ISBN: 9789021809854
Uitgever: Sijthoff | VBK
Verschenen: 2014
Pagina's: 272
Overige edities:
E-book
|
Omschrijving: Caroline heeft de liefde van haar leven gevonden. Ze laat haar studentikoze bestaan in Enschede achter en gaat samen met haar hond Boes bij Arthur en zijn dochter Loïs in hun kapitale villa aan de rand van het bos wonen. Een totaal nieuw leven begint voor Caro: een luxe huis, geen geldzorgen, een gezin en een huishoudster. Maar toch voelt ze zich niet thuis in deze andere wereld. De kille huishoudster, de rake opmerkingen van haar stiefdochter en Arthur die vaak weg is... Als dan ook nog eens het levenloze lichaam van de verdwenen au pair wordt gevonden en Arthur wordt verdacht van moord, is de chaos compleet. Was het wel zo’n goed idee om haar vertrouwde omgeving achter zich te laten en zo snel bij Arthur en Loïs in te trekken? Haar mooie nieuwe leven lijkt uit te draaien op een grote mislukking.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Karin Bisschops op 23 juni 2014:
Maartje Fleur is freelance journalist voor o.a. Flair, Margriet en Viva. In Viva schrijft ze de column Floor Faber. Ze is getrouwd en woont in Alkmaar. Het boek De au pair is haar thrillerdebuut.
Op de cover zie je een vrolijk zomers plaatje. Een vrouwelijk persoon neemt een duik in het zwembad. Dit is een bijzondere keuze omdat het verhaal zich in een heel ander jaargetijde afspeelt. De hoofdpersoon, Caroline Lemaire, ontmoet Arthur Hogervorst, een oudere, rijke man met een tienerdochter Lois. Ze worden dolverliefd op elkaar en een jaar later laat Caroline haar gewone leventje achter zich en gaat in het grote luxe huis wonen samen met Arthur en Lois. Het kost haar veel moeite om aan alle veranderingen te wennen. Ze is niet gewend aan een huishoudster, klusjesmannen en au pairs. De vrouwen die in de omgeving wonen, zijn zo totaal anders dan de mensen uit de buurt waarin zij opgroeide. Caroline voelt zich niet echt welkom omdat Lois, de zeer verwende tienerdochter, en Mevrouw Havers (huishoudster) haar niet accepteren. De zoon van mevrouw Havers, Marcel, is een vreemde gast. Hij houdt cavia’s en struint door de bossen om vogels te spotten. Caroline stort zich op haar hobby en start een schilderscursus in het tuinhuis waar een paar mensen uit het dorp op afkomen. Dan wordt het levenloze lichaam van de au pair gevonden. Dit is een start van vreemde gebeurtenissen.
Maartje Fleur heeft een fijne schrijfstijl waardoor je het verhaal snel leest. Verschillende komische scènes passeren de revue. Nadat ik een tiental bladzijdes gelezen had, vroeg ik me echter af of ik een thriller aan het lezen was of een chicklit. Het karakter van de hoofdpersoon, Caroline, is vrij gewoontjes en vlak uitgewerkt. Mevrouw Havers en haar zoon Marcel worden naar mijn idee veel steviger en duidelijker neergezet. Af en toe vond ik de verhaallijn wat langdradig. Ik denk hier bijvoorbeeld aan het stuk over de schilderscursus. Het verloop van het verhaal is voorspelbaar, wat echter het leesplezier niet verstoort. Naar het einde toe werd de spanning opgevoerd en werden de verhaallijnen netjes afgewerkt. Het predicaat Literaire Thriller zou van de cover afmoeten.
De au pair is niet heel spannend, het is meer een spannende chicklit dan een literaire thriller. Het is een leuk boek voor tussendoor en echt vakantievoer!
Bezoekersreacties:
Thea (57) op 9 april 2016:
Beter dan Chateau Zen, hoewel voorspelbaar blijf je toch lezen. De schrijfster heeft een prettige schrijfstijl. Oordeel:
Boekverslaafde (33) op 25 juni 2014:
"Eres un amor."
Toen Caroline Lemaire een jaar geleden de oudere Arthur Hogervorst ontmoette, had zij nooit verwacht dat zij een jaar later alles en iedereen achter zich zou laten om samen met hem en zijn tienerdochter Lois een nieuw leven op te bouwen. Arthur lijkt in niets op het type man waar zij doorgaans op valt, maar stapelverliefd op elkaar konden ze elkaar niet meer vergeten.
