 |
|
Bezoekersreacties
| | De belofte - Merel Disselkoen ****
M.Piersma (78): Ik mocht het ebook * De Belofte * lezen van vrouwenthriller / Crime Compagnie, wat voor mij het eerste boek is van deze auteur.
De proloog is spannend, daarna wil je alleen maar doorlezen. We maken kennis met moeder Halina, een succesvolle schrijfster die behoorlijk onder druk staat.
De uitgever Evert bepaald uiteindelijk hoe het verhaal moet verlopen en moet eindigen. Halina heeft zelf weinig in te brengen. Mia is de zeventien jarige dochter van Halina en heeft een sterke band met haar moeder. De vader is voor Mia onbekend en als ze haar moeder er naar vraagt krijgt ze geen antwoord. Halina en Mia hebben de hoofdrol in dit verhaal en hebben veel steun aan de buren: meneer en mevrouw Damen en tante Loes. Lieve sympathieke mensen die je met gemak in je hart sluit.
Dan wordt Mia’s moeder ernstig ziek.. De onmacht, het intense verdriet komt tijdens het lezen enorm bij je binnen. Je hart gaat uit naar beide vrouwen.
De schrijfwijze is beeldend en emotioneel geschreven, zo mooi gedaan door Merel Disselkoen. Je wordt het verhaal ingetrokken en voelt de spanning en emoties en dan hoop je dat alles nog goed komt. Mia wordt gevraagd om het manuscript te voltooien waar haar moeder aan was begonnen. Een manuscript over het leven van Halina bestemd voor haar dochter.
Dan gaat er een lange tijd voorbij voordat Mia de energie heeft om de belofte waar te maken en reist ze af naar Afrika om op zoek te gaan naar haar vader..
** De belofte op het sterfbed van Mia’s moeder is het begin van een zoektocht in donker Afrika. Totdat ze de dood in de ogen kijkt **
Mia neemt je mee op reis door Afrika en je proeft de sfeer en de natuur van het land. Het is prachtig en gedetailleerd beschreven, echt genieten.
Al snel is Mia verliefd geworden op dit land en voelt ze zich daar helemaal thuis. Ze wordt opgenomen in de leefgemeenschap en alles lijkt ogenschijnlijk goed te gaan.
De spanning loopt op als Mia in een benarde positie terecht komt. Kan zij iedereen wel vertrouwen? En zal ze uiteindelijk haar vader vinden?
Het verhaal leest als een trein door de vlotte en boeiende schrijfstijl van Merel. Ik heb genoten van dit boek..!!
| 
| | De vondeling - Anita Terpstra ****
M.Piersma (78): “De vondeling “ van Anita Terpstra is het nieuwste boek van deze auteur. De voorafgaande dertien boeken heb ik ook met plezier gelezen…
*Anita Terpstra (Hallum, Friesland, 1974) is een Nederlandse thrillerauteur en tevens freelance journalist en redacteur.
Ze studeerde journalistiek en kunstgeschiedenis. Terpstra's verhalen zijn gepubliceerd in AvantGarde en Lava en werden bekroond in de Trouw-verhalenwedstrijd.*
Het verhaal bestaat uit drie delen, waarvan het eerste deel de kennismaking van Blanca. Zij wordt dagelijks geinjecteerd met een slaapmiddel door een onbekende vrouw.
Blanca bevindt zich in een vreemde kamer en kan zich niet herinneren hoe ze daar is terecht gekomen. Bovendien weet ze niet wie ze is en laat haar geheugen haar volledig in de steek.
Na een poosje realiseert zij zich dat er iets behoorlijk mis is. Wat wil die vrouw van haar? En waarom wordt ze vast gehouden en mag ze haar bed niet uit?
Het mysterieuze verhaal boeit en houdt je gekluisterd aan het boek. Als Blanca de kans krijgt gaat ze op onderzoek uit.
In het tweede deel maken we kennis met Noora..een jong meisje die een baby vindt in het bos. Ze geeft de baby af aan een vrouw, die haar beloofd om met de baby naar de dokter te gaan en aangifte zou doen bij de politie. Daarna zou ze de baby weer terug brengen naar het huis van Noora, wat niet is gebeurd. Wie is die vrouw en wie heeft de baby ter vondeling gelegd? Het verhaal wordt steeds raadselachtiger..
Wat heeft Blanca met Noora te maken? Tijdens het lezen is het heerlijk mee te puzzelen hoe alles inelkaar steekt. De schrijfstijl van Anita is vlot en gemakkelijk te lezen. Ook leest het zeer prettig dat de hoofdstukken kort zijn.
In het derde deel wordt het beetje bij beetje duidelijker hoe de vork in de steel zit.
“Plots komen de werelden van Blanca en Noora samen en moet de kleine, gesloten gemeenschap op het eiland haar geheim prijsgeven.”
De personages komen goed uit de verf en mijn sympathie ging vooral uit naar Noora. Niemand gelooft haar verhaal over de gevonden baby en ze wordt er zelfs mee gepest. Noora heeft het zwaar en heeft weinig steun van haar beide broers.
Ik vond het een goed boek. De spanning is gedoseerd aanwezig,maar had wat mij betreft nog wat spannender gemogen w Al met al een fijne thriller om te lezen! 3,5*
| 
| | Vermist op Terschelling - Carmen Prins *****
Kat van den Hoven (44): Carmen Prins debuteerde in 2020 met Carmens Kookpunt bij uitgeverij De Crime Compagnie. In september verscheen alweer haar vierde boek Vermist op Terschelling, een Cosy Crime, welke ik met veel plezier gelezen heb. Lees met me mee...
Vermist op Terschelling is opgedeeld in dagen, dag 1 tot en met 16 en bestaat uit 42 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Carmen Prins. Het verhaal speelt zich voornamelijk af gedurende deze dikke twee weken. En gaat van start op maandag met een geheimzinnig eerste hoofdstuk dat vragen oproept bij de lezer wie is Sabine en wat is er met haar gebeurd? Dit zet direct aan tot heel snel verder lezen.
Carmen Prins heeft echt een heerlijke schrijfstijl, vlot, eigentijds en meeslepend, alsook beeldend en mysterieus, maar vooral ook humoristisch, hierdoor is het een feestje om te lezen en ga je helemaal op in het verhaal.
In Vermist op Terschelling is de hoofdrol natuurlijk weer weggelegd voor Carmen Prins, who else!? Het decor voor al haar verhalen (en ook nu weer) is het mooie eiland Terschelling.
De herfst doet zijn intrede en Carmen is inmiddels een heuse veertig plusser en nog steeds haar eigenwijze zelf. Haar tweeling Luuk en Mick is inmiddels uitgegroeid tot twee koppige pubers van alweer veertien jaar op zoek naar hun eigen identiteit en bezorgen haar de nodige kopzorgen. Haar ex Menno is geremigreerd uit de VS, om zich ook op het eiland te vestigen, iets wat ze nooit had verwacht en waarvan ze zich nog steeds afvraagt waarom? Haar ex zo dichtbij is toch wel even wennen, ze weet niet goed of ze daar nu zo blij mee moet zijn? Het vergt in ieder geval een hoop aanpassingsvermogen en het schept ook een hoop verwarring. En haar arme vader, die steeds verder aftakelt door de dementie, en steeds verder kopje onder gaat in de vijver van vergetelheid, houdt haar enorm bezig, ze maakt zich zorgen en moet een keuze gaan maken die ze eigenlijk niet wil maken.
En alsof dit alles nog niet genoeg hoofdbrekens oplevert, is het ook nog eens bijna herfstvakantie! Dat kan ze er al helemaal niet bij gebruiken, daarvoor heeft ze het veel te druk, ze heeft helemaal geen tijd voor vakantie en ze heeft al helemaal geen zin in luie tieners en al hun streken in huize Zeester. Carmen heeft al haar tijd en energie nodig voor een nieuwe klus, Carmens Kookpunt gaat de catering van een bruiloft op het eiland verzorgen en daar kan ze geen afleiding bij gebruiken.
Om haar een beetje te ontzien stuurt de weddingplanner haar een stagiaire, haar eerste en enige ooit. Maar daarvoor zou het wel handig zijn als ze ook daadwerkelijk komt opdagen, zodat ze haar kostbare tijd niet aan haar verkwanseld. Na hun kennismaking heeft niemand meer iets gehoord van de achttienjarige Brabantse Sabine Hendrikx.
Zonder haar ouders een eind van huis op pad, als fanatiek kitesurfer is Terschelling voor haar the place to be. Hoe mooi is dit om te kunnen combineren met het verdienen van een zakcentje. Sabine verbleef geheel verzorgd tijdelijk in hostel de Stayokay en maakte de indruk er een leuke tijd van te willen maken, zodat ze ondertussen haar levenspad verder uit kon stippelen, wat voor haar een grote spirituele reis is. Totdat ze dus spoorloos verdween.
Waar is Bien gebleven? Niemand lijkt haar te missen en niemand lijkt zich druk te maken, behalve Carmen. Carmen zou Carmen niet zijn als ze zich er niet mee zou gaan bemoeien, ongeduldig en stronteigenwijs en aantrekkingskracht tot problemen passen bij haar. De dagen strijken voorbij en de politie maakt er een potje van en kamt met onderbezetting door zieken en Carmen kan het niet laten en gaat zelf op onderzoek uit en brengt zichzelf daarmee wederom in de problemen.
Wanneer er dan ook nog een lugubere vondst wordt gedaan, staat het eiland op zijn kop.
Is het Sabine?
Carmen Prins, niet alleen haar verhalen zijn mysterieus, zelfs haar persoon is mysterieus! Wie is Carmen Prins? Ik heb echt werkelijkwaar geen idee!
Vorig jaar verscheen Carmen Prins haar derde spannende roman Stille nacht, welke ik met veel plezier heb gelezen, daardoor keek ik uit naar haar nieuwe boek, dit keer een cosy crime. Vermist op Terschelling is het tweede verhaal wat ik van haar hand heb gelezen. Ik moet zeggen dat ik vind, over de eerste twee boeken kan ik dus niets zeggen, maar dat ik het idee heb dat ze gegroeid is als schrijfster tussen beide delen. Ik vond dit boek nog beter dan haar vorige, dus dat belooft wat voor haar volgende.
