Bestel bij Bol.com
Oorspronkelijke titel:
Oordeel:
ISBN: 9789021089362
Uitgever: Premium Pockets
Editie: Pocket
Verschenen: 2010
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Hannie op 17 augustus 2009:
Van De Dirty Secrets Club van Meg Gardiner had ik meer verwacht. Het boek wordt vol lof aangeprezen door schrijvers als Stephen King en Tess Gerritsen; twee schrijvers die ik zelf erg leuk vind. Daardoor had ik hoge verwachtingen van deze schrijfster. Maar helaas maakt Gardiner met dit boek die verwachtingen niet waar.
Het boek bevat alle ingrediënten die het tot een spannende thriller hadden kunnen maken: een moord op een jonge, ambitieuze officier van justitie, een club waar de rijken hun geheimen met elkaar delen en een hoofdrolspeelster die een geheim uit haar verleden met zich mee draagt. Toch weet Gardiner haar lezers onvoldoende te boeien. Dat komt omdat de hoofdpersoon, forensisch psychiater Jo Beckett, op een afstand blijft. Daardoor voelde ik me niet echt betrokken bij wat ze meemaakt. Zelfs toen Beckett zich in een noodsituatie bevond, voelde ik geen enkele spanning. Soms moest ik me letterlijk door de pagina's heen worstelen. Ook legde ik het boek af en toe gewoon weg, omdat ik geen zin meer had om verder te lezen; een slecht teken. Als ik echt gegrepen wordt door een verhaal, wil ik niets anders dan het in een adem uitlezen. Dat had ik bij dit boek geen enkele keer. De enige reden dat ik het toch heb uitgelezen, is omdat ik wilde weten hoe het met die Dirty Secrets Club zat. Want het idee daarachter is eigenlijk het enige leuke aan dit boek. Verder weet Gardiner met dit boek gewoon net niet de juiste snaar te raken. Hopelijk zijn haar andere boeken beter.
Oordeel: 
Alle bezoekersreacties:
Jet (30) op 12 september 2010:
Een goed geschreven spannende thriller.
Nadat er in San Fransisco een reeks bizarre moorden zijn gepleegd, wordt Jo Beckett opgeroepen om te assisteren bij het volgende ongeval. Jo is forensisch psychiater en ze moet onderzoeken waarom de moorden zijn gepleegd. De officier van justitie Callie Harding komt ook bij een bizar ongeval om het leven. Het is aan Jo om te onderzoeken waarom ze het woord DIRTY met lippenstift op haar dijbeen heeft staan. Jo ontdekt dat alle slachtoffers lid waren van dezelfde club. Als ze zelf dan ook een uitnodiging krijgt om bij de club te komen, ontstaat er een waar kat en muisspel tussen Jo en de moordenaar.
Ik vond het boek lekker doorlezen en op sommige momenten ook echt spannend. Ga nu verder in de memory Man
Oordeel: 
Anouk van Sister (18) op 16 augustus 2010:
Een erg leuk boek op te lezen!! Al had ik het wel spannender en vlotter verwacht.
vanaf bladzijde 200 heb ik het boek niet meer weg kunnen leggen en heb ik het boek in een avond uitgelezen.
Ben erg benieuwd naar het volgende boek.
Oordeel: 
Ellen De Vriend (46) op 22 juli 2010:
Dit is mijn eerste kennismaking met deze schrijfster en ik moet zeggen het leest heerlijk weg. Ik hou er wel van als er verschillende verhaallijnen zijn die makkelijk te volgen zijn.
In dit geval doen er heel wat verschillende personages mee. Sommige natuurlijk maar eenmalig, maar andere voor de toekomst en die moeten worden geintroduceert. Dat werkt de diepgang wat tegen, maar hopelijk is dat in deel 2 minder.
Het verhaal zelf is voorstelbaar, maar kent enkele onverwachte wendingen. Het einde had je kunnen voorspellen, maar toch..
