Het verhaal in De heksen van Milford is gebaseerd op het waargebeurde verhaal The Franchise Affaire uit de 18e eeuw. En dit boek is onder die titel in 1972 verschenen en speelt in de jaren 50 van de 20e eeuw. De cover is klassiek en nostalgisch. We zien een dame met twee gezichten, kleine details zoals de lippen, het oor en de bloem geven dat aan. