Jens Vern is het pseudoniem van voormalig Crimezone oprichter en huidige Hebban hoofdredacteur Sander Verheijen. In 2017 debuteerde hij met Ik kan er nét niet bij, een autobiografisch boek over zijn eerste jaren als vader van zijn bijzondere tweeling Willem en Maurits. Het pseudoniem is een bewuste keuze, enerzijds om meer afstand te creëren tussen zijn twee ‘debuten’, maar anderzijds ook vanwege eventuele buitenlandse potentie van De macht van K. 

Tim Turner is nog maar net afgestudeerd wanneer hij een prachtige baan met goede vooruitzichten krijgt aangeboden bij het IT- bedrijf The Keeler Company. Samen met zijn vriendin verhuist hij naar een chic appartement in Washington. Al snel werkt hij de klok rond en geniet hij met volle teugen van zijn opeens zo glamoureuze leven. Totdat een geheimzinnige man die naar zichzelf verwijst als ‘De Vriend’ hem er op attent maakt dat er dingen gebeuren bij TKC die het daglicht niet kunnen verdragen. Wanneer Tim op onderzoek uitgaat wordt de grond al snel te heet onder zijn voeten en vlucht hij naar Den Haag. Daar leeft hij in de anonimiteit, maar met de komst van Emily Green lijkt het verleden opeens weer heel actueel te worden.

De toon wordt direct gezet in een eerste instantie wat onduidelijke, maar wel spannende proloog. Het verhaal is geschreven met wisselende tijds- en vertelperspectieven vanuit meerdere personen. Tim is als enige van alle personages dieper uitgewerkt en de ontwikkeling die hij doormaakt is goed op het papier terechtgekomen. Hij is een wat naïeve jonge man die verblind raakt door aanzien en ambitie waardoor hij totaal uit het oog verliest welke zaken echt van belang zijn. Dit maakt hem tijdens het eerste deel van het verhaal behoorlijk onsympathiek. Wanneer zijn ogen open gaan en hij eindelijk beseft welke weg hij is ingeslagen verliest hij weliswaar datgene waarvoor hij zo hard heeft gewerkt, maar vindt hij wel de weg naar zichzelf terug.

Korte hoofdstukken, krachtige zinnen en veel vaart typeren De macht van K. Dit tempo wordt slechts onderbroken door de hoofdstukken waarin het nodig is om de meer technische kant van gebeurtenissen te beschrijven. Wanneer je totaal geen affiniteit hebt met het internet, data beveiliging en manipulatie, dan is dit beslist lastig lezen. Toch hoort dit in het verhaal om te kunnen begrijpen wat er nu eigenlijk gebeurt en om het geheel dat aura van geloofwaardigheid mee te geven. Geheel volgens het boekje zorgt de auteur voor een oplopende spanningsboog, verrassende plotwendingen en weeft hij de verschillende verhaallijnen netjes aan elkaar.

“Je kunt filmpjes op internet niet spoorloos laten verdwijnen. Vriendschappen blijkbaar wel, heel eenvoudig en zonder ook maar een spoor achter te laten, alsof ze nooit hebben bestaan”

Behalve dat De macht van K. veel leesplezier oplevert zet het boek ook aan tot nadenken. Zeker in deze tijd waarin velen van alles over zichzelf online plaatsen zonder erbij na te denken wie er allemaal meekijkt. Het beveiligen van online data is een belangrijk onderdeel geworden van ons leven en dit boek laat zien hoe gevaarlijk het kan zijn wanneer dit in handen komt van grote bedrijven met veel macht en middelen.

Kan De macht van K. gezien worden als een typische VrouwenThriller? Die vraag laat zich niet zo gemakkelijk beantwoorden. De cover, de achterflap en het onderwerp doen vermoeden van niet. Echter, niet elke VrouwenThriller hoeft een Linda van Rijn of een Esther Verhoef te zijn. Ik ben een vrouw, ik heb affiniteit met dit onderwerp en ik heb genoten van het lezen van De macht van K. Dit boek is dus zeker geschikt voor vrouwen die zich kunnen vinden in het onderwerp en die van een goede thriller houden.