De verhaallijnen en karakters kennen een mooie opbouw. Carmen en haar gezin kennen we natuurlijk al uit de voorgaande delen. Ik vind het heel leuk hoe Prins telkens weer een nieuw verhaal weet te ontspruiten op het mooie Terschelling, met dezelfde personages en ons toch weer weet te verbazen. Met nieuwe personages en waar de hoofdpersonages toch weer verder worden uitgediept waardoor er nog meer diepgang ontstaat. De ouder wordende tweeling en hun onuitstaanbare pubergedragingen. De toenemende zorgen om haar dementerende vader die steeds meer laat merken dat hij toe is aan de volgende stap in zijn leven, het verzorgingshuis, maar hoe maak je die stap voor je bloedeigen vader?
Haar ex man Menno die weer terug is uit de VS en wel erg veel in haar buurt te vinden is, verwarring alom, wat komt hij doen? En een aanstaande herfstvakantie die ze eigenlijk helemaal niet kan gebruiken in verband met de drukte voor de catering van een bruiloft die ze gaat verzorgen. En dan een nieuwe stagiaire die direct al voor problemen zorgt. Carmen heeft een er een neusje voor, ze zou zichzelf niet zijn als ze het weer niet kan laten om haar neus in andermans zaken te stoppen, waardoor ze weer persoonlijk betrokken raakt en in allerlei rare toestanden verzeild raakt en waarin we zelfs nog een uitstapje maken naar het verleden. Kortom genoeg voedsel weer voor een nieuw meeslepend en spannend verhaal. Waarin Carmen uitstekend is geslaagd. De humor die aan het verhaal toe wordt gevoegd vind ik echt subliem. En Fred de hond is zo’n leuke aanvulling aan het verhaal.
Van begin tot het eind kent het verhaal een bepaalde snelheid en geheimzinnige dreiging die je in zijn greep weet te houden, waardoor je door blijft lezen. Richting het einde neemt Prins nog een spannend sprintje. Voel de kou en de kilte op het eiland en zoek mee naar de verdwenen Bien. Waar is ze gebleven en zou ze nog in leven zijn?
Met Vermist op Terschelling heeft Carmen Prins wederom een heerlijk meeslepend en spannend vermakelijk verhaal neergezet. Een geheimzinnige Cosy crime met dezelfde personages en hetzelfde eiland en toch een totaal ander verhaal. Spanning, humor, perikelen, die je van begin tot het eind in de raadselachtige greep van Terschelling weten te houden. Met mooi opgebouwde verhaallijnen en een nieuwe dimensie aan de al bekende personages en de introductie van verse karakters. Waarmee Carmen Prins laat zien dat ze gegroeid is als schrijfster. Ik kijk uit naar haar volgende boek.
'Vermist op Terschelling, heerlijk meeslepend spannend en vermakelijk verhaal. Geheimzinnige Cosy crime, dezelfde personages, hetzelfde eiland, totaal ander verhaal. Spanning, humor en perikelen die je van begin tot het eind in de raadselachtige greep van Terschelling houden. Waar is Bien? Aanrader!'
★★★★1/2
| 
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
SophiaG (45): Ik mocht namens Vrouwenthrillers het ebook De Bonusmoeder van Inge van Proojen recenseren. De De Bonusmoeder is de tweede thriller van Inge, eerder schreef ze Zonder Angst.
Het boek gaat over Nena, die samenwoont met haar vriend Diederik en zijn driejarig zoontje Benjamin. In eerste oogopslag lijkt er niets aan de hand, maar niet iedereen is blij met de komst van Nena.
De buren lijken over haar te roddelen, haar schoonmoeder Cate en de ex van Diederik Celeste maken het haar, op zijn minst gezegd, niet makkelijk. Er gebeuren vreemde dingen, die allemaal een link lijken te hebben met een deel van Nena’s geschiedenis.
Gelukkig leert Nena, Lou kennen. Een eigenaresse van een bloemenwinkel. Zelf ook een bonusmoeder van een jongetje Casper, die naar dezelfde kinderopvang gaat als Benjamin. Er ontstaat al snel een hechte vriendschap tussen zowel Nena en Lou, als tussen de jongens.
Ik heb echt genoten van dit boek. Hoe langzaamaan de puzzelstukjes op zijn plaats vielen en het verrassende plot.
| 
| | Schim in de nacht - Sterre Carron *****
Karin Bisschops: Sterre Carron (pseudoniem) (1957) is een Vlaamse auteur van misdaadromans. Ze studeerde tropische geneeskunde aan het Tropisch Instituut in Antwerpen. Voor Artsen zonder Grenzen werkte ze in Rwanda en Zaïre. Haar debuutthriller Mara verscheen in 2013. Hiermee introduceerde ze de inmiddels beroemde hoofdinspecteur van de gerechtelijke politie Rani Diaz. Inmiddels verscheen er al tweeëntwintig thriller uit deze serie. Voor het eerst schrijft Sterre Carron een standalone: Schim in de nacht.
Voor hun zestiende verjaardagsfeest gaan de tweelingzusjes Lorie en Nina naar de winkel om nog wat boodschappen te halen. Twee gemaskerde en gewapende mannen overvallen de winkel en schieten koelbloedig de kassière en een klant neer. De twee zussen duiken weg maar de overvallers hebben ze snel in het zicht. Ze worden voor een onmenselijke keuze gesteld: ‘One of you’ snauwt een van de overvallers. Een van de twee meisjes moet met de misdadigers mee en de andere zus zou in leven achterblijven. Het is niet zeker of ze zich aan het woord houden maar uiteindelijk gaat een van de twee mee. Is het gewoon domme pech dat juist op dat moment de tweeling in de winkel was, of zit hier meer achter? Beiden bevinden zich in een hel. Zullen ze elkaar nog in de armen kunnen vallen?
Schim in de nacht start direct en Sterre Carron heeft geen medelijden met de lezer. Direct wordt deze in het verhaal gegooid. Vanuit verschillende personages wordt het verhaal verteld met uiteraard een hoofdrol voor de tweelingzussen. De spanning is direct aanwezig en loopt gedurende het verloop steeds verder op. Carron maakt gebruik van korte hoofdstukken die vaak eindigen met cliffhangers, zodat verder lezen bijna afgedwongen wordt. Het verhaal blijft verrassen door de steeds nieuwe wendingen die regelmatig worden afgevuurd op de lezer.
De schrijfstijl van Sterre Carron is herkenbaar: top, fijn lezend en met mooie vergelijkingen. De tweelingzussen zijn, ondanks dat ze een tweeling vormen, erg verschillend van karakter. Carron maakt dit heel duidelijk. Lorie is de stoere chick, de beschermer van haar zus en extravert. Daarentegen is Nina het tegenovergestelde. Zij komt vrij braaf en timide over. Over de moeder Eva is het een en ander te vertellen en ook over haar vader Rik. Schim in de nacht switcht tussen het heden en het verleden waarin voornamelijk duidelijk het leven van Rik wordt beschreven.
Sterre Carron heeft de gave om de personages ‘echt’ te laten overkomen en met hun menselijke eigenschappen worden ze herkenbaar.
Regelmatig wordt de lezer (zoals Carron vaak doet) op het verkeerde been gezet. Schim in de nacht is een echte Carron.De plot klopt helemaal en het einde is zonder meer erg verrassend. Het is genieten met een grote G van deze standalone en hopelijk volgen er nog meer, ondanks het feit dat Rani Riaz in de harten zit van vele lezers.
Schim in de nacht staat garant voor een aantal heerlijke leesuurtjes.
| 
| | Volmaakte onschuld - Daniëlle Disser *****
Mery Todde (58): Een Intrigerende Duik in de Schaduw van Geluk.
Deel 1.
Volmaakte Onschuld van Danielle Disser ❤️
Paris Books 🥰
In Volmaakte Onschuld neemt Danielle Disser je mee in het leven van Mark en Julia, een ogenschijnlijk perfect stel dat hun toekomst vol vertrouwen tegemoet gaat. Ze hebben alles: een sterke relatie, een mooie carrière en een gelukkige dochter. Maar zodra ze hun leven aan de andere kant van het land opnieuw beginnen, begint de façade van hun geluk barsten te vertonen. Disser bouwt de spanning op door een dreigende, onzichtbare vijand te introduceren die langzaam hun leven ondermijnt.
De kracht van dit boek ligt niet alleen in de psychologische diepgang, maar ook in de realistische weergave van Julia's worsteling met burn-outklachten. Dit zorgt ervoor dat je als lezer met haar meeleeft en haar twijfel en onzekerheid bijna aan den lijve ondervindt. De manier waarop gebeurtenissen zich opstapelen voelt soms haast benauwend, en je vraagt je constant af wie of wat hen zo wreed tegenwerkt.
Wat Volmaakte Onschuld bijzonder maakt, is de subtiele manier waarop het vraagtekens zet bij vertrouwen en liefde. Hoe goed ken je iemand echt? En hoe ver zijn mensen bereid te gaan om hun eigen waarheid te beschermen? Het boek onderzoekt deze thema's met precisie en laat je achter met een diepe reflectie over de donkere kant van menselijke relaties.
Disser’s schrijfstijl is toegankelijk, maar met voldoende spanning en mysterie om je steeds verder het verhaal in te trekken. De ontknoping is verrassend en doet je beseffen dat er altijd meer schuilgaat achter een ogenschijnlijk perfect leven. Volmaakte Onschuld is een aanrader voor liefhebbers van psychologische thrillers, waarin de spanning zich langzaam maar onverbiddelijk opbouwt naar een schokkend hoogtepunt.
|
| | Schim in de nacht - Sterre Carron *****
Nel (65): “ Schim in de nacht “ geschreven door Sterre Carron.
Na drieëntwintig boeken met rechercheur Rani Diaz in de hoofdrol is het nu tijd voor deze standalone.
De tweeling Lorie en Nina vieren hun zestiende verjaardag en gaan nog even snel voordat het feest begint naar de winkel om wat snacks te kopen.
Dan wordt de winkel overvallen en wordt Lorie door de overvallers ontvoerd. Nina raakt hierbij gewond en komt bij in het ziekenhuis. Iedereen is de wanhoop nabij, waarom Lorie, wie heeft het op haar gemunt, wat heeft zij fout gedaan of zien ze haar voor een ander aan. Allemaal vragen waar niet direct een antwoord op te geven is
De ouders van de tweeling, Eva en Toon zijn gescheiden en de moeder heeft inmiddels een nieuwe vriend Jim.
