Thomas, die zijn leven heeft gewijd aan het bestuderen van de menselijke psyche, ziet maar één uitweg: zelfdoding. Maar voor hij tot zijn daad kan overgaan is hij op straat getuige van de ontvoering van een zestienjarig meisje door een blonde vrouw in een bestelwagen. Thomas wordt verscheurd door zijn geweten: hij wil zijn leven beëindigen, maar voelt zich ook moreel geroepen het meisje te helpen. Maar kan hij nog wel van nut zijn met zijn door dementie geteisterde geheugen, en zet hij daarmee bovendien zijn academische reputatie niet op het spel? Hij besluit te doen wat in zijn vermogen ligt en begint een angstaanjagende, hallucinatoire zoektocht naar de waarheid in een duistere wereld vol internetpornografie en criminaliteit."
Mid-zestiger Adrian Thomas verliest langzaam maar zeker de grip op zijn leven als hem duidelijk wordt waarom zijn geheugen hem menig maal in de steek laat. Ook de hallucinerende beelden die met regelmaat voor zijn geestesoog voorbij trekken herkent Adrian maar al te goed. Dan krijgt Adrian van zijn neuroloog te horen dat hij een zeldzame en progressieve vorm van van dementie heeft en dat de ziekte hem hooguit nog vijf jaar biedt. Er is geen hoop op herstel en de vooruitzichten zijn somber. Vanwege het feit dat Adrian, voor zijn pensionering werkzaam als hoogleraar in de psychologie, enige kennis van zaken heeft is hij vastbesloten de regie van zijn leven in eigen hand te nemen.
Adrian laat de praktijk achter zich waar hij zojuist zijn doodvonnis heeft aangehoord en besluit tot een wandeling in een natuurgebied om alles wat hij tot zich genomen heeft te overdenken. De winter is nog maar net verdreven door het volgende seizoen en de kilte van het landschap van New England is voelbaar tot in zijn botten. Eenmaal op de terugweg naar huis rijdt Adrian een meisje voorbij dat even later door een wit bestelbusje wordt meegenomen. Adrian registreert onbewust details die hem later van pas zouden komen. Het gaat om de 16-jarige Jennifer Riggins. Gesterkt door zijn overleden dierbaren, die hij middels de hallucinaties weer 'spreekt' en hem de richting opduwen van de ontvoerde Jennifer, komt Adrian in actie.
John Katzenbach neemt de lezer onder meer mee in de wereld van het voyeurisme. Waar is de scheidingslijn tussen wat we willen zien, observeren, registeren en dat wat niet acceptabel is? Daarnaast trekken we ons terug in het denk- en doe-patroon van iemand die vecht tegen het onvermijdelijke en probeert de realiteit, de werkelijke wereld, vast te houden.
Door schemerwerelden met elkaar te laten samengaan heeft de auteur getracht een beeld te geven achter twee werkelijkheden die voor de meesten van ons onbekend zijn. De schimmige porno-industrie, die zich hier verschuilt achter de veilige deuren van het internet, en het het verliezen van datgene wat je zekerheid biedt: jezelf. En, zo laat Katzenbach uiteindelijk zien, beiden hebben wel degelijk iets met elkaar gemeen.
Het boek is een absolute must voor liefhebbers van Sebastian Fitzek en Wulf Dorn. Hoewel wij onszelf als lezer steeds voorhouden dat het hier een fictieverhaal betreft, wanen we ons op iedere bladzijde in de leefwereld van de auteur. Creepy? Ja. Schokkend? Absoluut. Er zijn weinig verzachtende omstandigheden te bespeuren in deze psychologische thriller, maar dit maakt het boek juist bijzonder aantrekkelijk. Heftig geportretteerd, echter zonder enige vorm van banaal taalgebruik. Lees en huiver.
Een JA Diana
Bezoekersreacties:
|