Als er kort na elkaar in Parijs twee doden worden aangetroffen, lijkt het te handelen om zelfmoord. Maar toch is er iets vreemd aan de hand waardoor commissaris Adamsberg besluit alles nader te onderzoeken. Hij ontdekt dat beide slachtoffers jaren geleden deel hebben genomen aan dezelfde reis. Een reis naar IJsland, omgeven door mysteriën. Er vallen nog meer slachtoffers onder het voormalig reisgezelschap en Adamsberg gaat op onderzoek in het hoge Noorden.
IJsmoord is een misdaadroman die veel raadsels en mysteries behelst. Het was mijn eerste kennismaking met de auteur en de personages commissaris Adamsberg en inspecteur Danglard, personages die sterk worden neergezet en een goede indruk achterlaten. Tijdens hun onderzoek maken ze kennis met een genootschap. De personages die deel uit maken van dit genootschap hebben allemaal zo hun geheimen en mede hierdoor krijgt het verhaal een duistere sfeer mee. Een genootschap waarbij de historie een belangrijke rol speelt. Het is lang zoeken naar de verbanden en de samenhang. Het verhaal is knap geconstrueerd en dit zorgt ervoor dat er steeds genoeg te raden overblijft. Wel blijft het continu opletten en het verhaal heeft de volle aandacht nodig om niets te missen waardoor je als lezer eventueel de draad kwijt zou kunnen raken.
De auteur heeft een bijzondere persoonlijke schrijfstijl waarbij er naast de spanning ook met regelmaat enige humor te vinden is. Ondanks dat het verhaal zich grotendeels afspeelt in Parijs, de sfeer die er neergezet wordt deed mij toch ook veel denken aan een Engelse misdaadroman, eentje waaruit een typische mannenwereld spreekt. Een origineel verhaal met een ijzersterke uitwerking dat zeker een compliment waard is.
Na het lezen van IJsmoord kan ik het succes van Fred Vargas volledig begrijpen.
Een vrouwenthriller? NEE. Daarvoor mist het de nodige elementen. Maar wel een fantastische auteur om in de gaten te houden!
