|
Beiden hanteren een sterk staaltje schrijverskunst, het spannende spat van de bladzijden en beiden weten als geen ander hoe je de lezer bezig moet houden. Ook details zijn overeenkomstig. Zo gebruikt Fitzek in zijn laatste boek het cursief om de gedachten van zijn hoofdrolspelers te verwoorden en dit zien we ook terug in Waanzin. Het gaat te ver om te zeggen dat Dorn en Fitzek elkaars concurrenten zijn maar vakbroeders zijn het zeker. Houd je van de een dan valt de ander ook in de smaak, dat kan ik je op een briefje geven.
Waanzin is het derde boek van deze auteur en na Trigger en IJzige stilte is dit weliswaar een op zichzelf staand verhaal (een zogeheten stand alone), er zijn diverse verwijzingen naar het vorige boek wat maakt dat je eigenlijk de reeks, allen met dezelfde hoofdpersoon, Psychiater Jan Forstner, toch wel wilt lezen op volgorde van uitkomst.
De titel slaat op een vrouw wier obsessie voor Forstner grenst aan het waanzinnige. De psychiater, werkzaam in de Boskliniek, krijgt in zijn persoonlijke leven te maken met alles wat hij in de praktijk meemaakt en dan verdubbeld. Carla, zijn vrouw, is op rondreis door het land om haar boek te promoten dat zij over haar man heeft geschreven en Forstner denkt dat hij deze dagen alleen wel kan overbruggen. Een foute inschatting, zo blijkt.
De vrouw, die lang geen gezicht of naam meekrijgt, gaat te biecht bij pastoor Felix Thanner en hij komt op zijn beurt in gewetensconflict over niet alleen hetgeen hij hoort maar ook datgene wat hij meent te herkennen. Ondertussen bevindt Jan zich in een achtbaan waar hij zich een weg moet banen naar zijn eigen veiligheid.
Het boek bevat in medische vaktaal beschreven scenes die qua vertaling van schrijfwijze begrijpelijk zijn gehouden. Het is ook allemaal wat rechtoe rechtaan. Hoewel er uitstekend is nagedacht over de ontknoping - ook de epiloog mag er zijn - doet Waanzin wat goedkoper aan dan dat het geheel waard is. De auteur neigt verder naar breedspraak maar weet dit toch aardig in toom te houden.
Hoewel je in eerste instantie een mannenboek zou verwachten sluit deze auteur prima aan bij onze doelgroep. Niet iedereen is gecharmeerd van thrillers die zich richten op wat er zich afspeelt in het menselijk brein, en dat hoeft ook niet. Maar voor wie hiervoor openstaat kan zich verheugen op een goede, nagenoeg realistische thriller die zich moeiteloos kan meten met het bovenmaatse niveau in zijn eigen klasse. Ingewikkeldheden in de verhaallijn blijven uit en dat maakt Waanzin een toegankelijk boek. Fitzek krijgt dus vanaf nu gezelschap op onze website. En dat er nog velen in dit straatje mogen volgen.
Een JA.
Diana * In deze rubriek kijken we of een besproken boek interessant zou kunnen zijn voor onze doelgroep.
Bezoekersreacties:
|