Ik zie uit naar deel twee en voor mij is er een nieuwe serie geooren die ik graag wil blijven volgen.
Oordeel:
Jennifer Zweep (30) op 13 juli 2010:
Super spannend boek! Leest lekker weg.
Ik heb er van genoten evenals van deel twee!
Oordeel: 
Ineke Olivier (52) op 4 juli 2010:
Vol verwachting startte ik met het lezen van dit boek, zeker gezien de aanprijzingen van King en Gerritsen. Maar helaas, het viel tegen, enkele bloedstollende stukjes komen er wel in voor maar dat is natuurlijk niet genoeg voor een goede thriller. Het verhaal kon niet boeien en telkens dacht ik...oh ja ik moet het uit lezen anders kan ik er geen recensie over schrijven en dat heb ik beloofd. De schrijfster kan de freelance forenschisch psychiater niet voldoende een eigen persoonlijkheid geven en daardoor fascineert de verhaallijn onvoldoende. Zij is afstandelijk en je kunt je er niet in verplaatsen.
Maar toch ga ik beginnen in haar boek "De memory man" misschien komt ze daarin tot ontplooiing, ik wil haar nog wel een kansje geven, zowel Jo Beckett als de schrijfster!!!
Oordeel: 
Ludieke (53) op 21 juni 2010:
Boekrecensie: De dirty secrets club van Meg Gardiner
Het boek begint met een aardbeving in de stad San Francisco. Het speelt zich af rond Halloween. In de chaos rennen twee personen een advocatenkantoor binnen. Zij werkt er als strafpleiter, hij is een bekende honkbalspeler. Hij wil lid worden van haar dirty secrets club maar moet daarvoor iets smerigs doen. Ze beleven een spannende scene op een richel van de bovenste verdieping van het gebouw. Het is erotisch, sado-masochistisch getint. Ze hebben maar kort de tijd, vlak voor ze naar buiten rennen neemt hij een beroemde dure honkbal mee. Die gaat later een rol spelen in het verhaal. Daarna volgt een achtervolging die met een cliffhanger eindigt en dan ontrolt zich langzaamaan het verhaal.
De hoofdpersoon over wie we het meest te weten komen, is forensisch psychiater Jo Beckett. Zij wordt ingeschakeld als blijkt dat er binnen een aantal uren moorden/zelfmoorden gepleegd worden, en er steeds bekende mensen bij betrokken zijn. Het lijkt erop dat er een patroon inzit en er zullen er mogelijk nog meer volgen. Jo Beckett moet onderzoeken waarom dit gebeurt. Ze werkt samen met een inspecteur Amy Tang. Perry Ames komt in beeld, de man die wraak wil om wat hem is aangedaan.
Jo Beckett zoekt contact met een oude bekende, een militaire arts op een vliegbasis. Ze kennen elkaar. Ze wil meer weten over één van de moord/zelfmoorden op een boot. Haar bezoek aan de basis brengt nare herinneringen terug. In flashbacks komen we wat te weten over haar achtergrond.
Daarnaast komt een verhaal op gang over wraak, chantage, geld, zoeken naar de kick en smerige geheimen.
Er vallen nog meer doden. Uiteindelijk wordt Jo Beckett zelf uitgenodigd als nieuw lid van de dirty secrets club omdat zij ook een geheim heeft waar ze niet over praat.
In een bloedstollende achtervolgingsscène tijdens Halloween, er doet zich opnieuw een aardbeving voor, volgt de ontknoping.
Mijn oordeel:
Wie van actie houdt zal genieten van dit boek. Er gebeurt veel, er zijn verrassende wendingen, er is een miniem vleugje romantiek. Af en toe is het grappig, als het huisdier van Beckett's buurman een rol gaat spelen. De achtervolgingsscènes lezen vlot en zijn spannend beschreven al weet je van te voren dat het goed gaat aflopen voor Beckett.