Dan gaan we vanuit het perspectief van Eva, Lori en Nina steeds dieper het verhaal in en krijgen op die manier een heel mooi kijkje in hun leven.
Dan blijkt dat er meer aan de hand is dan zomaar een tiener ontvoeren. We duiken steeds dieper het verleden in en maken kennis met de overleden vader van Eva en zijn daden.
En wat is de rol van Sam de vriendin van Eva in dit verhaal.
De antwoorden lezen we in dit bloedstollend verhaal waarbij je niet kunt stoppen met lezen en je op het puntje van je stoel blijft zitten.
Geweldige personages, goed beschreven met zoveel menselijke kanten in het verhaal dat sommige situaties herkenbaar zijn in de goede zin van het woord.
Het leesplezier is super en de spanning hoog en als dan het plot in zicht komt zijn we allemaal een beetje op het verkeerde been gezet en zien we het talent van Sterre terug.
Ook in deze standalone is het weer genieten van de eerste tot de laatste bladzijdes en kan Rani even uitrusten.
| 
| | Oog in oog - Anita Kroef *****
Kat van den Hoven (44): In 2020 maakte Anita Kroef haar thrillerdebuut met Bloedzuster bij uitgeverij Godijn Publishing en in juni dit jaar verscheen haar nieuwste thriller Oog in oog bij dezelfde uitgever. Uitgever en auteur organiseren een blogtour en vandaag is het mijn beurt om met jullie te delen wat ik ervan vond...
Oog in oog is opgedeeld in dagen en bestaat uit 41 hoofdstukken geschreven in wisselend perspectief vanuit hoofdpersonages Dani, Nick en Liam. Daarnaast kent het verhaal hoofdstukken geschreven vanuit het verleden, waardoor het zich in wisselende tijdspanne afspeelt. Oog in oog gaat van start met een eigenaardige, duistere en lugubere proloog die direct heel nieuwsgierig maakt naar de rest van de trip.
Anita Kroef heeft een beeldende levendige en avontuurlijke schrijfstijl waardoor je je in de Afrikaanse wildernis van Botswana waant en meegaat op safari in de prachtige natuur dichtbij de wilde dieren, wat ze in geuren en kleuren weet te beschrijven. Maar Kroef schuwt er ook niet voor om alle lugubere details uitgebreid te beschrijven.
In Oog in oog maken we kennis met familie de Jong bestaande uit moeder Dani, vader Nick en puberdochters Linda (17) en Maartje (13). Voor haar 40e verjaardag krijgt Dani een rondreis door Botswana cadeau. Ze vertrekken op safari door de prachtige natuur van Zuid-Afrika, ver weg van de bewoonde wereld, in de rimboe. Iedereen is in euforie en kan niet wachten om al het moois te aanschouwen.
Tot Dani middenin de bush oog in oog komt te staan met een oude bekende, haar kalverliefde Liam. Hij blijkt hun privégids op de safaritocht door de savanne en het moeras van Okavango Delta. De onverwachte ontmoeting laat de gemoederen hoog oplopen, onderlinge verwijten en spanningen volgen elkaar op. Dani heeft een kort lontje en de mannen hebben last van haantjesgedrag.
De reünie met Liam rakelt veel op, de onbeantwoorde vragen vechten om voorrang in haar hoofd en sinds ze haar voeten op Afrikaans grondgebied zette, houden nare dromen over vroeger haar uit haar slaap. Wat hebben deze angstdromen te betekenen en waarom blijft het antwoord uit? Wat heeft dit alles met Liams onverwachte vertrek naar Afrika te maken en waarom liet hij haar in de steek en liet hij haar alles zelf oplossen?
Wat de droomreis van hun leven had moeten worden, mond uit in een drama. Waren de ergernissen van het mobiele telefoongebruik van haar dochter nog maar haar enige zorgen, dan zag het leven er een stuk makkelijker uit. Al snel heeft Dani veel grotere kopzorgen en gebeuren er steeds raardere dingen waardoor er levensbedreigende situaties ontstaan. En is het vrezen met grote vrezen om niet met huid en haar opgeslokt te worden door The Big Five van Afrika. Hoe overleef je de Afrikaanse wildernis als je volledig op jezelf bent aangewezen?
Lukt het Dani om haar gezin te beschermen of hebben ze geen schijn van kans?
Anita Kroef is voor mij een nieuwe auteur, dus het is altijd spannend of de manier van schrijven bij jou past? Maar ik kan wel stellen dat het een hele aangename kennismaking is geworden. Ik kijk uit naar haar verdere werk.
Oog in oog is echt een beleving an sich waardoor je je in de Afrikaanse wildernis waant. Ik moest gedurende het lezen geregeld denken aan Mirjam van B&B vol liefde, zij runt een B&B in het Zuid-Afrikaanse Hoedspruit, waardoor Oog in oog heel realistisch aandeed.
Een unieke avontuurlijke thriller gehuld in een mysterieus sausje zoals ik er nooit eerder een las. Met boeiende interessante goed uitgewerkte verhaallijnen en intrigerende karakters en levensechte beschrijvingen van de Afrikaanse wilde dieren in hun natuurlijke habitat en hun gedrag. Meerdere verhaallijnen waarin het heden samenvloeit met het verleden en we meegenomen worden naar de jeugd van Dani. Een dreigende sfeer in een wonderschone setting, waar Anita Kroef oog heeft voor detail, spanning en sensatie. Met een beklemmend gevoel en spannende ondertoon wordt de spanning door middel van kleine cliffhangertjes aan de hoofdstukeindes steeds verder opgevoerd en neemt het verhaal een verrassende wending. Vol avontuur, gruwelijkheden, frustraties en ergernissen, maar ook de benodigde humor.
Anita maakt je deelgenoot van al het moois dat Afrika te bieden heeft en daardoor speelt het verhaal zich als een spannende natuurfilm op je netvlies af. Maar Kroef schuwt er ook niet voor om alle lugubere details uitgebreid te beschrijven. Wat Oog in oog de ideale mix maakt voor een eco thriller op het witte doek.
Op avontuur in Zuid-Afrika met een gemêleerd gezelschap bestaande uit een gefrustreerde moeder die zich ergert aan het gedrag van haar een jaloerse echtgenoot, die zich kinderachtig gedraagt omdat hij moeite heeft met gezag en autorisatie en daarmee alles voor iedereen dus ook zijn kinderen verpest, dat levert grappige situaties op. Twee pubers waarvan de een verslaafd is aan haar telefoon en niet op haar mondje is gevallen en de jongste een serieuze slimme wijsneus is. Een irritante gids en de kleine spoorzoekers.
Is dat wel zo leuk als ze van tevoren hadden gedacht? Kamperen in de vrije natuur tussen de wilde dieren waar je ‘s nachts nooit je tent mag verlaten, in een select gezelschap. Het ideale recept voor hoogoplopende emoties en onder hoogspanning staande onderlinge machtsverhoudingen in de hitte, dat is het zeker wel.
Zou jij ook rondreis willen door Zuid-Afrika?
Met Oog in oog heeft Anita Kroef een avontuurlijke sensationele psychologische thriller gehuld in een mysterieus sausje neergezet. Een beleving an sich door de Afrikaanse wildernis. Met boeiende verhaallijnen en intrigerende karakters en levensechte beschrijvingen van de wilde Afrikaanse dieren in hun natuurlijke habitat en hun gedrag. Een dreigende sfeer in een wonderschone setting met oog voor detail, spanning en sensatie. Vol avontuur, gruwelijkheden, frustraties en ergernissen en de nodige humor. Avontuur, spanning en lugubere elementen, de ideale mix voor een eco thriller op het witte doek.
'Oog in oog, avontuurlijke sensationele psychologische thriller gehuld in een mysterieus sausje. Een beleving an sich door de Afrikaanse wildernis. Dreigende sfeer in een wonderschone setting. Avontuur, spanning en lugubere elementen maakt de ideale mix voor een eco thriller. Mustread!'
★★★★1/2
| 
| | Elysium - Kayamari Kayamari ****
Kayamari (62): Dank voor deze recensie. Vervelend dat er redactueel wat aan mankeert. Fijn om te lezen dat de verhaallijnen blijk geven van goed research. Er zit een derde verhaallijn in, wat blijkt uit de dialogen. Een terug grijpen en tegelijk het ontdekken van de verborgen signalen... Ameno
| 
| | De Japanse weduwe - Annette van Luyk *****
JN Kingma Postma (48): Recensie van:
De Japanse weduwe
Een thriller die zich deels afspeelt tegen de achtergrond van traditionele Japanse gewoonten.
Auteur:
Annette van Luyk
komt uit Den Haag. Ze heeft Culturele Antropologie en Communicatie gestudeerd en werkte jarenlang als Senior Purser bij de KLM. Naast schrijven heeft ze een passie voor reizen en acteren. Samen met haar man bezit ze een huis in Puglia, Zuid Italië, waar ze een deel van het jaar woont.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij Il Mondo en de auteur in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Il Mondo
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een betoverend mooie cover. De kleuren zijn tot in uiterste perfectie passend. Ik zie een Japanse dame in een prachtige kimono met bloemen erop. Ze staat tot haar middel in het water. Takken met roze bloemetjes (Sakura boom?). De vrouw kijkt mij recht aan, ik kan niets van haar gezicht aflezen. Dit maakt me nieuwsgierig naar deze thriller.
De flaptekst is indrukwekkend en tegelijkertijd heftig.
Quote:
Oosterse schoonheid tot in perfectie getoond. Gitzwarte ogen ontmoeten die van hem. De betovering is compleet wegkijken kan niet meer.
Mooie teksten:
Bron: www.annettevanluyk.nl
Wie is Tomiko? Welk geheim verbergt ze? De Nederlandse Femke gaat op onderzoek uit als haar vader als een blok voor deze Japanse schoonheid valt.
Bron: voorin het boek
Tatemae
Japanse gedragscode
Letterlijk:
Een muur bouwen
Figuurlijk:
Een masker dragen
Nooit je gedachten uitspreken
Geen emoties tonen
Je aanpassen, anders word je buitengesloten
Het verhaal:
Tomiko is een beeldschone Japanse vrouw die is opgegroeid in een arme buitenwijk van Tokio. Al sinds haar jeugd heeft ze het verlangen om rijk te worden. Dat lukt haar door een huwelijk aan te gaan met een vermogende man. Maar als het huwelijk volledig is uitgeblust en hij nog maar weinig belangstelling voor haar toont, zint ze op wraak.
