De cover van Wraak op Ile Sardou doet denken aan een heerlijke vakantie met zon, zee en strand. Het past in de serie Provencaalse mysteries. De start van dit verhaal is erg traag, zonder spanning. Een voor een worden de personages geïntroduceerd. Dit neemt veel tijd in beslag en het valt op dat de personages veel eten, drinken en gesprekken voeren. Het vakantiegevoel wordt hierdoor versterkt. De schrijfstijl van Mary Lou Longworth is erg beeldend: de omgeving is duidelijk in beeld gebracht. De sfeer op zo'n vakantie-eiland is prima neergezet. De spanning is nog steeds niet aanwezig. Vele personages passeren de revue en steeds worden er nieuwe personages voorgesteld. Door de gesprekken onderling wordt er een goed beeld gevormd van de meeste personen. Mary Lou Longworth wil het dagelijks leven tonen, het rustige tempo van het leven van de mensen, het (vele) eten en het genot van een glaasje. Dit is haar wederom goed gelukt. De moord is maar een klein onderdeel van het geheel en helemaal aan het einde wordt alles duidelijk. De puzzel is compleet. 

Voor de lezers die houden van een cosy crime is Wraak op Ile Sardou een perfecte detective roman, zonder gruwelijke details en geschreven in een prettig leesbare stijl.