de Zilveren Strop voor haar verhaal Onder de waterspiegel. Regelmatig werkt ze samen met schrijfster Marcella Kleine. 

Oud en nieuw, een mooi moment om samen af te tellen tot 12.00 uur om de kurken van de champagneflessen te laten knallen en het vuurwerk te laten spreken. Ella en haar vriend Freek hebben dit jaar gekozen om samen met hun vriendengroep een vakantievilla te huren. Een heerlijke afgelegen locatie waardoor niemand last zou hebben van hun uitbundige party. Echter, vijf voor twaalf komt Ella erachter dat Freek nergens in en om de woning te bekennen is. Als de klok twaalf uur slaat, staat Ella verloren in een hoekje van de kamer te kijken naar hoe haar vrienden elkaar uitbundig zoenen. Door zijn afstandelijke houding de laatste maanden twijfelt Ella over wat er aan de hand kan zijn. Niemand heeft iets zinnigs te kunnen zeggen over zijn plotselinge verdwijning, maar als er dan later op de nacht een aantal onverklaarbare gebeurtenissen plaatsvinden vraagt Ella zich steeds meer af hoe goed ze haar eigen vriend en zijn vrienden eigenlijk kent.

Origineel voor een novelle is dat van der Gaag veel verschillende perspectieven heeft gebruikt om het verhaal tot stand te laten komen. Als lezer word je vanuit verschillende oogpunten meegevoerd naar de jaarwisseling en komt er langzaam uit de doeken wat er zich allemaal heeft voorgedaan in de maanden vooraf. De onderhuidse spanning wordt op deze manier nauwgezet opgebouwd en uitgewerkt. Al snel voelt de lezer dat er grotere geheimen schuilgaan onder de façades. Van der Gaag weet elk personage levend echt neer te zetten in zijn totaliteit, waardoor de emoties sterk worden overgebracht en de lezer meegesleept wordt naar de onthullingen en de gevolgen daarvan op het dagelijks leven. Een sterke boodschap wordt meegegeven doordat wraak, schuld en boetedoening in deze novelle vechten om hun plek.  

Vijf voor twaalf is een novelle van maar 100 bladzijdes, echter wordt de lezer getrakteerd met een volledig uitgewerkt plot dat niet onderdoet voor een normale thriller!

Machteld van Zalingen is schrijfdocent en brengt haar kennis in de praktijk met haar eigen boeken. Naast non-fictie en prentenboeken schrijft ze ook thrillers. Haar eerdere thrillers speelden zich af op de Veluwe. Voor dit boek is ze de landsgrenzen overgegaan en brengt ze de lezer van Het genootschap naar Noorwegen.

Het verhaal had zich in principe overal af kunnen spelen, want sektes kennen we ook in Nederland en voor haar research heeft de auteur zich ook verdiept in Nederlandse sektes. Hoofdpersoon Ira is opgegroeid bij pleegouders in Friesland nadat haar ouders en broer bij een brand zijn omgekomen. Ira gelooft niet dat haar broer dood is en denkt dat de antwoorden op haar vragen liggen bij Het Noorse Genootschap, een geloofsgemeenschap waar haar moeder lid van was.

Voor de inleiding neemt de auteur weinig tijd. Ira raakt haar baan als onderzoeksjournalist kwijt en besluit te infiltreren in Het Noorse Genootschap. Ze vindt er meteen een baan en haar vriend met veel kennis van IT helpt haar op weg. Deze aanloop voelt gehaast. Het lijkt alsof de auteur niet kan wachten om aan het eigenlijke verhaal te beginnen.

Eenmaal in Noorwegen gaat Ira aan de slag als communicatie-assistent. De sfeer binnen de gesloten gemeenschap is drukkend en dat weet de auteur goed over te brengen. De angst regeert en de leiders gedragen zich dictatoriaal. Wie ook maar enigszins in opstand komt, wordt op een zijspoor gezet of erger…Ira ontdekt al gauw dat de geloofsgemeenschap veel geheimen herbergt. De personages in Het genootschap zijn sterk neergezet. Dit geldt zowel voor de leiders als voor de volgelingen. Zo weet Van Zalingen een compleet beeld te schetsen van een sekte en dat is knap voor iemand die hier zelf geen deel van uit heeft gemaakt en zich volledig heeft moeten baseren op research.

Het verhaal zelf is niet altijd even geloofwaardig en ook lijkt er hier en daar wat te ontbreken. De verhaallijn rondom de moeder van Ira en haar ervaringen binnen Het Noorse Genootschap hadden meer uitgewerkt mogen worden. Ook de geschiedenis van de broer van Ira leert de lezer alleen op hoofdlijnen kennen.

Spanning heeft Het genootschap zeker en ook het onderwerp is origineel. Voor de uitwerking had de auteur iets meer de tijd mogen nemen.

Marjolein van der Gaag kennen we van haar vorige thriller Verlaat de gevangenis zonder betalen. Naast thrillers heeft ze ook een kinderboek geschreven Het geheim van de duistere diamantroof.

Van der Gaag wist al vanaf haar 14e dat ze journalist wilde worden. Ze ging daarom naar de Academie voor Journalistiek. En werd vervolgens verslaggeefster van de Telegraaf. Daarnaast heeft ze meerdere thrillers geschreven. Het bleef vervolgens even wat stil, maar nadat ze de zilveren strop 2022 gewonnen had, heeft ze haar schrijvershobby weer opgepakt.

