Werken als model en een leven in luxe, daar dromen veel jonge vrouwen van. Dat het een harde wereld vol concurrentie is en dat gewicht bepalend is voor succes is een gegeven dat ze makkelijk over het hoofd zien, net als de onderlinge concurrentiestrijd. Met Modelmoord heeft Marelle Boersma weer een thriller met een actueel maatschappelijk thema geschreven, waarmee ze haar twintig jaar bestaan als auteur viert. Boersma heeft al veel bestsellers geschreven. De lijst stond op de shortlist bij de verkiezing van De Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2023.

In Modelmoord worden we meegenomen naar Malta waar het heerlijk vertoeven is en topmodel Bo Kaptein in een luxueuze villa woont met haar charmant overkomende man Nick die duikinstructeur is. Haar leventje is totaal anders geworden dan ze zichzelf had voorgesteld. Het wekelijkse meetlint, de strijd om haar gewicht en de openlijke ontrouw van Nick hebben haar ogen geopend. “Je wist met wie je in zee ging.” Alleen de modellenwereld verlaten waar haat en nijd een gegeven zijn, kan ze nog niet. Een ongeluk verandert Bo’s leven drastisch. Haar geheugen vertoont zwarte gaten en ze herinnert zich niets van wat eraan vooraf ging.

Vanaf het begin worden we in het verhaal getrokken door de wetenschap dat er iets staat te gebeuren door het voorgevoel van gevaar door Bo. Deze onderhuidse spanning ebt niet weg, maar loopt verder op, mede door de gebruikte cliffhangers aan het einde van de hoofdstukken. In het plot draait het om gemaakte keuzes, jaloezie, misleiding, geheimen, ontrouw en machtsspelletjes. Het verhaal wordt vanuit wisselende perspectieven verteld, waardoor er een verschillende kijk ontstaat op gebeurde dingen. Tevens ontstaat er hierdoor inzichten in de karakters. Door de vele wisselingen tussen heden en verleden worden de puzzelstukjes langzaam in elkaar gelegd om de puzzel compleet te maken. De lezer krijgt een flinke kluif om erachter te komen wat er voorafgaand aan het ongeluk gebeurd is. De personages zijn op een dusdanige manier vorm gegeven dat er aan ieders motieven getwijfeld kan worden. De sfeer van het zonrijke Malta met zijn mooie (duik) plekjes als het schilderachtige Blue Grotto is voelbaar. De opbouw naar de ontknoping is er een vol vaart, spanning en onverwachte onthullingen. Boersma bouwt het plot zorgvuldig op en laat zien wat het gevaar is van het gebruik van Ozempic, een medicijn voor diabetespatiënten dat de eetlust remt, maar vervelende bijwerkingen heeft. In een nawoord geeft zij aan een uitgebreide research naar Ozempic als omstreden afslankmiddel gedaan te hebben, iets wat modellen die onder druk staan veelvuldig gebruiken om af te vallen. Dit was haar drijfveer om te schrijven over maatschappelijke misstanden. Ze verwijst naar de documentaire De modellenmythe die eind 2024 op televisie verscheen en waarin de duistere kant van het modellenbestaan wordt onthuld. Verder maakt ze verwijzingen naar diverse geraadpleegde bronnen op internet.

 

Met spannende, meeslepende wendingen in Modelmoord weet Boersma de lezer te tergen en geboeid te houden vanaf de eerste bladzijde. De waarheid is van ondergeschikt belang, zolang het maar voor de goede zaak is.

Marjolein van der Gaag won in 2022 de Hebban Zilveren Strop voor het beste spannende verhaal met het verhaal Onder de waterspiegel. Sindsdien heeft ze verschillende thrillers geschreven. Met haar thriller Verlaat de gevangenis zonder betalen is ze genomineerd voor de Hebban Thriller Prijs 2025. De uitslag daarvan wordt in juni bekendgemaakt tijdens de thrillerweken.

In Gevaarlijk spel komt de collega van Maaike, Paul,  om het leven. Ze zijn beiden journalist bij de lokale krant en werkten veel samen. Wat niemand weet is dat zij een affaire hadden en dat Maaike zwanger is van hem. Tijdens het opruimen van haar kamer komt ze een doosje tegen met informatie over de laatste zaak waar Paul mee bezig was. Ineens komt alles in een ander daglicht te staan en lijkt niets meer toevallig gebeurd te zijn…

Wat volgt is een thriller waarbij corruptie een grote rol speelt en het feit dat ze leert om echt niemand meer te vertrouwen maakt van dit boek een verhaal dat morgen zomaar in de krant zou kunnen staan. Een thriller waarvan je echt hoopt dat het fictie is. Heerlijk hoe Van der Gaag de lezer laat twijfelen en af en toe terug laat lezen om te laten zien dat het wél klopt wat ze schrijft. Waar in het begin lijkt alsof een bepaalde situatie wel heel toevallig lijkt, blijkt het later bewust genoteerd te zijn en dan komt er ook meer diepgang in het verhaal. Emoties en gevoelens krijgen dan ook meer ruimte.

