|
Wanneer de ellende een dieptepunt bereikt besluit Dink dat hij nog één keer iets wil doen wat de moeite waard is. Niet alleen wil hij de wereld een dienst bewijzen en het justitiële systeem een loer draaien, vooral wil hij nog eenmaal een intense emotie voelen, de kick beleven van iets doen wat hij nooit eerder heeft gedaan. Hij besluit om zijn gehate baas te vermoorden.
Een moord voorbereiden en uitvoeren blijkt echter niet zo gemakkelijk te zijn. Zal Dink, voorheen een volstrekt normale en rechtschapen burger, ook werkelijk tot zijn daad overgaan? Obstructie is een met vaart en humor geschreven psychologische thriller over een man die gebukt gaat onder levensvragen, zich met zelfspot staande houdt en zich uiteindelijk vastklampt aan een laatste poging zijn leven zin te geven.'
Laat ik beginnen met het vermelden dat Obstructie géén literaire thriller is zoals de uitgever ons wil laten geloven. Waarom ze dit etiketje er op hebben geplakt is een raadsel, want hiermee help je een goed boek toch enigszins om zeep. Lezers gaan – vaak nog blind – af op het populaire literaire thrillergenre en komen, zo ook nu, dikwijls bedrogen uit.
Deze tweede roman – als we het even reëel bekijken – van Suzanne Hazenberg is op meerdere vlakken opvallend te noemen. De hoofdpersoon, Dink Storp, is een man die de vijftig met rasse schreden dichterbij ziet komen met een bijkomend dilemma: zijn stoelgang. De auteur zet Storp op meer dan treffende wijze neer met ondersteuning van een literair staaltje schrijfkunst. Vaart, bovenal humor, scherpte en ironie zijn haar niet vreemd en dit vinden we terug in het verhaal.
Storp is een kwart eeuw getrouwd met Barbara, een vrouw die zelf goed haar mannetje weet te staan. Zoonlief en net twintiger Iwan woont op zichzelf en ook al denkt Dink dat hij het als vader lang niet verkeerd heeft aangepakt, zijn zoons gedrag wijst op iets heel anders.
Buiten het gebukt gaan onder zijn obstipatie is er nog iets waar hoofdpersoon Dink aan ten onder dreigt te gaan: zijn baas Marcus de Kandell. De Kandell is het prototype van een onuitstaanbare, bloedzuigende meerdere die op subtiele en ook publieke wijze zijn onderdanen tot de orde roept om ze zo naar zijn pijpen te laten dansen. Dat dit wonderwel lukt mag geen verrassing blijken. Ook de tegenzin om op kantoor te verschijnen is te verwachten en naarmate het met zijn gezondheid bergafwaarts gaat, komen voor Dink Storp zijn prioriteiten geheel anders te liggen.
Dat het verhaal doorspekt is met tot de verbeelding sprekende situaties en prima uitgevoerde dialogen maakt het boek meer dan prettig. Nergens blijft het hangen of wijkt het af. Een goede opbouw zonder het op punten te overdrijven of aan te dikken. Eega Barbara speelt een belangrijke rol en is er waar nodig. Ze is een goede aanvulling en ook de overige personen zijn doordacht ten tonele gebracht.
Suzanne Hazenberg (1964) is taalkundige en promoveerde in 1994 aan de Vrije Universiteit op het onderwerp 'De Nederlandse woordenschat van anderstalige studenten'. In 1997 debuteerde zij met de roman De vrouw van Emile en sinds 1996 is zij werkzaam als scenarioschrijver voor Endemol.
De slotsom blijft er eentje om over te twisten. Als roman met een goed thema dat veel mensen zal aanspreken scoort het boek een dikke voldoende. Als psychologische thriller (zoals de flaptekst beweert) of een literaire (dat op het omslag prijkt) is het verhaal onder de maat. Er valt werkelijk nergens enige vorm van spanning te bespeuren. Als je dit weet voordat je het boek openslaat is Obstructie een juweeltje. Kom je na het dichtslaan pas tot deze conclusie dan is het wellicht een domper.
Een vrouwenthriller? Na wikken en wegen een NEE. Diana
Bezoekersreacties:
Annette Hulscher (38) op 3 oktober 2010:
Ik ben het boek nu ook aan het lezen. Het is echt erg leuk. Volgens mij komen er steeds meer boeken uit over mannen in hun midlife crisis, maar dit is wel heel grappig!
Zeker geen thriller, maar wel een aanrader!
|