Achter de façade van haar schoonheid gaat een complexe persoonlijkheid schuil met een duister verleden waarmee ze een Nederlandse man én zijn familie de afgrond intrekt.
Mijn leesbeleving:
Eerder las ik van Annette van Luyk het boek Getekend door een sekte. Een verhaal dat zo beeldend geschreven was dat je alles zelf ervoer. Daarom was ik heel benieuwd naar de Japanse weduwe. Ik ben allerminst teleurgesteld.
De proloog is ijzersterk en vormt een prima springplank naar de rest van het verhaal. De wisselingen in plaats en persoon zijn duidelijk gedaan. Ook hier is de intens beeldende en filmische schrijfstijl tot in de finesse aanwezig. Ik vorm wordt afgewisseld met de verhalende vorm. In beide gevallen leer je de personages zeer goed kennen. Deze zijn gedetailleerd uitgewerkt en op papier tot leven gewekt. Ze gaan de dialoog met elkaar aan. Als ik las zag ik ze voor me, kon ik hen bijna aanraken. Als ik niet las dacht ik aan hen. Zo verbonden voelde ik mij met hun levens. Dat het verhaal verteld wordt uit diverse perspectieven houdt het continu boeiend, prikkelend en spannend.
Het inzicht in het leven van Japanners vind ik leerzaam en fascinerend. Nog nooit ben ik in Japan geweest maar door dit verhaal te lezen was ik er toch even. De innerlijke drang naar rijkdom, uiterlijke perfectie, (mannelijk) belangstelling en je begeven in de hoogste sociale kringen is een rode draad in dit verhaal. De euforie, de trots, het pronken is het ultieme doel. Maar als de nieuwigheid eraf is, is er ook die diepe innerlijke leegte en heimwee naar een leven wat eens was.
Zowel de karakters en gevoelens zijn uitstekend uitgewerkt en voel je daadwerkelijk in jezelf. Ze klampen zich aan je vast. Het gaat onderhuids. De spanning is sluimerend hetzij van een eerste keer op stap en daar de aandacht van het andere geslacht ervaren naar de eerste stappen naar een leven als vrouw van. Nieuwe indrukken helaas niet altijd even liefdevol. Je voelen als een gebruiksartikel. Spanning als dit resulteert in ongekende razernij. Tegenslagen niet kunnen of willen incasseren. Enkel oplossen door alle schepen achter je te verbranden.
Tot je de hete adem van het kwaad in je nek voelt. Ongeloof en woede voelde ik dat alles en iedereen meegesleurd werd in een dodelijke cocktail aan gebeurtenissen. De spanning die je bijna de adem beneemt. Een race tegen de klok. Gruwelijke, rauwe, mensonterende, en alles vernietigende gebeurtenissen. Geïnitieerd vanuit de gedachte om te overheersen en geld te verdienen.
De finale is macaber en inktzwart. Je vraagt je af wanneer volgt de verlossende plot?
Als deze komt zit je eerst nog met vragen. Deze worden ruimschoots beantwoord in de epiloog die zijn weerga niet kent.
Bedankt dat ik je verhaal mocht lezen en recenseren Annette van Luyk. Erg interessant om de research voor dit boek terug te lezen op jouw site www.annettevanluyk.nl dat maakt dit verhaal nog echter voor mij.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Een beeldende en filmische schrijfstijl maken dat ik gelijk in dit verhaal zit. De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en ik zag ze voor mijn ogen tijdens het lezen. De Japanse cultuur, taal en gebruiken leren kennen is fantastisch. Goed gedoseerde spanning afgewisseld met mysterie, het blootleggen van iemands verborgen geheimen. Moedeloos werd ik ervan dat het onthullen ervan op ongeloof en ontkenning stuitte.
Tot het bijna te laat is. Wederom een perfect geschreven verhaal van Annette van Luyk. Ik ben en blijf fan. Ik lees graag meer verhalen van haar.
あなたの本を読ませていただき、ありがとうございます。もう一度、真の宝石のような本。
Anata no hon o yoma sete itadaki, arigatōgozaimasu. Mōichido, shin no hōseki no yōna hon.
Bedankt dat ik je boek mocht lezen. Wederom een ware boeken parel.
| 
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Ariane Dijkstal (58): De bonusmoeder
Van Vrouwenthrillers en the Crime Compagnie kreeg ik het boek de Bonusmoeder van Inge van Prooijen te lezen in ruil voor een recensie. Ik had nog niet eerder kennis gemaakt met deze schrijfster en vind het altijd leuk om werk van een nieuwe auteur te lezen.
Het verhaal draait om de persoon Nena die als stiefmoeder, of te wel bonusmoeder, het leven instapt van haar vriend Diederik en diens driejarig zoontje Benjamin. Nena trekt bij Diederik en Benjamin in, in zijn huis in Den Haag. Diederik deelt het ouderschap met de moeder van Benjamin. Hoewel Nena heel erg blij is met het leven van haar met Diederik en haar bonuszoontje, zijn de moeder van Benjamin en de moeder van Diederik minder blij met de komst van Nena. Nena wordt nauwlettend door hen beide in de gaten gehouden. Er gebeuren vreemde dingen en het lijkt erop dat de moeder en de ex-vrouw van Diederik een wig proberen te drijven tussen Diederik en Nena. Ook speelt de vorige relatie van Nena ook nog een rol in het verhaal.
Alles met alles een mooie psychologische thriller die maakt dat je door wilt blijven lezen.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
Karin de Vet (57): De Bonusmoeder, een aanrader. De auteur was nieuw voor mij en daardoor wektte het mijn nieuwsgierigheid. Het boek gaat over een vrouw met een ingewikkeld verleden, wat later in het boek duidelijk wordt. Nena wordt verliefd op een man met een 3 jarig zoontje . Het stel is stapel op elkaar, maar moeder en ex verwachtten dat het nog goed komt tussen beide. Er gebeuren onverklaarbare incidenten en Nena gaat op onderzoek uit. Een thriller die je moeilijk kan wegleggen.
| 
| | Help me - Ilse Ruijters **
Margot (41): Sorry, maar dit was niet haar beste.
Ik heb de minnaar gelezen en dat was echt goed hoor. Maar dit was een zo onwaarschijnlijk verhaal dat ik me werkelijk afvraag waarom er hier zo blij over wordt gedaan. Het hele verhaal is onwaarschijnlijk. Net iedereen die haar kan belasten heeft problemen met een bepaald persoon (spoiler dus geen naam) en het is allemaal zo vergezocht en flauw dat ik echt ben afgeknapt.
Wat ook raar is: hoe kun je met druppels water een bericht met lippenstift oplossen? Dit kan helemaal niet. Lipstift is niet oplosbaar in water. En een advocaat die niet weet wat een kindsdeel is een lariekoekverhaal gelooft over onterving? Wat een raar gedoe.
Het schrijven is echt goed,maar het boek is veel te onbegrijpelijk en ongeloofwaardig.
Voor mij dus geen succes.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ***
Sofie Ovaere (45): Nena wordt in haar relatie met Diederik bonusmoeder van de guitige peuter Benjamin. De relatie is alles wat de hemel geven kan met heel veel liefde, complimentjes en romantische uitingen van Diederik. Ondanks de twijfel van Nena als plotse stiefmoeder, ziet Benjamin haar als een echte bonus, een extra speelkameraadje en het klikt enorm goed tussen de twee. En toch voelt het voor Nena niet allemaal soepel gaan om haar leven op te bouwen in een totaal andere leefwereld, ze voelt zich door de omgeving niet helemaal aanvaard. Vooral de ex-partner van Diederik, zijn moeder en de buren doen afstandelijk. Daardoor gaat Nena twijfelen aan haar doen en laten en de mede opvoeding van Benjamin.
Gelukkig vindt ze een heel leuke job in de lokale boekenwinkel met een meelevende baas en ontmoet ze Lou die precies in dezelfde omstandigheden zit als zij. Eveneens plots bonusmoeder, in een andere omgeving en de 2 klikken heel hard in persoonlijkheid en karakter. Nena voelt zich gesteund en ze trekken heel veel met elkaar op zeker als blijkt dat de beide zoontjes hechte vriendjes worden.
Net als Nena zich zelfzekerder begint te voelen en zich begrepen voelt door haar vriendin Lou, vooral in het feit dat haar schoonmoeder en de echte mama van Benjamin helemaal geen vertrouwen hebben in Nena als bonusmoeder, gebeurt er de ene vreemde zaak na de andere. Er gebeuren zelfs dingen die reflecteren naar haar verleden waar ze zicht net het liefst ver van weghield maar bepaalde zaken kunnen geen toeval zijn. Nena gaat een moeilijke periode door en begint niet alleen aan haar relatie met Diederik te twijfelen maar aan alles en iedereen rondom haar. Zo kan het niet verder, ze moet dit gaan aanpakken, uitzoeken en vooral voorzichtig te werk te gaan.
Bij de eerste bladzijden van het boek weet je meteen: de toon is gezet, dit wordt spannend. Alhoewel het halverwege even blijft hangen en het verhaal wat in herhaling valt blijf je getriggerd om verder te lezen en tegen het einde ga je nog meer meeleven in de gedachten van Nena en gaan de verdenkingen in alle mogelijke richtingen en dan wordt je toch nog verrast op het einde.
Ik heb genoten van ‘De Bonusmoeder’ met dank aan Vrouwenthrillers en De Crime Compagnie en ben zeker benieuwd geworden naar meer werk van Inge Van Prooijen.
| 
| | Vogeleiland - Marion Pauw **
Monique (57): Leest als een trein maar het hele Spanje gebeuren en zeker dat Pup daar weet je komen is belachelijk ver gezocht heeft geen enkele meerwaarde.
En waarom was Marianne zoals zij was?
Hoe kwam zij aan die blauwe plekken wat zij als reden gaf niet meer thuis te willen wonen?
