Nieuwe inzichten over de spraakmakendste cold case van Nederland: de mysterieuze verdwijning van Willeke Dost.

De mysterieuze verdwijning van Willeke Dost is na dertig jaar nog altijd niet opgelost, ondanks meerdere zoektochten en opgravingen rondom de boerderij in Koekange waar het meisje verdween. Marja West kreeg inzage in dossiers en sprak met getuigen, experts, familie en mensen uit de kring van het meisje die al dertig jaar zwijgen. Is Willekes pleegfamilie bij de verdwijning betrokken, zoals de Zoekgroep Willeke Dost denkt? Maakte de politie werkelijk fouten? Vertrok het meisje vrijwillig en leeft ze nog? Of is er iets heel anders gebeurd in die koude januarinacht in 1992?

Dat Marja West veel tijd in het boek heeft gestoken wordt direct duidelijk: er is geen bron ongemoeid gelaten, geen verklaring over het hoofd gezien. Al lezend wordt echter ook al snel duidelijk dat het bijzonder lastig zal worden om hieruit een eenduidig verhaal te reconstrueren, verklaringen wijken op essentiële punten van elkaar af of worden later bijgesteld. Er lijkt zelfs een soort concurrentie te zijn tussen Willekes pleegouders en de ouders van haar beste vriendin, al valt niet vast te stellen hoe hecht deze vriendschap ten tijde van de vermissing nog was. Het is te begrijpen en zelfs te loven dat de auteur zich zo in de zaak heeft vastgebeten. De drang om de waarheid boven water te halen is voelbaar. De passie die Marja West voor de zaak heeft zorgt er, en dat is positief, ook bij lezers voor dat zij hernieuwde belangstelling voor de zaak krijgen. Er moet toch iemand zijn die iets meer weet? 

Het meisje dat spoorloos verdween heeft echter ook tot ophef geleid. Niet alle ‘hoofdrolspelers’ van destijds wilden eraan meewerken, er zijn zelfs juridische pogingen gedaan om het boek te blokkeren. Alhoewel Marja West zorgvuldig te werk is gegaan en experts heeft ingeschakeld om haar onderzoek te ondersteunen, worden er ook regelmatig conclusies getrokken die lastig te onderbouwen zijn. Theorieën die door de politie al als niet relevant of ongeloofwaardig werden bestempeld, worden toch weer benoemd. Het boek zorgt dan ook voor gemengde gevoelens. Enerzijds is het een sterk stukje onderzoek en een gedetailleerde beschrijving van een van de meest raadselachtige verdwijningen van ons land. Anderzijds komen er uiteindelijk geen echte nieuwe feiten aan het licht, en blijft het bij vermoedens en aannames. Bovendien leest het boek door de grote hoeveelheid details en verwijzingen naar gedane uitspraken niet altijd bijzonder prettig. 

In de zaak Willeke Dost zijn er velen die er een theorie over haar verdwijning op nahouden en het soms belangrijker lijken te vinden dat zij gelijk krijgen dan dat het meisje daadwerkelijk gevonden wordt. Alhoewel het vast en zeker niet de bedoeling was van de auteur om ook in dit rijtje plaats te nemen, wekt het boek soms wel deze indruk. Dat is zonde, want haar inzet en betrokkenheid zijn indrukwekkend te noemen.