|
Sinds Julia haar dochter heeft verloren heeft het leven voor haar geen zin meer. Ze blijft hangen in haar verdriet en sluit zich af. Ook van haar man Marc. Elke toenadering van hem wordt genadeloos afgewezen. In plaats van dat het verdriet hen dichter bij brengt, komen ze steeds verder van elkaar af te staan. Het lijkt nog maar een kwestie van tijd voor dit huwelijk klapt, vooral wanneer Julia een soort van troost bij iemand anders vindt. Britt, lerares op een basisschool, heeft al een paar jaar een relatie met Jozef. Ze zien elkaar alleen in de weekenden, dat vindt Jozef genoeg. Maar Britt wil meer. Britt wil samenwonen, huisje-boompje-beestje en ze wil een kind. Een collega brengt haar op een idee, een idee om Jozef aan haar vast te binden. Maar of dit allemaal wel goed uitpakt is de vraag. Kent ze Jozef eigenlijk wel goed genoeg?
Salomé wordt verteld vanuit de perspectieven van Julia en Britt. Bovenaan de hoofdstukken wordt duidelijk aangegeven wie er aan het woord is met een bijbehorende datum. Julia haar verhaal springt van heden naar verleden en in al deze hoofdstukken voelen we de alomvattende liefde voor haar kind en het grote verdriet en gemis. Daarnaast Britt. Een vrouw die op zoek is naar de liefde en denkt deze gevonden te hebben, maar is dit wel de juiste man voor haar? Twee vrouwen die ieder op hun manier in het leven staan, een leven dat ze allebei zo graag anders willen zien.
In het begin van het boek komen de woorden nog wat onzeker over maar des te verder in het verhaal des te krachtiger de woorden overkomen. Alsof er een stukje faalangst overwonnen moest worden maar eenmaal die brug over voelt er meer zelfvertrouwen en laat de auteur alles los. Het verlammende gevoel van Julia wordt voelbaar neergezet maar ook de onmacht van haar man Marc. Ze zitten in een vicieuze cirkel en beiden hebben niet de kracht deze te doorbreken. En ook Britt zit in een situatie waarbij ze zich alleen maar meer onzeker gaat voelen. Ondertussen maakt Britt zich ook zorgen over de thuissituatie van Tygo, een jongetje dat zij in haar klas heeft.
Tot driekwart van het boek was er nog niet de overtuiging dat dit boek een vrouwenthriller is. Een bijzonder en aangrijpend boek, dat wel, maar de spanning die van een thriller verlangd wordt was vooralsnog niet aanwezig. En dan wordt er een onvoorziene draai aan het verhaal gegeven die mijn overtuiging laat wankelen. Een twist die alles compleet verandert, van een indringend en soms triest verhaal verandert dit boek in een regelrechte nachtmerrie. Op onvoorziene wijze komen de lijnen bij elkaar en maken het verband tussen de twee vrouwen duidelijk. Beangstigende momenten die voor het ergste vrezen en uitmonden in een zeer spannende cliffhanger. Wat eerst voelde als een roman transformeert onverwacht in een pakkende thriller.
Een boek dat genoeg in zich heeft om vrouwenthriller genoemd te mogen worden en de auteur laat zien dat ze ook veel aandacht heeft besteed aan de technische kant. De afronding van het verhaal is heel netjes gedaan. In Salomé is tussen de regels door een thema verweven die je door alle hectiek in het laatste gedeelte bijna vergeten bent. In de afronding grijpt de auteur daar weer op terug en zet zo de puntjes op de i.
Salomé is aangrijpend en verrast de lezer door een twist die een hoge spanningsboog in het verhaal brengt. Het geheel, inclusief de verweven thematiek, wordt op een correcte manier afgerond zodat er geen losse eindjes blijven hangen.
Vrouwenthriller: JA
Waardering: 4****
4**** Wendy Jojanneke Buschgens woont en werkt in Zoetermeer. Ze schrijft gedichten, gedachten, verhalen, theaterteksten, blogs en columns. Salomé is haar thrillerdebuut.
Bezoekersreacties:
|