Hoe Van der Gaag consequent blijft in het beschrijven van de personages en hun karakters laat alleen maar zien dat ze meer en meer is gegroeid als auteur. Ze weet na een korte inleiding waarin de hoofdpersoon vrij naïef overkomt het verhaal al snel over een hele andere boeg te gooien. De naïviteit van Maaike is trouwens een mooie tegenhanger ten opzichte van de meer ervaren mensen in het verhaal.  

Gevaarlijk spel is een niet al te complexe thriller dat heel prettig leest. 

Na het monopolyspel heeft Van der Gaag weer een heel ander spel gevonden om de uitdaging voor het schrijven van een thriller mee aan te gaan. 

Het schrijven van Sluipwesp, het debuut van Annerieke de Vries, nam negen jaar en acht manuscriptversies in beslag. In dat eerste boek verscheen Maud al als personage. Ook in het tweede werk van de auteur keerde zij terug. In De laatste zeven staat Maud opnieuw centraal.

Maud werkt in een mortuarium en krijgt van haar leidinggevende te horen dat ze verplicht een week vrij moet nemen. In die periode mag ze het mortuarium niet betreden. Een opmerkelijke maatregel, die al snel het gevoel oproept dat er iets niet klopt. De koele, afstandelijke setting van het mortuarium draagt daarbij bij aan een onderhuidse spanning die voelbaar blijft.

Het verhaal wordt volledig verteld vanuit Mauds perspectief. Doordat alleen haar gedachten en handelingen worden gevolgd, ontstaat er een beklemmende spanning. Andere personages blijven op afstand; hun motieven blijven onduidelijk, wat het dreigende gevoel versterkt. Maud is bovendien een overtuigend uitgewerkt personage, waardoor haar emoties en twijfels goed overkomen.

De schrijfstijl van Annerieke de Vries is toegankelijk en meeslepend. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd en mondt uit in een onverwachte ontknoping die nieuwsgierig maakt naar een eventueel vervolg. De hoofdstukken zijn overzichtelijk en kennen een goed ritme. Er wordt subtiel toegewerkt naar een climax, zonder te vervallen in overdrijving of sensatie.

Hoewel De laatste zeven prima los te lezen is, bieden de eerdere boeken waarin Maud voorkomt waardevolle extra context. Die achtergrond maakt haar keuzes in dit deel beter te begrijpen.

De laatste zeven is een psychologisch geladen thriller waarin het gevaar sluimert onder het oppervlak en één vrouw zich staande moet houden te midden van stilte, geheimen en dreiging. Het boek is ideaal voor lezers die houden van een verhaal verteld vanuit één beperkt perspectief, waarbij spanning en mysterie vooral voortkomen uit de innerlijke beleving van het hoofdpersonage. Fans van auteurs als Loes den Hollander en Marion Pauw zullen deze thriller zeker waarderen vanwege de psychologische diepgang en de toegankelijke, maar spannende stijl.

Naast auteur is Marjolein van der Gaag ook actief als schrijfcoach. Ze haalt minstens evenveel plezier uit het begeleiden van anderen als uit het schrijven van haar eigen verhalen — en dat enthousiasme is voelbaar.

De schrijfstijl in Gevaarlijk spel is vlot en toegankelijk, wat het boek ook geschikt maakt voor jongere lezers of beginnende thrillerfans. Geen complexe zinsconstructies of overbodige uitweidingen, maar een prettig tempo dat uitnodigt tot doorlezen. Voor ervaren thrillerlezers zal het verhaal weinig echte verrassingen bevatten; sommige ontwikkelingen laten zich al vroeg raden. Toch blijft de plot interessant genoeg om de aandacht vast te houden.

De sfeer is beklemmend en bouwt geleidelijk op. Er sluimert voortdurend iets onheilspellends op de achtergrond, dat langzaam maar zeker de overhand krijgt. De journalistieke context en de geheimzinnige omstandigheden rondom het ongeluk versterken dat gevoel van dreiging.