En het eind nee totaal niet bevredigend
| 
| | Terugblik - Mirjam Everhard *****
Cees (68): Wauw! Wat een gaaf boek. Deel 1 was al geweldig, maar deze overstijgt mijn verwachting. "Terugblik is een absolute aanrader.
| 
| | Wraaklust - Saskia M.N. Oudshoorn ****
Isabelle De Moor: Saskia M.N. Oudshoorn is afkomstig uit Rotterdam. Ze is een bezige bij, want naast haar werk, is ze ook lid van de gemeenteraad en heeft ze tal van hobby’s. Schrijven doet ze heel graag en daarbij beperkt ze zich niet tot thrillers, maar ook feelgood is een genre waar ze zich op toelegt. Ze schreef al meerdere boeken voor uitgeverij De Crime Compagnie, waarvan Wraaklust haar meest recente thriller is.
In Wraaklust heeft Keet de Beijl haar leven op de rit: gelukkig getrouwd, financiële zekerheid en weinig zorgen. Ooit is het anders geweest. Wanneer haar echtgenoot Sijmen verongelukt, valt haar droomleven in duigen. Als dan ook nog forensisch rechercheur Fedde Laakman opduikt en aangeeft dat er mogelijks opzet in het spel is, gaat hij in het verleden graven. Keet heeft echter redenen om haar verleden te laten rusten en haar geheimen niet boven water te laten komen.
Op de cover van Wraaklust is een jong meisje te zien in een houding die erop duidt dat ze zichzelf wil beschermen. Ze wordt omgeven door een grote plas bloed. Een treffend beeld dat duidelijk wordt tijdens het lezen van het verhaal. Ook de titel is raak: één woord dat de lading dekt.
Met de proloog brengt Saskia M.N. Oudshoorn meteen spannende actie. De hoofdstukken die daarna volgen, brengen het standpunt van hoofdpersonage Keet. De ik-vorm is hierbij goed gekozen, omdat dit personage verder in het verhaal heel goed wordt uitgediept en het zeer belangrijk voor het verhaal is dat we Keet door en door leren kennen. Haar geschiedenis, haar emoties en gedachten, maar vooral ook haar motivatie voor de keuzes die ze maakt. Het verleden van Keet komt regelmatig aan bod in cursief gedrukte hoofdstukken. Er is een fijne afwisseling met het heden.
Aanvankelijk gaat Wraaklust de kant op van een psychologische thriller. De schrijfstijl is hier meermaals overwegend beschrijvend, al stoort het niet omdat dit de opbouw van het psychisch functioneren van het personage verantwoordt. Gevoelige lezers moeten er zich wel van bewust zijn dat er een hevig, traumatiserend thema aan bod komt. Deze scènes zijn bovendien beeldend uitgeschreven. Een knap staaltje schrijfwerk, maar heftig voor een gevoelig publiek.
Verder in het boek wordt het verhaal een stuk actiever. Niet alleen de gebeurtenissen worden spannender, maar ook dialogen zijn een stuk meer aanwezig, wat het tempo van het verhaal ten goede komt. Hier zitten dan ook meer spanningsopbouw, cliffhangers en triggers verweven, die de lezer doen snakken naar meer. Het einde is misschien niet de grote verrassing, maar is spannend neergezet.
Wraaklust vormt een mooie combinatie van psychologische uitwerking en opbouwende spanning. Een echte vrouwenthriller met een sterk vrouwelijk personage dat het achterste van haar tong niet laat zien en daar goede redenen voor heeft.
| 
| | In jouw schaduw - Corine Hartman *****
JN Kingma Postma (48): Recensie van:
In jouw schaduw
Deel 1 met rechercheur Nicky van Wijnen
Een bloedstollende psychologische thriller over een actueel thema.
In jouw schaduw is een razendspannende psychologische thriller over een thema dat aandacht verdient.
Auteur :
Corine Hartman
Wijze van lezen:
Luisterboek geleend via Dbieb voor mijn deelname aan de Instagram Ladies of Crime leesclub.
Uitgeverij: VBK Lab uitgevers
Voorlezers:
Jamie Grant en Audrey Bolder
Wat vind ik het ongelooflijk goed dat de twee hoofdpersonages Lynn en Nicky door twee verschillende stemmen worden gepresenteerd aan de luisteraar. Beide dames komen levensecht op mij over ik zag ze tegenover mij zitten als ik op keek van het luisteren. Subliem gedaan door Jamie en Audrey. Continu de bij de gebeurtenissen passende intonatie. Het gebruiken van spanning in de toonhoogte van de stemmen. Ook het Engels werd mooi uitgesproken. Evenals het mooie zuivere zingen. Ik wil meer van deze dames luisteren. Zij laten dit verhaal in hun waarde en tillen het naar een nog hoger niveau. Ze emotioneerden mij zelfs op de momenten waar dat ook nodig was. Waardevol.
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
De felle kleuren spreken mij aan. Dat gele gecombineerd met dat felrode hart, dat gebroken glas. Ook de subtitel trekt gelijk mijn aandacht. Dit maakt dat ik het boek zeker op zou pakken in de winkel.
Quotes:
Bron: inkijkexemplaar www.ebook.nl
1. Lynn
Er zijn twee mogelijkheden. Hij is het, of ik zie spoken. En ik geloof niet in spoken. Terwijl ik het plein van de peuterspeelzaal af loop, Suus’ kleine, warme hand in de mijne, stokt de adem in mijn keel. Even verwacht ik ter plekke in elkaar te zakken omdat mijn benen me niet meer willen dragen. Aan de overkant van de straat staat hij. Spijkerbroek, een zwarte hoody, de ca-puchon over zijn hoofd getrokken. Voorovergebogen, alsof hij zich schrap zet voor de grote, boze wereld. Toch herken ik hem onmiddellijk. Aan zijn lange, pezige postuur, maar meer nog aan de manier waarop hij zijn sigaret vasthoudt, hoe hij die tussen zijn lippen steekt en diep inhaleert, waarna het eeuwen lijkt te duren voor hij de rook uitblaast. Iets van zijn blonde, sluike haar piekt onder de capuchon uit. Zijn ogen kan ik niet goed zien.
Toen ik hem net leerde kennen, vond ik ze prachtig. Lichtblauw en vol levenslust.
Ik verstijf. Het suist in mijn hoofd en het is alsof ik zijn sterke handen weer rond mijn keel voel, alsof er geen jaren zijn verstreken sinds ik van hem wegvluchtte. Nu krijg ik opnieuw de behoefte weg te rennen, ver weg, zo ver als maar kan, van deze nachtmerrie die ik voorgoed achter me had willen laten.
3. Nicky
De jonge vrouw tegenover haar krijgt het te kwaad en dat vindt rechercheur Nicky van Wijnen een goed moment om te pauzeren.
‘Ik begrijp dat het moeilijk is, Elise,’ zegt ze. ‘Neem je tijd, ik zal nog een kop thee voor je halen.’ Even later is ze terug. Thee, en chocoladekoekjes als troostvoer. ‘Gaat het weer een beetje?’ Een bedeesd knikje als reactie. ‘Het is nogal ontnuchterend om hier te zijn. Alsof vannacht een slechte droom is geweest en ik nu pas wakker word. Ik weet niet of ik dit allemaal wel kan en wil.’ ‘Laten we het proberen. Ik help je wel, oké?’ Nicky zet de opnameapparatuur weer aan. ‘Jullie leerden elkaar kennen via Tinder en na een poosje online contact wilden jullie elkaar in levenden lijve ontmoeten. Jullie gingen uit eten. En toen?’ Elise Huizinga vertelt hoe de man die ze na een gezellig etentje uitnodigde voor een kop koff i e in haar appartement misbruik maakte van haar vertrouwen. Haar ‘nee’ opvatte als een aanmoediging. Met tranen in haar ogen haalt ze de herinnering terug.
‘Het was verschrikkelijk,’ zegt ze, ‘zo walgelijk, mensonterend.
Het verhaal:
Het leven van de achtendertigjarige Lynn leven loopt op rolletjes, tot haar ex-man opduikt en haar bedreigt. Hij hoort bij een verleden dat ze geheim wil houden, zelfs nadat ze op een avond wordt mishandeld en in het ziekenhuis belandt. Aan rechercheur Nicky, die een geheim uit haar verleden juist wil ontrafelen, de taak om Lynn te overtuigen dat ze aangifte moet doen, uit zijn schaduw moet stappen. Maar Lynn wil haar gezin beschermen. Net als de twee elkaar lijken te vinden en er zelfs een vriendschap ontstaat, neemt het lot een andere wending.
Mijn luisterbeleving:
Nog niet eerder luisterde of las ik een verhaal van Corine Hartman. Ik ben niet teleurgesteld. Dit verhaal is psychologisch zeer sterk en geloofwaardig. Ook het thriller gehalte komt goed tot uiting.
De spanning in deze psychologische thriller is prima gedoseerd. Het verhaal van Lynn komt ongelooflijk en intens binnen. Dit wordt mede veroorzaakt door de gehanteerde ik-vorm. Ook de voorlezers van dit luisterboek dragen hier in hoge mate aan mee. De juiste toon zodat bij spanningen je de impact voelt. De tekst wordt nog meer versterkt.
Ook bij het verhaal vanuit rechercheur Nicky voelde ik deze spanning. Hetzij bij de frustratie omdat er afgezien wordt van aangifte in verband met schaamte. De spanning als zij “in actie” kwam vanuit woede richting een verdachte. Haar zoektocht naar haar wortels. Allemaal op een andere manier maar iedere keer komt het binnen.
Ditzelfde geldt bij Lynn. De spanning van het verleden dat zich opnieuw aan haar openbaart. Het liegen tegen haar man; want als de waarheid de leugens inhaalt is dat vast desastreus voor de toekomst. Het alleen op pad zijn voor het goede doel en later vanuit een uitzichtloze situatie niet weten of je de zon weer mag zien opkomen.
De personages werden als echt levende mensen voor mij. Gedetailleerd en beeldend uitgewerkt. Hun innerlijke overpeinzingen waren puur, herkenbaar, soms grappig of het cynisme droop er vanaf, rauw en indrukwekkend accuraat gebracht.
Ook de thematiek van femicide enerzijds en de mentale ballast van adoptie en de zoektocht naar je biologische wortels anderzijds vind ik prima uitgewerkt. Het psychologische aspect zit in het gruwelijke kat en muis spel, de verstikkende angst, schaamte, spanning, ontgoocheling, woede en al het onrecht in dit verhaal. Maar ook bij de schreeuw om gerechtigheid voor vrouwen in deze situaties. Voor die vrouwen die hun stem lieten zwijgen en aan handen en voeten geketend werden door diepgewortelde angst.
