|
Als kind was Monique Hoolt gefascineerd door de verhalen die haar opa en oma over de Tweede Wereldoorlog vertelden. De keuzes die mensen maken in oorlogstijd boeiden haar sindsdien en als zestienjarig meisje bestudeerde zij de Neurenberg-processen omdat ze wilde weten wie de mensen waren die het brein achter de Holocaust vormden. Tamar heeft ze geschreven met de hoop dat dit boek bijdraagt aan het besef dat wij er met elkaar voor moeten zorgen dat de geschiedenis zich nooit zal herhalen.
Het verhaal gaat over twee gezinnen wiens lot met elkaar verbonden raakt. Antonia woont met haar man en twee zonen in Hengelo. De oorlog is in volle gang en de Jodenvervolging begint extreme vormen aan te nemen. Op een dag rent er een jonge vrouw door de straat en duwt haar een baby in handen met het smekende verzoek voor haar te zorgen. Antonia beseft al snel dat het meisje, Tamar, van Joodse afkomst is. Samen met haar man besluit ze voor het meisje te zorgen totdat haar moeder haar weer op kan komen halen. Echter, het onderdak bieden aan Joodse mensen wordt als een ernstig misdrijf gezien waarvoor Antonia’s hele gezin gedeporteerd kan worden. Toch neemt ze dit risico en raakt op deze manier, zijdelings, betrokken bij het ondergrondse verzet.
Tamar wordt verteld vanuit het perspectief van Antonia en vanuit Anna, een Joods meisje wiens familie terechtkomt in diverse werkkampen. Beide personages zijn sterk uitgewerkt en laten haarscherp het verschil zien hoe de oorlog beleefd werd door verschillende bevolkingsgroepen. Antonia neemt risico’s, maar heeft ondertussen wel een dak boven haar hoofd, houdt haar gezin bij elkaar en heeft te eten. Anna daarentegen belandt uiteindelijk in Auschwitz. Als enige van haar familie overleeft ze deze verschrikkingen, maar het lukt haar nauwelijks haar ervaringen een plek te geven. En ook al heeft de auteur het verhaal van Anna klein gehouden, het blijft zo hartverscheurend om te lezen. De nasleep van de oorlog heeft voor Antonia en haar gezin, Anna en Tamar hele verschillende gevolgen, maar het is zo duidelijk dat het op iedereen een enorme impact heeft gehad. Zelfs voor Tamar, die de oorlogstijd niet heel bewust heeft beleefd, is het effect van invloed op haar volwassen leven.
Elk boek dat zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog is in principe een thriller vanwege de weerzinwekkende en onmenselijke misdaden die op grote schaal zijn gepleegd. Tamar is een prima boek voor vrouwen, maar niet per definitie een vrouwenthriller. Toch is dit boek een absolute aanrader: het verhaal zelf, de personages en de schrijfstijl van Monique Hoolt zorgen er samen voor dat je als lezer geboeid blijft en aan het verhaal zit gekluisterd.
‘Laatst zag ik op een muur de volgende tekst: “Waar was God in Auschwitz? “Daaronder had iemand geschreven: “Waar was de mens?”’
Waardering: 4****
Vrouwenthriller: Nee Anneke
Bezoekersreacties:
|
