Sanne is nog verwikkeld in de scheiding van haar man Tony als ze tijdens een cursus de IT-er Sven ontmoet. Het klikt direct en er is een sterke fysieke aantrekkingskracht tussen hen, maar Sven is getrouwd en vader van vier jonge kinderen. Hij maakt er vanaf het begin geen geheim van dat hij niet van plan is zijn vrouw te verlaten. Deze ongemakkelijk vriendschap houdt jarenlang stand, zelfs wanneer Sanne twee jaar voor haar werk naar Rusland vertrekt. Toch breekt uiteindelijk het moment aan waarop Sanne het contact definitief wil verbreken, dan blijkt Sven echter nog complexer te zijn dan Sanne al dacht. Hij zet een digitaal netwerk op waardoor Sanne continue wordt gevolgd. Wat is de beste reactie: terugvechten of negeren?
Suzanne van Tilburg (1968) heeft ruim twintig jaar als diplomate gewerkt in landen zoals Oekraïne, Amerika en Rusland. Momenteel is ze werkzaam bij een grote financiële instelling. LINK is haar debuutroman en in eigen beheer uitgegeven. Op de cover staat vermeld dat de lezer een literaire thriller in handen heeft.
LINK bestaat uit vijf delen waarvan het eerste en laatste deel is geschreven vanuit verschillende personen in de derde persoon. De tussenliggende delen vertellen volledig vanuit het ik perspectief van Sanne. Normaal gesproken zorgt dit voor een grotere betrokkenheid van de lezer bij alles wat de hoofdpersoon overkomt. Door de beschrijvende stijl van het boek en het ontbreken van voldoende dialoog lukt dit in LINK niet echt. Sanne maakt beslist moeilijke jaren door, maar doordat het een continue opsomming is van gebeurtenissen maakt dit dat het je als lezer net niet raakt. Het is daarnaast ook lastig om Sanne sympathiek te vinden doordat ze onbegrijpelijke keuzes lijkt te maken. Net ontsnapt uit een huwelijk met een onbetrouwbare man die twee gezichten blijkt te hebben laat ze zich inpakken door exact hetzelfde type. Niet één keer vraagt Sanne zich af wat maakt dat ze deze verkeerde keuzes maakt, waardoor er weinig ontwikkeling in haar persoon lijkt te zitten. Ook over de drijveren van Sven blijft de lezer in het duister tasten.
De achterflap vertelt de lezer dat het boek is gebaseerd op waargebeurde feiten. De auteur heeft dankzij haar werk als diplomate duidelijk veel kennis opgedaan over sociale netwerken. Sanne wordt door Sven in een hoek gedrukt doordat hij in eerste instantie vrienden inschakelt om haar digitaal te treiteren. Dit netwerk van Sven breidt zich steeds verder uit waardoor grotere risico’s worden genomen en zaken uit de hand gaan lopen. In LINK neemt dit digitale stalken enigszins onwaarschijnlijke vormen aan, vooral doordat een aantal personen binnen Svens netwerk niet geloofwaardig aandoen.
Om het predicaat (literaire) thriller te kunnen voeren ontbreekt het LINK aan de kenmerken die ervoor zorgen dat een verhaal spannend is. Er zijn geen cliffhangers of plotwendingen en er is geen raadsel op te lossen voor de lezer. LINK is zeer zeker een roman dat een vrouwelijke doelgroep zal aanspreken, maar een (Vrouwen) thriller is het zeker niet.
VrouwenThriller: nee
Waardering: 2,5**
