Hilde Vandermeeren woont met haar gezin in Torhout. In Leuven studeerde ze psychologie en gaf ruim tien jaar les in het secundair onderwijs. In 2006 heeft ze van schrijven haar beroep gemaakt. Pas op voor de buren is haar zesde thriller. Momenteel werkt ze samen met advocaat Walter Damen aan een thrillerproject dat uit drie delen gaat bestaan. Het eerste deel zal in het najaar 2018 verschijnen. De cover waarop een blokhut in een bos staat afgebeeld, roept een gevoel op dat er iets staat te gebeuren. De rode letters duiden op gevaar.

Ruth Williams schrijft, niet zonder reden, onder het pseudoniem R.J. Dawson. Haar debuut was een bestseller. De uitgeverij zit nu te wachten op haar tweede thriller die maar niet van de grond schijnt te komen. Keer op keer zit ze in haar blokhut, die bij haar cottage hoort, om te schrijven. De cottage staat in een doodlopende straat die slechts vier huizen telt. Met haar buren heeft ze minimaal contact en dit wil ze graag zo houden. Ze gaat twijfelen aan zichzelf als er rare dingen in en rondom haar huis gebeuren. Dingen verdwijnen of zijn verplaatst. Ze is bang dat ze dezelfde ziekte heeft als haar moeder die leed aan het syndroom van Capgras. Beeldt ze zich dingen in? Hoe zit het eigenlijk met de buren? Haar moeder waarschuwde haar altijd dat ze moest oppassen voor de buren. Wat gebeurt er met haar? Wat is echt?

Ook in Pas op voor de buren heeft Vandermeeren weer een psychologische aandoening gebruikt als hoofdthema. Voorin het boek wordt uitgelegd wat het syndroom van Capgras is. Door de vlotte en krachtige schrijfstijl, die we gewend zijn van Hilde, zit je direct in het verhaal en beleef je intens de gebeurtenissen mee die zich met en rond Ruth afspelen. De vreemde gebeurtenissen zaaien twijfel tussen wat er echt gebeurt en wat er in het hoofd van Ruth zit. Heeft ze dezelfde ziekte als haar moeder? Gedurende het verhaal komen steeds meer vragen in je op en het beklemmende gevoel verdwijnt niet. Hier en daar vloeit de spanning even wat minder doordat de vaart uit het verhaal wordt gehaald maar onderhuids blijft er iets kriebelen. Regelmatig wordt de lezer op het verkeerde been gezet en de vele wendingen laten niet toe dat je het boek weglegt. De plot zie je niet aankomen en laat je achter met een verbijsterd gevoel. Pas op voor de buren is een psychologische thriller die smaakt naar meer.