En ook in Nicky haar worstelingen met haar persoonlijke verleden. Haar verleden. De zoektocht naar haarzelf, zichzelf en haar persoonlijke geschiedenis onder de loep nemen en doorgronden. Maar ook haar vriendschap met haar naaste collega. De intense band die zij in korte tijd opbouwt met Lynn. Haar medemenselijke betrokkenheid, haar vermogen tot oprecht luisteren raakten mij diep.
In de plot komen de verhaallijnen samen. En op het moment dat ik dacht komt er nu nog gerechtigheid voor al deze afschuw en hoe dan?Dan komt het onverwachts toch nog. Op een mooie wijze gebracht.
En mocht die gerechtigd niet gekomen zijn dan was het ook realistisch geweest. Niet alles is voor elkaar te krijgen natuurlijk. In het dagelijks leven ook niet.
Ik luister/lees graag meer van Corine Hartman. Wat een intens indrukwekkend verhaal is dit.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Deze luisterervaring vond ik zeer intens, diepgaand en indrukwekkend. Het verhaal is goed en geloofwaardig opgebouwd. Het vertellen vanuit divers perspectief en vanuit de ik en de verhalende vorm maken het kwalitatief nog sterker voor mij.
De spanning is op alle fronten goed gedoseerd. De aandacht voor deze helaas actuele thematiek rondom femicide vind ik sterk. Hopelijk geeft het slachtoffers in soortgelijke omstandigheden hernieuwde hoop en moed. Want niemand heeft het recht om provocerend, dominant, mensonterend en gewelddadig te zijn richting vrouwen. Er is geen excuus.
Het persoonlijke, medemenselijke intense gecombineerd met de professionaliteit van een rechercheur vond ik duidelijk naar voren gebracht. Invoelbaar. Hopelijk sterkt het rechercheurs om van Nicky te leren.
In de toekomst luister/ lees ik graag meer van Corine Hartman. Wat een fantastische auteur. Zo goed in staat om waargebeurde elementen te verweven in een psychologische thriller.
Ladies of crime bedankt dat ik deel mocht nemen aan jullie leesclub.
| 
| | Pas maar op voor de boze wolf - Marcella Kleine ****
Isabelle De Moor: Marcella Kleine is een Nederlandse schrijfster die zich graag toelegt op psychologische thrillers, Daarnaast schrijft ze ook waargebeurde verhalen en kleuterverhalen. Ze schrijft volwaardige romans, novelles en kortverhalen. Haar personages bevinden zich op de grens van goed en kwaad en leiden een eigen leven in het hoofd van de auteur, dat ze dan neerpent in haar boeken. Uit deze creatieve geest komt ook deze nieuwe thriller Pas maar op voor de boze wolf voort. Inspiratie vindt ze vanuit haar job in de forensische psychiatrie. Daarnaast houdt ze ook van dieren en de natuur.
Imke woont met haar gezin op een boerenerf, waar ze samen zorgen voor hun schapen, paarden en hond. Er dreigt gevaar wanneer in de regio een wolf op duikt, op zoek naar voedsel. Terwijl de gemeenschap een plan van aanpak bedenkt, krijgt Imke af te rekenen met haar eigen Wolvenman. Iemand uit haar verleden is terug en zoekt niet alleen haar op, maar lijkt het ook op haar dochter gemunt te hebben. Haar grootste geheim dreigt aan het licht te komen. Imke zal moeten vechten om haar gezin bij elkaar te houden.
Marcella Kleine scoort meteen goed wat titel en cover van Pas maar op voor de boze wolf betreft. Beiden sluiten goed aan bij het verhaal.
Erg leuk aan dit boek is dat het fictief verhaal rond hoofdpersonage Imke zich afspeelt in de context van een tweede verhaallijn dat op waargebeurde feiten is gebaseerd. Zo voelen de eerste hoofdstukken niet aan als situaties die bedoeld zijn om de spanning te beginnen opbouwen, zoals bij de meeste thrillers het geval is. De lezer zit daarentegen meteen in de spanning van de waargebeurde feiten. Dit lokt nieuwsgierigheid uit en maakt dat de lezer geboeid blijft.
Wanneer de aanwezigheid van de wolf prominenter wordt, heeft de auteur twee keuzes: ofwel laat ze erge dingen overkomen aan Imke en kan ze hiermee een wat gruwelijkere spanning creëren, ofwel laat ze andere personages slachtoffer worden van de wolf en kan ze het hoofdpersonage in haar naïviteit laten dat het allemaal niet zo'n vaart zal lopen. Marcella Kleine kiest voor het laatste en slaat daarmee de weg in van een psychologische thriller. Dit is een mooie keuze, want dat past perfect bij de hoofdverhaallijn over de psychische impact van de terugkeer van de Wolfsman.
Er worden duidelijke suggesties gegeven en Imke zelf spreekt vermoedens uit. Zoals het een goede thriller betaamt, zal pas later blijken of de lezer al dan niet op het verkeerde been werd gezet. De actiespanning wordt alsnog verder opgedreven wanneer de beangstigende situaties zich verder ontwikkelen. Ook fijn zijn de kleine stukjes cursief gedrukte tekst tussen de hoofdstukken in. Ze verwijzen naar de wolf, maar zijn op een dubbele manier te interpreteren en bieden net dat tikkeltje meer intrige. Naar het einde van het verhaal komen er nog plottwists aan, al zijn die niet geheel onverwacht.
Pas maar op voor de boze wolf is een mooi voorbeeld van hoe twee verhaallijnen compleet in elkaar kunnen opgaan en een perfect geheel vormen. Marcella Kleine combineert onderhuidse spanning met beangstigende actie en zet hiermee een spannende psychologische thriller neer. Een aanrader!
| 
| | Een anonieme vrouw - Sarah Pekkanen,Greer Hendricks ****
Erika (67): De 28-jarige Jessica Farris worstelt om de eindjes aan elkaar te knopen. Wanneer ze een oproep voor deelnemers voor een psychologisch experiment tegenkomt, ziet ze hierin de oplossing voor haar problemen. Ze denkt dat ze alleen een paar vragen hoeft te beantwoorden, waarna ze haar geld krijgt en naar huis kan. Maar de vragen worden al snel opdringerig en de therapeut, de mysterieuze Dr. Shields, geeft haar opdrachten waarbij ze dicteert welke kleding Jess aan moet en hoe ze zich moet gedragen. Het duurt niet lang voordat Jess het verschil niet meer kan zien tussen wat echt is in haar leven en wat een manipulatief experiment is.
De rode kaft van Een anonieme vrouw springt je tegemoet. Rood is de kleur van gevaar, dus de lezers zullen meteen op hun hoede zijn. Geldt dat ook voor Jessica?
Het verhaal heeft twee perspectieven, die van de ik-figuur Jessica en die van de dr. Shield. De laatste richt zich in een soort verslag tot Jessica, door de uitgebreide beschrijvingen ziet de lezer haar springlevend voor zich. De afstandelijke stijl in de lijdende vorm geven deze hoofdstukken een ongrijpbare glans.De auteurs gieten er geraffineerd steeds een extra laagje overheen dat de therapeut steeds sinisterder maakt. De sympathie gaat duidelijk uit naar Jessica.
Terwijl de lezer steeds meer over dr. Shields te weten komt via haar schrijverijen, raakt Jessica steeds meer in de ban van de therapeut. Door steeds maar heel weinig informatie prijs te geven slagen de auteurs er wonderwel in om hun lezers gekluisterd te h ouden aan het boek. Het werkelijke plan van Shields blijft heel lang een raadsel, ze draaien er voortdurend slinks omheen.
Langzaam maar zeker dreigt alles uit de hand te lopen, Jessica komt in een onmogelijke spagaat en weet niet wie nog te vertrouwen is en door wie. Op adembenemend e wijze laten de auteurs zachtjes het gevoel van dreiging oplopen tot een ijzingwekkend, manipulatief psychologisch spel, dat verstikkende vormen aanneemt.
Een anonieme vrouw is een verbijsterend verhaal dat geweldig goed is geschreven. Een verhaal over hoe ver iemand kan gaan in manipulatie, over vergelding, pijn en misleiding.
Toch is het de plot die een klein krasje zet op het geheel. Het messcherpe verhaal heeft een iets betere ontknoping verdiend.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ***
Susan van Buuren (41): Dit is de tweede thriller die ik las van Inge van Prooijen.
'Nena is bonusmoeder maar niet iedereen is blij met haar komst'
De cover trekt gelijk je aandacht, met gele letters, gele laarzen, een mysterieuze schuur en een schim achter het raam..
In het verhaal volgen we Nena die probeert met haar vriend Diederik en zijn zoon Benjamin een toekomst op te bouwen. Je volgt het verhaal vanuit de ik-vorm vanuit Nena. Dat leest erg prettig en is het verhaal goed te volgen.
Nena probeert haar taak als bonusmoeder zo goed mogelijk te doen. Dat is echt wel sterk aan de persoon Nena, Benjamin is dan ook gek op haar.
Ze krijgt ook te maken met de moeder van Diederik, Cato een hele statige vrouw, die een duidelijke mening heeft en invloed wil uitoefenen op haar zoon en kleinzoon. Dit zorgt voor spanning in het verhaal.
Celeste is de ex van Diederik en de moeder van Benjamin, in haar ogen kan Nena niks goed doen. En heeft ze eigenlijk nog hoop dat het nog goed komt met Diederik en dat ze dan weer gelukkig kunnen worden als gezin. Celeste en Cato spannen samen tegen Nena, ze probeert zich goed staande te houden. Er gebeuren ook vreemde dingen, zoals een remkabel van haar fiets die doorgeknipt is. Je wordt dan als lezer getriggerd, wie zit er achter Nena aan?
Ook lees je in flashbacks over het verleden van Nena, ze was toen verliefd op Douwe. Gaandeweg het verhaal kom je steeds meer te weten over haar relatie met Douwe.
De triggers over wie er nou achter Nena aan zit, de problemen met Celeste en Cato en het verleden met Douwe maken dat je toch wilt blijven lezen. Sommige stukken voelde voor mij iets te langdradig, waardoor ik het échte thrillergevoel miste. Al hoewel het einde dat dan wel weer goed maakt. Want als je denkt dat het verhaal is afgerond, maakt Inge er in de epiloog een echt thriller-einde van!
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ***
Dorien Wouters (35): Bedankt vrouwenthrillers voor dit recensie exemplaar. Het was mijn eerste kennismaking met auteur Inge van Prooijen.
.
Om te beginnen is het boek enorm vlot om te lezen. Je leert Nena kennen, zij is bonusmoeder van Benjamin en samen met Diederik. Alle fabeltjes over bonusmoeders lijken hier waar te zijn als het gaat om het tegenwerken van de omgeving van haar nieuwe liefde.
.
Nena heeft een fantastische band met Benjamin dat is vanaf het begin heel duidelijk en ze doet er alles aan om een goede band te krijgen met zijn echte moeder en haar schoonmoeder. Maar deze 2 hebben daar een andere mening over en lijken haar te dwarsbomen.
.
Tussendoor krijg je ook schuingedrukte tekst te lezen en hierbij krijg je al snel het gevoel dat het verleden van Nena zorgt voor een traumatische ervaring waar ze maar moeilijk afstand van kan doen en haar paniekaanvallen bezorgen.
.
Gelukkig leert Nena onverwachts iemand kennen sinds ze verhuisd is en bouwt ze een intense band op met Lou. Lou is ook bonusmoeder van Casper en ze lijken erg veel gemeen te hebben. Lou steunt haar door dik en dun en is er steeds als de ex van Diederik en haar schoonmoeder haar weer hebben laten voelen alsof ze niet goed genoeg is en alles fout doet.
.
Maar is alles wel zoals Nena het ziet en wie vormt er juist de grootste bedreiging? Het plot heeft mij weten te verrassen alsook snap je dan wat er in het verleden gebeurde, kan Nena het dan toch loslaten of net niet?
.
Voor mij voelde het boek niet aan als een thriller vandaar mijn 3 sterren. Al bij al is het een boek dat vlot leest en een zeer realistisch verhaal waarin je je direct kan vinden, maar de spanning bleef voor mij lang uit.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen *****
Inesreadingbooks (27): Wat een heerlijk boek van Inge van Prooijen! Ik had nog nooit een boek van Inge gelezen, maar wat een fijne en prettige schrijfstijl. Het verhaal komt realistisch over en wordt in de ik-vorm geschreven.
De spanning bouwde zich langzaam op en de spanning bleef het gehele verhaal, dit zorgde ervoor dat ik niet kon stoppen met lezen. Het boek heb ik dan ook in een paar uur uitgelezen! Ik vond het verhaal over Nena en Diederik erg meeslepend. Het boek bevat naast de spanning humor, nieuwe vriendschappen en de gezinssituatie.
De titel en de cover zijn passend bij dit verhaal. Aan het eind van het verhaal kwam er een verrassende plottwist die ik niet aan zag komen. Ik probeerde nog zelf te ontdekken wie het gemunt had op Nena. Voor mijn gevoel is het verhaal nog niet helemaal af en ben eigenlijk best benieuwd hoe het verhaal nog verder zal gaan.
Het boek is echt een aanrader voor de liefhebber die van thrillers houdt!
@vrouwenthrillers @decrimecompagnie heel erg bedankt voor het recensie exemplaar. Dit is mijn eerlijke mening over dit verhaal!
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen ****
M.Bos (47): Inge van Prooijen was nieuw voor mijn.
De Bonusmoeder is een spannende thriller met een onverwachte wending.
Wanneer Nena met haar nieuwe liefde Diederick gaat samenwonen krijgt ze daarbij ook de zorg zijn 3 jarige zoontje Benjamin. Ze zorgt liefdevol voor hem en ze hebben een fijne band met elkaar. Toch heeft Nena het gevoel dat ze van alle kanten wordt tegengewerkt. met name door de ex van Diederick en zijn moeder.
er gebeuren vreemde dingen die op een gegeven moment geen toeval kunnen zijn.
Het verleden van Nena komt steeds terug in een parallel verhaal.
Wanneer Nena besluit om verder op onderzoek uit te gaan wie haar tegenwerkt in de relatie met Diederik, blijkt haar verleden toch meer met het heden te maken te hebben.
Een spannende psychologische thriller die rustig aan begint, naar mate je verder leest bouwt de spanning op en neemt het eind een verrassende wending. Voor mijn gevoel is het verhaal nog niet af.
| 
| | De moord op Willemina Jansen - Marijke Verhoeven *****
Diane Kooistra (49): Deze cosy crime nodigt uit om mee te puzzelen met de Nederlandse Agatha!
De schrijfstijl van Marijke Verhoeven is een combinatie van spanning, sensuele romantiek en een vleugje humor. Naast haar boeken over het fictieve Deense eiland Kenning, schreef ze onder andere de heerlijke thriller Onder invloed. En vorig jaar las ik met veel plezier De regels van het spel en schreef:
“ Een swingend boek met een daverend concert als hoogtepunt.”
Een klein dorpje in Groningen waar de jonge Ella van Borssum Waalkes op vakantie is. Ella die een gesprek hoort en een moord die eigenlijk nooit echt opgelost werd. Het laat haar niet los en ze neemt de mensen om haar heen mee in haar onbevangen manier van onderzoeken. Ella leest graag de boeken van Agatha Christie en ondertussen ontpopt ze zich ook als een echte detective die luistert naar het werkelijke verhaal zonder oordeel. Maar is ze slim genoeg om deze moord misschien wel op te lossen? (Als ze dat redt want niet iedereen zit hierop te wachten)
“Maar ondertussen was die heimelijke wens om te schrijven steeds sterker geworden.”
De moord op Willemina Jansen is gebaseerd op een cold case uit 1916 maar Verhoeven heeft er zo’n eigen draai aan gegeven om deze puzzel die misschien altijd wel een puzzel zal blijven op te lossen dat de lezer bijna vergeet dat het een fictief verhaal is.
Het verhaal van deze moord houdt de plaatselijke historische vereniging nog steeds bezig en na het lezen van dit boek begrijpt iedereen waarom. De onderwerpen die zijdelings aan de orde komen maken het verhaal heel compleet en erg prettig om te lezen. Het karakter Ella maakt zelf ook een ontwikkeling door.
Het verhaal van Ella wordt afgewisseld het verhaal van Lucas, de chauffeur van het hotel. Daarnaast zijn er stukken met krantenartikelen over de moord en gesprekken die niet voor anderen bestemd zijn. Allemaal dragen ze bij aan deze heerlijke cozy crime!
Het verhaal wordt helemaal in de sfeer van het begin van de vorige eeuw geschreven, met leuke details en aandacht voor de sociale norm van die tijd.
Als een echte Hercule Poirot gaat Ella aan het werk, ondervragen, aantekeningen makend en op het laatst wordt iedereen bij elkaar gebracht voor de uitkomst van deze puzzel. Een plot met een, ook voor de hoofdpersonen, onverwacht staartje maakt dat dit een boek is dat vraagt om een volgend deel. Zou Ella van Borssum Waalkes de nieuwe Poirot worden en nog meer cold cases op gaan lossen?
Verhoeven heeft een meeslepende schrijfstijl die de lezer heerlijk mee laat puzzelen naar de oplossing. En dan is daar de verrassing
|
| | De moord op Willemina Jansen - Marijke Verhoeven *****
JN Kingma Postma (48): Recensie van:
De moord op Willemina Jansen
Auteur:
Marijke Verhoeven (Groningen 1967) schrijft heerlijke thrillers vol spanning, romantiek en humor. Lezers zijn dol op haar boeken, en dit is alweer haar tiende boek bij De Crime Compagnie. De moord op Willemina Jansen is gebaseerd op ware gebeurtenissen.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen voor deelname aan de blogtour van Sarina Boontjes van Die Crime Compagnie in ruil voor mijn recensie en deelname.
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een prachtig gecombineerd kleurenpalet met een jongedame op de fiets. Aan de kleding te zien in een ver vervlogen tijd.
Ik ben gelijk nieuwsgierig naar dit verhaal.
Een indrukwekkende flaptekst.
Quote:
Proloog
Paterswolde, vrijdag 22 september 1916
Willemina liet haar voeten van de trappers glijden. Onder haar draaiden de pedalen verder, steeds langzamer, zonder de aansporende kracht van haar benen. Hobbelend over het oneffen pad zag ze in de verte haar plaats van bestemming en haar adem stokte.
Het verhaal:
In april 1917 doen twee arbeiders in een donker bos in Paterswolde een lugubere ontdekking: in een ondiep graf vinden ze het halfvergane lichaam van een vrouw. Het blijkt te gaan om de vermiste Willemina Jansen uit Groningen.
September 1927: de Haarlemse Ella van Borssum WaaIkes verblijft enkele weken in het Familiehotel in Paterswolde. Wanneer ze hoort over de onopgeloste moord in het Kluivingsbos gaat ze op onderzoek uit. Maar iemand vindt dat Ella te veel vragen stelt en gaat wel heel ver om haar de mond te snoeren…
Mijn leesbeleving:
Nooit heb ik Willemina Jansen gekend maar door dit verhaal heeft zij een gezicht gekregen. Zag ik haar glashelder voor me. Het type verhaal deed me heel erg denken aan Miss Austen De eerste affaire door Jessica Bull. Uitgegeven bij Ls Amsterdam. Uiteraard een totaal ander verhaal maar de setting en de sfeer deden me er onmiddellijk aan denken.
Dit verhaal kent een solide opbouw, een breed palet aan diverse personages. Die uitvoerig en gedetailleerd de revue passeren. En onder de loep gehouden worden. Net alsof iemand continu in mijn oren fluisterde trust no one….
Ik heb nooit geleefd in 1916 of 1927. Maar ik vond het reizen door deze tijd fascinerend. De gehanteerde ik vorm van de gebeurtenissen in 1927 maakte het voor mij een solide verhaal. Ik keek door de ogen van Ella naar de wereld zoals zij deze ervoer. Ook voelde ik continue spanning en angst.
Ella was nieuwsgierig maar ook bevlogen. In een omgeving die zij niet kende. Ik hield continu mijn hart vast dat haar niets zou overkomen. Meerdere malen wilde ik haar uit het verhaal trekken. Zo zat ik in het verhaal. De magnetische aantrekkingskracht en interesse van Ella in Willemina haar moord en hoe zich dit openbaarde vond ik integer gedaan. Maakte me gek genoeg emotioneel. Ik denk omdat ik verslagenheid, woede en onbegrip voelde. Waarom een jong, veelbelovend, vast en zeker lieve jongedame haar leven in de knop gebroken moest worden.