 

Vijf voor twaalf is een kort verhaal waarin een vriendengroep oud en nieuw viert in een afgelegen villa. Wanneer het vijf minuten voor twaalf is, mist Ella haar vriend Freek. Waar zou hij zijn? De laatste tijd heeft ze gemerkt dat Freek wat afstandelijk is. Ook heeft ze een foto gevonden op zijn telefoon, waardoor ze twijfelt of hij wel eerlijk is en hoe hun relatie ervoor staat. Om twaalf uur is hij nog niet terug en voelt Ella zich verdrietig en in de war. Ze vraagt aan haar vrienden of iemand hem gezien heeft. Wanneer dit niet het geval is, gaan ze op zoek.

 

Marjolein van der Gaag heeft met haar vorige thriller Verlaat de gevangenis zonder betalen de lat hoog gelegd. Met Vijf voor twaalf heeft ze dit zeker kunnen evenaren. Dit kort verhaal begint al erg spannend met de proloog. Hierdoor krijgt de lezer een korte impressie van wat er gaat gebeuren, maar weet niet wie deze personen zijn. Het verhaal wordt grotendeels vanuit Ella geschreven. We krijgen haar twijfels over haar relatie dan ook goed mee. Ze laat duidelijk merken wanneer hun relatie aan het veranderen is, maar weet niet hoe dit komt. Ze maakt hierdoor haar eigen visie op de situatie, waarbij het nog de vraag is of ze het goed ziet.

 

Daarnaast wordt het verhaal ook vanuit Stijn, de beste vriend van Freek geschreven, maar ook vanuit andere vrienden. Hierdoor krijgen we beetje bij beetje informatie over wat er gebeurd kan zijn. Niet iedereen weet hiervan en dit maakt het spannend. Hierdoor ziet de lezer sneller aankomen dat er iets gaat gebeuren dan de personages zelf. Dit blijft nog lang spannend. Op het einde heeft de auteur een verrassende plottwist voor ons geschreven. Het verhaal eindigt afgerond en er wordt nog een jaar verder gekeken, waardoor we echt te horen krijgen hoe het afgelopen is.

 

Marjolein van der Gaag heeft met Vijf voor twaalf een spannend verhaal geschreven waarbij er veel aandacht is voor de onderlinge relaties. Het is knap hoe de auteur dit heeft weten te realiseren in zo'n weinig aantal bladzijdes.

In De gifmengster verschijnen historische figuren als de Borgia’s, het raamwerk van Lucrezia’s levensverhaal klopt geschiedkundig, terwijl de aanleiding hiervan gebaseerd is op geruchten die in die tijd al rondgingen, in combinatie met de fantasie van de auteurs. Als dertienjarig meisje wordt Lucrezia Borgia door haar vader Rodrigo Borgia - paus Alexander VI - om politieke redenen uitgehuwelijkt aan een veel oudere man, Giovanni Sforza van Pesaro. Al vrij snel daarna heeft haar vader weer andere diplomatieke verbonden nodig en eist hij van Lucrezia dat zij haar echtgenoot vergiftigt. Maar dit weigert ze. Lucrezia zal de bevalling van haar doodgeboren dochtertje Isabella niet overleven. In haar fantasie vertelt ze haar levensverhaal aan haar kinderen, waarbij ze zich richt op haar kinderen die al gestorven zijn. Daartussen zitten hoofdstukken in cursief gedrukt, die in Lucretia’s heden spelen. 

De gifmengster is een mooie historische roman, vloeiend geschreven en prettig leesbaar, waarin een dosis tragische romantiek niet ontbreekt. De auteurs hebben duidelijk veel research gedaan over hun onderwerp en de tijd waarin dat zich heeft afgespeeld. Ook hun aandacht voor landschap en architectuur is aansprekend. De auteurs laten Lucrezia zien als een sterke vrouw die goed opgewassen is tegen de geniepige spelletjes en de wurggreep van haar familie. Buitengewoon aangrijpend zijn de prachtig geschreven passages over Lucrezia op haar sterfbed, in haar fantasiegesprekken met haar overleden kinderen. Het kan zijn dat de lezer hier en daar wat meer trammelant, mer verraad of tegenwerking zou wensen. In hun historische romans schemeren Hoogstraatens als voormalig auteurs van jeugdboeken zeer zeker tussen de regels door. Ook in De gifmengster blijven de ontwikkelingen vaak voorspelbaar, alle hoop op wat meer serieuze strubbelingen, iets meer pit, blijkt tevergeefs - ondanks de soms afgrijselijke voorvallen die voor de vijftiende eeuw schering en inslag waren. Alles verloopt zo gemakkelijk dat dit juist argwaan wekt - maar helaas onterecht. 

De gifmengster is een mooie historische roman met intriges te over. Lucrezia Borgia is volgens oude geruchten nu eenmaal de meest beruchte gifmengster uit de geschiedenis, hoewel daar nooit echt hard bewijs voor gevonden is. De auteurs hebben hiervan dan ook afstand genomen. Maar ze is daardoor wel een heerlijke bron voor geheime samenspanningen. 

Het duo Hoogstraaten is er zeker in geslaagd om hieromheen een fijne roman te schrijven, met veel respect voor hun hoofdpersonage. Een roman die door hun vloeiende, vertellende stijl ontspannen wegleest.