'Wat een romantische avond met gekleurde lichtjes en zachte muziek had kunnen zijn was vervangen door een cocktail van adrenaline, spanning en angst.'

We leren in dit boek Robbe Tjerk en zijn vriendin Jasmien kennen, beiden bezig met politiezaken en al het een en ander meegemaakt in het vorige boek, De straffelozen. Helaas heb ik dat boek niet gelezen en dat maakte het voor mij moeilijker om in het verhaal te komen en personages te leren kennen. Vooral omdat veel personages blijkbaar toch weer terugkomen in dit verhaal. De schrijfstijl van Hubert van Lier sprak mij wel erg aan; spanning, humor en een vleugje romantiek wisselen elkaar af en zelfs zijn kat Balthazar komt aan het woord. De mooie zinnen maken dat je ontspannen leest en erg geniet van het verhaal eromheen. Daarnaast blijft Vlaams een mooie taal. 

Er is niet alleen aandacht voor de zaak, de gevolgen en de misdaad. Maar Robbe en Jasmien hebben ook aandacht voor elkaar, de koosnaampjes die ze elkaar geven en hoe hun relatie groeit, hoe lastig dat ook is als je allebei aan een zaak werkt vanuit je eigen vakgebied. Het zorgde ervoor dat ik meer met hen bezig was dan met de zaak zelf en daarom las ik vaak weer terug omdat ik iets rondom de moord gemist had. Het enige nadeel van deze schrijfwijze was dat er soms te veel dialogen waren in dit verhaal.  

Hubert van Lier laat je in detail meegenieten van de belevenissen van dit koppel en dat maakt mij nieuwsgierig naar wat ze nog meer mee zullen maken. Rode lippen en onkruid is een meer dan spannende roman, zeker geschikt van de lezer die geniet van mooie taal en mooie zinnen en ook intriges kan waarderen.