Oorspronkelijke titel:
Port Mortuary (2010)
Vertaling: Carla Benink
Ondertitel: Kay Scarpetta #18
ISBN: 9789021854380
Uitgever: Sijthoff | VBK
Verschenen: 2010
Pagina's: 399
 |
Omschrijving:
Een zesjarig jongetje is op gruwelijke wijze in zijn achtertuin vermoord. Vrijwel meteen is er een verdachte opgepakt: Johnny Donahue, een briljant Harvard-student met het syndroom van Asperger. Hij heeft zelfs al bekend. Maar patholoog-anatoom Kay Scarpetta ontdekt dat hij het nooit gedaan kan hebben. In dezelfde week is in een park bij Boston een onbekende jongeman overleden. Scarpetta vindt het merkwaardig dat zijn lichaam pas begon te bloeden nadat het het mortuarium binnen was gebracht. Bij het onderzoek krijgt ze hulp van haar nichtje Lucy, die precies op de hoogte is van de laatste technologische ontwikkelingen, zoals minuscule robotcamera’s. Ondertussen staan Scarpetta’s integriteit en geloofwaardigheid op het spel. Het begint duidelijk te worden dat haar rechterhand Jack Fielding zijn bevoegdheden in het mortuarium ruimschoots overschreden heeft…. In de zinderende ontknoping grijpen alle gruwelijke details, raadsels en verhaallijnen op ingenieuze wijze in elkaar.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Cocky van Dijk op 22 januari 2011:
Kay Scarpetta werkt in dit deel in een mortuarium op een legerbasis in Dover, Amerika. Ze doet autopsie op gesneuvelde soldaten. Doordat ze zich continu aan haar meerdere moet verantwoorden en ze zich op de vingers gekeken voelt, wordt ze achterdochtig. Dit zet zich in het boek voort. Ze wordt paranoïde, heeft het gevoel dat ze achterna gezeten wordt en ziet overal complotten tegen haar. Bovendien voelt ze zich schuldig over iets wat in het verleden heeft plaats gevonden. Als klap op de vuurpijl wordt ze opgehaald door haar nicht om twee zaken op te lossen in haar zelf opgezette instituut: een lijk dat uit zichzelf begint te bloeden en een vermoord zesjarige jongen waar zij van vermoedt dat de dader de dader niet is.
Al met al genoeg voer voor een goede thriller. Althans, dat zou je verwachten. Helaas is de uitvoering minder. De verhaallijn is warrig. De zinnen slordig en onnodig lang, meer dan vier regels met ingewikkelde bijzinnen. Bovendien is dit boek in de ik-vorm geschreven, wat op zich geen punt zou vormen, maar naar mijn mening is het karakter van Kay Scarpetta te zwak neergezet om de ik-vorm te dragen. Door haar paranoïde gedrag en het schuldgevoel verzandt het verhaal in eindeloze discussies die de vaart en spanning uit het boek halen wat erg jammer is. De nanotechniek die erin is verwerkt is wel erg interessant, maar ook ingewikkeld. We weten hoe goed Patricia Cornwell kan schrijven en hoe goed de serie van Kay Scarpetta is. Helaas is het niet gelukt in dit exemplaar.
Bezoekersreacties:
|
|
|
|
|
Prijs: € 12,5