De afwisseling in persoon en perspectief maakte het nog intenser. De hautaine, ben ik te min omdat je vader een grotere kar rijdt dan de mijne?, het gouden lepel in de mond effect maakte me misselijk. Rangen en standen om maar te kunnen pronken en in aanzien te stijgen. De toekomst zorgvuldig uitstippelen en waarborgen door de juiste families uit te zoeken en dwingen tot verbintenissen vond ik ongelooflijk.
Dat de meerderheid van de personages zich daar niets van aantrok vond ik hoopvol. Maar bij sommige gaf het ongelooflijk veel stress, hartzeer en dwong het tot een keurslijf dat niet paste. Maar dat destijds liefde ook al in alle vormen bestond vond ik ontroerend mooi. Dat het voor die tijd ongepast was maakte me verdrietig. Laat iedereen in vrijheid leven en liefhebben. Wars van komaf, geloof of gender. Als je vlinders voor iemand voelt dan is dat prachtig. Dan mag niemand je van die roze wolk af gooien.
De vaak gevaarlijke zoektocht naar de waarheid en de consequenties daarvan vond ik mooi verwoord. Datgene wat het daglicht niet kon verdragen wordt op een sublieme manier uit de doeken gedaan. De plot vond ik huiveringwekkend ingenieus gedaan. De epiloog verklaarde de rest.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Prima opbouw, mooie en duidelijke wisselingen in tijd. Stukje bij beetje kruimels gestrooid om te onthullen wat verborgen moet blijven. Zo blijf je geboeid door lezen. Vorm je je een beeld en ga je mee puzzelen.
Spanning, opbloeiende gevoelens, zijn wie je bent liefhebben wie je wilt, ieder leven hoe ook ontstaan van waarde laten zijn, verdriet niet vergeten maar liefdevol vervangen door nieuwe hoop en nieuw perspectief.
De waarheid naar buiten laten komen ondanks dreigingen om het verleden te laten rusten. Maar vindingrijkheid wordt beloond. Eerherstel wordt gegeven om eeuwige rust te kunnen krijgen als gene zijde.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour.
| 
| | In gesprek met... Carmen Prins - Interview
Marcia Wiersma (60): Carmen,
Wederom genoten van je boek. Je schrijft zo fantastisch dat je er gelijk een herkenbaar beeld bij hebt. Ik kom regelmatig op Terschelling en heb voor de herfstvakantie gelijk weer een appartement geboekt bij ‘Bonte Piet’. Was dit eerst niet van plan, maar door het lezen over dit mooie eiland kon ik het niet laten om weer te boeken.
Groet en ga zo door….
Marcia Wiersma
|
| | De moord op Willemina Jansen - Marijke Verhoeven ****
Karin Bisschops: Marijke Verhoeven (1967) volgde een opleiding aan de hotelschool waarna ze werkte in de evenementenorganisatie. Vanaf 2011 schrijft ze fulltime. Ze schreef onder andere drie boeken over het fictieve eiland Kenning. Ook schreef ze voor de Verhalenfabriek de serie De regels van het spel.
In De moord op Willemina Jansen lopen twee verhaallijnen: In 1917 wordt er door twee arbeiders een gruwelijke ontdekking gedaan. Ze vinden in een ondiep graf het lichaam van een vrouw. Het blijkt te gaan om Willemina Jansen.
In 1927 logeert Ella van Borssum Waalkes enkele weken in het Familiehotel te Paterswolde. Ze gaat op onderzoek uit als ze per ongeluk hoort over de onopgeloste moord op Willemina. Dat wordt haar niet in dank afgenomen en iemand probeert haar met alle middelen hiermee te stoppen.
De cover past perfect bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. De moord op Willemina Jansen is gebaseerd op de onopgeloste moord in 1916. Het is zeer duidelijk dat Marijke Verhoeven gedegen research heeft gepleegd om dit fictieve verhaal te schrijven. Er lopen een paar verhaallijnen: de gebeurtenis in 1916, het onderzoek van Ella in 1927. Dit alles verteld door Ella, Lucas (de chauffeur), stukjes cursief geschreven en originele krantenberichten. De schrijfstijl van Marijke Verhoeven is beeldend, de omgeving en de sfeer worden zichtbaar gemaakt. Ella heeft de ambitie om een tweede Agatha Christie te worden en stort zich volledig op het onderzoek naar de moord op Willemina Jansen. Hier laat ze zich door niemand of niets tegenhouden, vastberaden zet ze haar tanden hierin. Samen met haar oudtante Theresia vormt ze een leuk duo. Theresia is kleurrijk en best modern voor die tijd. Ook de chauffeur Lucas speelt een rol in dit verhaal. Hij is een sympathieke jongeman. Ella wordt tegengewerkt tijdens haar onderzoek en dit zorgt ervoor dat er spanning om de hoek komt kijken. Aan het einde hangen er geen losse draden meer en is het verhaal rond.
Marijke Verhoeven heeft met De moord op Willemina Jansen een heerlijke cosy-crime geschreven, waarin de lezer meegenomen wordt naar het verleden; eentje voor op de 'wiliklezenlijst'.
| 
| | We beginnen bij het einde - Chris Whitaker ****
Erika (66): Chris Whitaker werkte tien jaar op de Londense beurs, tot hij succesvol thrillerauteur werd.
Vincent King werd als vijftienjarige veroordeeld voor zijn rol bij de dood van de zevenjarige Sissy. Nu, dertig jaar later, is hij weer vrij en gaat hij terug naar zijn geboorteplaats Cape Haven. Niet iedereen is blij hem te zien. Dan komt er een reeks gebeurtenissen op gang die tragische gevolgen zal hebben voor de hele stad.
Vincent komt weer naar huis en het hele stadje bereidt zich daarop voor. Cape Haven is klein, waar iedereen elkaar hun hele leven al kent, waar de sociale controle groot is; een stadje waar die dertig jaar niets is veranderd. Whitaker geeft precies de benauwende, ongezonde sfeer weer van een stadje waar iedereen alles van elkaar weet, alles wat er achter de voorgevels verborgen zit.
We beginnen bij het einde kent wisselende perspectieven – dat van Duchess en van Walk, die ook tijdens de hoofdstukken wisselen. Soms is niet gelijk duidelijk wie aan het woord is, dat moet helemaal uit de context blijken. In korte, soms fragmentarische zinnen die perfect to-the-point zijn, zet Whitaker het verhaal neer, bijna emotieloos. Tegelijkertijd slaagt hij er desondanks in om de entourage diepgaand in het verhaal op te nemen.
De proloog speelt zich dertig jaar eerder af. Het duurt even wie wie is, dat wordt in het daaropvolgende hoofdstuk duidelijk. De goedbedoelende dorpsagent Walk wekt sympathie, ondanks zijn eigen problemen en zorgen gaat hij tot het gaatje om de waarheid te achterhalen, waarbij hij voortdurend Duchess en Robin, de kinderen van Star, Sissy’s oudere zus.
De dertienjarige Duchess laat niemand dichtbij komen, als een blazend katje dat voortdurend haar nagels uitslaat. Met haar agressieve, wrokkige en ook onbeschofte houding, probeert ze een beschermingsmuur te bouwen rond het gezin dat bestaat uit haar moeder Star, Robin en zijzelf. Beide kinderen zijn ernstig getraumatiseerd.
Duchess haalt het onderste uit de kan om zich groot te houden, Whitaker zet haar neer als een sterk meisje dat nergens bang voor is en tot alles in staat is om haar broertje en zichzelf te beschermen. Het is mooi om te lezen hoe ze toch heel langzaam een beetje weer ontdooit. Whitaker heeft weinig woorden nodig om de ingehouden woede van Duchess uit te drukken, haar loyaliteit en plichtsbesef; maar ook de wanhopige wilskracht van Walk.
We beginnen bij het einde moet het niet hebben van veel tempo. Het verhaal gaat traag, ondanks de korte zinnen. Whitaker graaft diep in de emoties van zijn personages, waardoor de lezer zich helemaal kan inleven in elk van hen. Hij werkt langzaam naar een ontknoping toe, terwijl Walk op zijn tandvlees loopt en bijkans met zijn laatste krachten achter de verbluffende, schokkende waarheid komt.
We beginnen bij het einde is een prachtige literaire thriller waar de onderhuidse spanning tussen de inwoners van Cape Haven een hoofdrol heeft. Het verhaal kent verrassende wendingen en een tragisch afloop. Niet een boek waar je vrolijk van wordt, maar een schitterend geschreven verhaal waar alle sympathie uitgaat naar de twee kinderen en agent Walk.
|
| | De bonusmoeder - Inge van Prooijen *****
ReadwithmeNL (25): Inge van Prooijen was voor mij nieuw, maar heeft me enorm verrast.
Het verhaal gaat over Nena. Zij heeft sinds enige tijd een relatie met Diederik en is hierdoor ook bonusmoeder geworden van Benjamin. Je leest hoe Nena het ervaart om bonusmoeder te zijn (dat valt niet altijd mee) en hoe zij haar weg probeert te vinden in haar nieuwe leefomgeving. De ex van Diederik en zijn moeder maken het Nena niet gemakkelijk in haar nieuwe rol als partner van Diederik en bonusmoeder van Benjamin. Dit maakt Nena onzeker over haar nieuwe rol. Daarnaast komen er passages langs uit het verleden van Nena, die een inkijk geven in haar turbulente relatie met een jeugdliefde. Nena heeft last van nachtmerries en moet op zoek naar een oplossing voor de stress en spanning die ze ervaart, maar hoe?
Het boek heeft een fijne opbouw en langzaamaan bouwt de spanning zich op. Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en dat maakte voor mij de spanning goed voelbaar. Nena was als een vriendin bij wie je om de hoek mag kijken.
Daarnaast is er ook ruimte voor humor, nieuwe vriendschappen en worden er fijne gezinstaferelen geschetst. Voor mij een fijne afwisseling van spanning en wat 'feelgood'. Het boek bevat een aantal plottwists die ik écht niet had verwacht. Dat maakt een boek voor mij extra leuk en bijzonder om te lezen.
Ik zou het boek zeker aanraden als je houdt van een psychologische thriller met hier en daar een onverwachte wending!
|
|
|
|
| | |
|
|
|
|
|
|
|
