Het is vroeg in 2020 en de lockdown houdt de hele wereld en ook Schotland in zijn greep. Karen is met haar collega Daisy in het appartement van haar vriend Hamish getrokken. Zo leven ze samen in een bubbel en kunnen ze hun werk blijven doen. Jason, het andere lid van het team, zit thuis met zijn vriendin. Het is behelpen voor iedereen. Voor de lezer is het een grote herkenning: van ontmoetingen buiten met vrienden of collega’s, afstand houden, lege straten tot thuiswerken. Het team heeft niet zoveel te doen totdat een bibliotheekmedewerker contact opneemt over het archief van een bekende overleden Schotse schrijver. Een manuscript dat ze gevonden heeft, doet haar denken aan de vermissing van een student een jaar eerder. Het team stort zich vol overgave op de zaak. 

McDermid weet elke keer weer een mooie puzzel te maken van haar boeken. Ze houdt de spanning er goed in en laat ook de lezer mee puzzelen. Karen en haar team nemen het manuscript door en gaan alle details langs om uit te zoeken of er overeenkomsten zijn met de werkelijkheid. Dit is een hels karwei van eindeloos papierwerk en talloze telefoontjes. McDermid weet goed duidelijk te maken dat het werk van Karen en haar team uithoudingsvermogen vergt, veel geduld en vele uren bureauwerk. Toch wordt het verhaal nergens saai. De persoonlijke verhaallijnen van de drie teamleden tussendoor zorgen voor een fijne afwisseling. 

De leugen voorbij is slim in elkaar gezet en zorgt aan het einde voor een aantal flinke verrassingen. Het is een verhaal over manipulatie en wraak waarbij de leugen regeert, maar de waarheid uiteindelijk toch boven water komt.