"Ze kwam uit Mexico met maar één doel voor ogen: een rijke kerel aan de haak slaan."
Stadmeisje Caro kan maar moeilijk wennen aan alle veranderingen, het luxe dure leven in het dorp waar de dure villa van Arthur zich bevindt, compleet met huishoudsters, klusjesmannen en au pairs. De kille afstandelijke mensen met een totaal andere mentaliteit dan zij, werken doe je omdat het leuk is en niet om te overleven. Meisjes die er allemaal hetzelfde uitzien, buurvrouwen volgespoten met botox, allemaal zo anders dan de buurt waarin zij opgroeide.
"Vind jij iets verzwijgen ook liegen?"
Caro voelt zich alles behalve welkom, hetgeen wat zo mooi had moeten zijn veranderd langzaamaan in een nachtmerrie. Huishoudster Havers, die samen met haar zoon Marcel heilig is verklaard en onmisbaar is binnen het gezin, ziet haar liever gaan dan komen en ook tienerdochter Lois, die verwend is tot op het bot, gedraagt zich als een onuitstaanbaar kreng.
"Je moet goed op jezelf passen. Juist nu."
Terwijl ze hard haar best te doen om ondanks alles, toch te overleven en een schildercursus in haar kersverse atelier op probeert te zetten, gebeuren er steeds meer vreemde dingen. Wanneer er ook nog een levenloos lichaam in de poldersloot gevonden wordt, heeft Caro het gevoel in een slechte soap te zijn beland. Was deze verhuizing haar stomste plan ooit?
"Alles wat je nodig hebt om geluk in het hier en nu te ervaren is een eenvoudig, sober hart."
Recent las ik het thrillerdebuut, De au pair van Maartje Fleur. Vanaf het moment dat ik over het boek hoorde werd ik enthousiast en wilde het boek graag lezen. Ben ik na het lezen nog steeds zo enthousiast?
De cover van De au pair doet Zomers aan, op de cover zien we een zwembad waar iemand net een duik in neemt met daar achter een strak blauwe lucht. Ik kan de cover niet goed plaatsen, want de setting waarin het verhaal zich afspeelt is een ander jaargetijde. Daarom vind ik de cover niet goed bij het verhaal passen en zou zelf voor een ander soort cover gekozen hebben. De titel daarentegen past wel goed bij het verhaal.
De au pair bestaat uit 53 hoofdstukken, geschreven vanuit meerdere perspectieven, vanuit hoofdpersonages Caroline Lemaire, mevrouw Havers de huishoudster, haar zoon Marcel en vanuit de dader. De pagina’s van het boek zijn goed benut, er komen geen lege bladzijdes voor in het boek.
Maartje Fleur heeft een fijne beschrijvende komische schrijfstijl. Tijdens het lezen kom je heel veel te weten over de personages. Het boek leest daardoor erg snel, ik had het dan ook vrij snel uit.
De komische scenes zijn erg herkenbaar neergezet, je ziet ze zo voor je afspelen.
De karakters zijn goed uitgewerkt, je kunt je daardoor goed inleven in het boek, stadsmeisje Caro die verhuisd naar het dorp waar haar nieuwe liefde Arthur woont. Ze kan maar moeilijk wennen aan al de veranderingen, de kille afstandelijke rijke mensen die er een hele andere mentaliteit op na houden dan zij. Werken doe je omdat het leuk is en niet om te overleven en brood op de plank te brengen. Een totaal ander leven compleet met huishoudsters, klusjesmannen en au pairs en waar alle meisjes er hetzelfde uitzien. Lois, de onuitstaanbare tienerdochter van Arthur, verwend tot op het bot. En de heilig verklaarde, onmisbare familie Havers, die bij het gezin hoort.
De verhaallijn is goed uitgewerkt, hier en daar wat langdradig, denk aan de stukken over de schildercursus en enigszins voorspelbaar. Vooral het eerste deel van het boek heb ik met veel plezier gelezen, daarna zakte het voor mij wat in. Ik vond De au pair niet heel spannend, qua inhoud van het boek vind ik het dan ook meer een chicklit thriller dan een literaire thriller, voor mij is dat geen probleem daar ik nou net van beide genres houd. De au pair was voor mij een leuk boek om tussendoor te lezen, heerlijk in de Zomer in het zonnetje, bijvoorbeeld aan de rand van het zwembad. Ik kreeg er een beetje een Suzanne Vermeer gevoel bij.
De au pair, chicklit thriller voor de liefhebber van Suzanne Vermeer, humor met een vleugje spanning. Oordeel:
|
|
|
|