Rye Adler en Julian Ladd leren elkaar kennen wanneer ze uitgekozen worden om te mogen studeren aan de Brodsky Workshop voor fotografie. Afgezien van het feit dat ze een kamer delen en allebei hun medestudent Magda begeren, hebben ze niets met elkaar gemeen. Twintig jaar later is Rye echter een beroemde fotograaf van celebrity's, terwijl Julians carrière niet van de grond is gekomen. Wanneer deze drie oud-studenten zich weer in elkaars leven mengen heeft dit enorme consequenties voor alle betrokkenen. 

'Fotografen hebben te maken met dingen die continu verdwijnen.'

Het verdwijnpunt bestaat uit zes delen waarbij het verhaal wordt verteld aan de hand van wisselende perspectieven. De lezer maakt uitgebreid kennis met de hoofdpersonen, die zorgvuldig en nauwgezet worden neergezet door de auteur. Hierdoor zit de lezer voornamelijk in de hoofden van de personages, er is weinig rechtstreekse dialoog tussen hen. Sympathiek zijn ze ook niet allemaal, net als in het echte leven hebben mensen nu eenmaal leuke en minder fraaie karaktereigenschappen. Brundage besteedt veel aandacht aan de details uit hun levens die uitgebreid worden beschreven. En dit doet ze met prachtige samengestelde volzinnen van soms wel een halve pagina lang. De hoofdstukken zijn lang en de bladzijden vol. Het is zaak dus om het hoofd en de gedachten er tijdens het lezen goed bij te houden. 

Zelfs met veel fantasie zal het lastig worden om Het verdwijnpunt te zien als een thriller. Het verhaal wordt voortgestuwd door de personages en er valt zeker het nodige uit te puzzelen voor de lezer. Spanning is echter nergens aanwezig, zelfs niet naar het einde toe. Geen thriller dus, wel een goed geschreven verhaal dat laat zien hoe elke gemaakte keuze consequenties heeft. Zelfs wanneer deze gevolgen pas decennia later voelbaar worden. 

Het verdwijnpunt van Elizabeth Brundage is een mooi geschreven, intens verhaal dat geen lezer helemaal onberoerd zal laten.