De dialogen zijn slecht. Soms is niet duidelijk wie wat zegt, gedachten en gesproken woorden lopen door elkaar.
Na de zoveelste beschrijving van wie wat voor kleding draagt en de kleur van ogen, haar en postuur dan weet je het wel. De stad wordt ook uitgebreid beschreven, met veel namen, de weersomstandigheden zijn aldoor bekend, gouden zonneschijn en een zilveren rand aan de hemel. Het zijn filmbeelden, in het boek is het teveel van het goede. Ook staan er veel metaforen in, soms mooi gevonden, vaak tenenkrommend. Er zijn momenten dat je terug moet bladeren omdat het onduidelijk is wie wat doet of wat zegt. Boeven zijn lelijk en ze stinken, de goede karakters zien er niet altijd even goed uit maar hebben een nobele inborst. Er is weinig ruimte voor nuance, het is zwart of wit. Over hoofdpersoon Jo Beckett kom je veel te weten, haar hobby's, haar trauma's, haar sympathieën, haar familie, haar sociale netwerk. De andere karakters blijven plat. Naar mijn bescheiden mening is Jo een tamelijk labiele vrouw en is het een wonder dat ze zich staande weet te houden in de ellende die haar overkomt. Het lijkt erop dat er aan het einde van het boek zelfs weer tijd is voor een nieuwe man in haar leven. Wat ik niet begrijp, ze heeft het kind van haar prille liefde aan enorme gevaren bloot gesteld. Geen enkele ouder zou dat pikken. Het is niet de enige ongeloofwaardige scene in het boek. Ik had al snel door dat Meg Gardiner een cursus creatief schrijven heeft gevolgd. Bij Stephen King? Ze bedankt hem in haar nawoord en hij prijst het boek op de achterflap.
Het ligt er te dik bovenop. Het is haar eerste thriller, ze kan zich nog ontwikkelen want ze weet wel hoe ze het spannend moet beschrijven. De entourage is goed, de aardbevingen, Halloween, San Francisco.
Ik had soms ook de indruk dat de kromme zinnen te wijten waren aan een verkeerde vertaling, dat het te letterlijk vertaald werd. Dat stoorde. Jammer.
Oordeel:
Natascha van der Ste (39) op 17 juni 2010:
De Dirty Secrets Club en De Memory Man van Meg Gardiner zijn beide vakkundig geschreven boeken. Beide boeken gaan uit van een origineel, fascinerend gegeven dat geheel volgens de regelen der (thrillerschrijf)kunst wordt uitgewerkt. Vakwerk dus, maar zeker geen meesterwerken. Daarvoor moet een schrijver weg van de gebaande paden gaan en iets vernieuwends toevoegen.
Het idee achter De Dirty Secrets Club is dat iedereen een dirty secret heeft dat hij/zij ten koste van alles geheim wilt houden. Zoals een moord of een dood door schuld. In San Francisco is er een exclusieve club opgericht waar mensen om lid te mogen worden niet alleen hun geheim moeten opbiechten maar het ook echt moeten kunnen bewijzen. En dat lokt natuurlijk weer nieuwe moorden uit, zeker als de spelregels veranderen en andere spelers mee willen doen. Forensisch psychiater Jo Beckett krijgt de opdracht uit te zoeken wat er aan de hand is. Ondertussen spelen haar eigen demonen ook op. Wat was haar rol bij de dood van haar man?
Het verhaal is goed uitgewerkt en spannend geschreven. Geen razendsnelle pageturner of echte literaire thriller. Gewoon een goed en vlot geschreven boek.
Minpuntje: op een gegeven moment gaat het liefdeslijntje in het verhaal wat irriteren. Iets te veel geneuzel over de schuldvraag bij de dood van de man van Jo Beckett en de toenaderingspogingen tussen Jo Beckett en Gaby Quintana.
