Jimmy Cams maakt met Ooggetuige zijn debuut als thrillerauteur. Zijn naam doet vermoeden dat het hier om een Amerikaanse auteur gaat, maar dat is niet het geval. Jimmy Cams komt uit België en dat is in de zinsopbouw en het woordgebruik regelmatig terug te lezen. Verder doet de stijl van het boek Amerikaans aan. De auteur ziet Dean Koontz, Stephen King en Jeffery Deaver als zijn grote voorbeelden en dat is te merken. Ook in Ooggetuige zit het bovennatuurlijke verwerkt. De basis van dit boek vormen de dromen die hoofdpersoon Peter regelmatig heeft. Deze dromen zijn zo gewelddadig en lijken zo levensecht dat hij niet in staat is ze te negeren, maar daar haalt hij zich een hoop ellende mee op de hals.
Peter voelt veel druk. Zijn vrouw is zwanger van hun derde kind en dat is financieel niet makkelijk. Als hij dan ook nog eens zijn baan kwijtraakt, wordt het helemaal ingewikkeld. Bovendien heeft dit ook invloed op zijn relatie. Daarnaast voelt hij onrust in zijn hoofd door de terugkerende dromen. Hij gaat de confrontatie aan en moet daarbij ook terug naar zijn verleden. De auteur weet de spanning goed vast te houden en het verhaal zakt nergens in. Vanuit verschillende perspectieven wordt het verhaal belicht. De actiescenes die beschreven worden, zijn hier en daar erg gruwelijk en zullen niet door iedereen gewaardeerd worden. Ooggetuige is niet een standaard thriller waarbij de politie een moordzaak op moet lossen. De auteur heeft het voor zichzelf niet gemakkelijk gemaakt door een andere invalshoek te kiezen.
Op de personages valt hier en daar nog wel wat aan te merken. Zo komen de jonge tweelingdochters van Peter wel erg volwassen over. Het op het oog ongeloofwaardige verhaal van Peter over zijn dromen wordt door meerdere passanten zonder twijfels geaccepteerd en iemand die nog nooit een stap in de huidige maatschappij heeft gezet kan zich moeiteloos redden in de complexe samenleving. Een verhaal schrijven en spanning opbouwen in deze mix van actiethriller en psychologische thriller kan Jimmy Cams wel. Aan de ontwikkeling van personages valt nog wel wat te schaven.
Een vrouwenthriller is Ooggetuige niet. Er zullen zeker vrouwen zijn die dit boek waarderen. De weinige vrouwelijke personages spelen in dit boek een ondergeschikte rol. Met een mannelijke hoofdpersoon en geschreven door een mannelijke auteur is het al lastig om in deze categorie terecht te komen en dat is dan ook niet gelukt. Wel verdient dit boek drie sterren.