Maaike Landman is een geloofwaardig en gelaagd hoofdpersonage. Haar innerlijke conflict, verdriet en wantrouwen zijn invoelbaar en zorgen voor betrokkenheid. Jasper de Hoog had wat meer diepgang mogen krijgen; dat had het verhaal nog boeiender gemaakt. Ook had extra achtergrondinformatie over Paul Kamp het geheel kunnen versterken.

Wat dit verhaal extra kracht geeft, is de overtuigende balans tussen het persoonlijke en het maatschappelijke. De worstelingen van Maaike staan niet op zichzelf, maar zijn verweven met bredere thema’s die herkenbaar zijn in de hedendaagse journalistiek en samenleving. Dit zorgt voor een thriller die niet alleen spannend is, maar ook tot nadenken stemt. Bovendien weet Marjolein van der Gaag met haar achtergrond als schrijfcoach precies hoe ze emoties en spanningsboog effectief inzet, wat de leeservaring prettig en meeslepend maakt.

Thematisch snijdt het verhaal actuele onderwerpen aan zoals macht, manipulatie, loyaliteit en journalistieke integriteit. Deze elementen geven het boek extra gewicht en tillen het boven de standaard thriller uit.

Gevaarlijk spel is geen thriller vol spektakel, maar een psychologisch geladen verhaal waarin sluimerende dreiging en morele vragen centraal staan. Ideaal voor lezers die graag onder de huid van personages kruipen.

Auteur Annerieke de Vries is manager op de operatiekamer van een ziekenhuis. Nadat ze een aantal romans had geschreven, verscheen in 2018 verscheen haar debuutthriller Sluipwesp, die net als haar volgende thrillers handelt rond mortuariummedewerkster Maud.

Er gebeuren vreemde dingen in het mortuarium waar Maud werkt. Haar baas geeft haar verplicht een week vrij en verbiedt haar om ook maar een stap in het mortuarium te zetten. Dat is voor Maud juist een reden om toch te gaan kijken, begaan als ze is met de overledenen waar ze zoveel aandacht aan besteed heeft. Ongewild belandt ze in een strijd tegen de klok om een seriemoordenaar te ontmaskeren. En er vallen meer slachtoffers.

De laatste zeven is opgebouwd uit zeven hoofdstukken, die elk een dag beslaan en die allemaal vanuit Maud verteld worden. De weergave van  haar werk in het mortuarium is uiterst gedetailleerd en heeft lugubere kantjes. Het is aangrijpend hoe Maud daarnaast de zorg voor haar zoontje in haar leven in probeert te passen. 

Mauds fascinatie voor vogels is een rode draad. De auteur schrijft filosofisch over de natuur, met diepgravende beschrijvingen van vogels, zodat de lezer tot zijn oren midden in die natuur zit en in complete stilte de vogels mee-observeert.

Hier zit ook een keerzijde aan. Het voortdurend gebruik van zoetige bijnamen voor de overledenen en overal vogels bijhalen wordt op den duur een beetje irritant. De Vries wil zich soms verliezen in een onverwachte langdradigheid die niet bij de rest van haar verhaal past, waardoor de lezer de neiging kan krijgen om dan stukken over te slaan. 

Maud is neergezet als een heel kwetsbare, etherische hoogsensitieve vrouw die intens leeft voor het welzijn van overledenen en dit boven alles lijkt te stellen. Dit komt meer naar voren dan bij Een duistere plek, het vorige deel rond Maud. Maar ze is wel in staat zich sterk op te stellen,  ze doet alles om haar zoontje Mees terug te krijgen. 

Terwijl de situatie voor Maud steeds nijpender wordt, komt de auteur met een schokkende wending. Maud komt persoonlijk in gevaar en neemt een paar grote risico’s. Het verhaal raakt in een stroomversnelling, De Vries sleurt haar lezer in een hele achtbaan mee, waarna ze met een ijzingwekkende ontknoping afsluit. Met haar vlotte stijl laat Annerieke de Vries het verhaal bruisen, haar timing is ook erg goed.  Wat minder langdradigheid hier en daar zou de leesbaarheid ten goede komen. 

De laatste zeven is een origineel verhaal met een niet-alledaags hoofdpersonage en een behoorlijke dosis spanning. Mauds’ verhaallijn grijpt terug op het eerdere deel en blijkt na dit boek ook door te lopen. De Vries werkt de plot zorgvuldig uit en zorgt voor de nodige verrassingen. De cliffhanger aan het slot suggereert zonder meer een vervolg.