De Memory Man is duidelijk een tweede boek en geschreven met de ervaring van een debuut. het verhaal gaat iets dieper en is beter uitgewerkt. Ian Kanan is de Memory Man. Hij is vergiftigd met een geheimzinnige vloeistof waardoor zijn korte termijn geheugen onomkeerbaar is vernietigd. Hij kan zich alles voor de vergiftiging herinneren. In het nu kan hij slechts 5 minuten iets onthouden en is het daarna vergeten. Hij stelt zich keer op keer voor aan dezelfde mensen. Hij is naar iets of iemand op zoek maar vergeet steeds naar wat. Jo Beckett, wie?, helpt de politie met het onderzoek naar wie hier achter zitten en wat er is gebeurd met Ian Kanan.
Gardiner slaagt er in om de lezer in het hoofd van Ian Kanan te laten kijken. Hoe is het om alles na 5 minuten weer te vergeten? Gaat hij trucs en hulpmiddelen gebruiken? Welke? En hoe kan een mens hiermee leven? Altijd op zoek naar je geliefden en vergeten zijn waar ze zijn en of ze al in veiligheid zijn.
Hier en daar wat humoristische bijfiguren om het verhaal niet te zwaar te maken zoals nerd-buurman Ferd met zijn neurotische aapje. En ook hier wekt het liefdeslijntje ergernis op. Het om elkaar heen draaien van Jo en Gaby zorgt niet voor extra spanning, integendeel. Het is allemaal zo voorspelbaar.
De Dirty Secrets Club en De Memory Man zijn spannende, goed geschreven thrillers die zich met veel plezier op een terras laten lezen. Verwacht geen toppers, maar geniet van het vakwerk
Oordeel:
Luna (26) op 17 juni 2010:
Het boek kon mij niet echt boeien. Het gegeven van The dirty secrets club trok mij wel aan, maar de hoofdpersonen zijn nogal oppervlakkig geschreven. Ik kon merken dat dit verhaal echt om de actie draait en niet zozeer om de emoties van de hoofdpersonen. Wie is nu Jo Beckett? Nu ik het boek uit heb weet ik het nog niet. Het verhaal leest ook erg snel, in een uurtje zit je al op pagina 100, maar ik had ook het gevoel dat ik de helft vergeten was. Voor mensen die van psychologische thrillers houden zou ik dit boek niet aanraden. Voor liefhebbers van veel Amerikaanse actie is dit boek juist wel een aanrader!
Oordeel:
Ingrid van der Westerlaken (40) op 16 juni 2010:
Ik vond De dirty secrets club een verrassend goed boek. Ik had eerst de Memory Man van Meg gardner gelezen, dat boek is niet echt mijn genre omdat het meer actie is dan thriller,hoewel het boek wel goed geschreven is. Ik begon dus aan de dirty secret club met het idee dat het weer niks voor mij zou zijn. Nou dat klopte niet,ik heb het in één ruk uitgelezen!! Een spannende thriller, emotie en een goed plot!!! Bedankt dat ik deze twee boeken via vrouwenthriller heb gewonnen!!!
Oordeel:
Jennifer (30) op 9 juni 2010:
Wauw echt een goed boek. Lekker spannend en het leest goed weg. Heeft wel wat weg van de boeken van Karin slaugther.
Oordeel:
Ans (67) op 6 juni 2010:
Met veel plezier las ik het boek" De Dirty Secrets Club" van Meg Gardiner.
Het is een club waar alleen mensen worden toegelaten die een geheim hebben die dirty genoeg is om toegelaten te worden.
Nadat er een aantal doden gevallen zijn wordt forensisch psychiater Jo Beckett ingeschakeld om het waarom uit te zoeken van hun dood en dat wordt haar niet altijd even makkelijk gemaakt.
In het begin had ik even moeite om erin te komen maar werd al snel door het verhaal geboeid.
Ik vond het een boek met veel verrassende wendingen en spannend tot het laatste moment,de ontknoping had ik zo zéker niet verwacht
Oordeel:
Terug naar De Dirty Secrets Club...
|
