In een Japans restaurant wordt op de teppan het lichaam van een verkoolde vrouw aangetroffen. Het is de chef-kok Kishi Takeda. Onderzoeksrechter Maud Gelderman gaat samen met haar collega’s op onderzoek uit. Tijdens dit onderzoek stuiten ze op diverse zaken van gruwelijke dierenmishandelingen. Monique (Mincko) heeft enkele jaren gewerkt in de dierenartspraktijk van haar partner Jan. Jan lijdt inmiddels aan een slopende ziekte en de praktijk en het huis zijn verkocht. Monique woont nu in een klein appartementje samen met haar hond en is verantwoordelijk voor de afwas in het Japanse restaurant. Jan heeft eerder een tip gekregen over dierenmishandeling in het Japanse restaurant en Monique rust niet eerder voordat deze mishandelingen aan de kaak zijn gesteld. 

'Als antwoord van de overheid komt steevast dat dierenwelzijn geen prioriteit is. Ik krijg hoe langer hoe meer zin om zelf het heft in handen te nemen.'

Als groot dierenliefhebber sprak het thema mij direct aan. Ik ben van vele soorten dierenmishandelingen op de hoogte, maar in dit boek werden er prakijken aan het licht gebracht waar ik totaal geen weet van had en ook zeker van geschrokken ben. Door dit boek zou je alsnog overwegen om vlees en vis voorgoed van het menu te schrappen. 

De hoofdpersoon in dit verhaal, Monique, is geen keiharde dierenactiviste, maar haar wraakgevoelens gaan heel ver. Als je later in het boek meer over de slopende ziekte van haar partner Jan te weten komt, dan wordt het een en ander wel verklaarbaar. Al in het begin van Nepvlees is het eigenlijk al duidelijk wie de dader is. Aan de ene kant is dat jammer, maar toch bleef er sprake van een fijne spanning. De vraag was nu niet wie de dader was, maar of het politieteam erin zal slagen de dader te achterhalen en deze te pakken.

'Jan was iets op het spoor gekomen, niet lang voor hij door de ziekte geveld werd. Ik heb alle aanwijzingen die hij mij gaf uitgeplozen. Nachten na elkaar heb ik doorgewerkt. Sindsdien slaap ik maar vier uur per nacht.'

Nepvlees valt niet in de categorie van zenuwslopende thrillers, het is eerder een spannende en vlot geschreven politieroman. Maar wel één met een thema dat de nodige gruwelijkheden met zich meebrengt. Het viel mij wel op dat de personages van het politieteam erg vlak bleven, maar dit was niet storend. De vorige boeken over dit team heb ik niet gelezen en ik kreeg niet het gevoel dat ik daardoor iets miste. Het boek is dan ook prima zelfstandig te lezen. 

Nepvlees doet denken aan series zoals Aspe en Flikken. Het was mijn eerste kennismaking met deze auteur en dat is mij prima bevallen. Nepvlees is Belinda Aebi is een aangename verrassing en ik vrees dat mijn readinglist wederom zal worden uitgebreid.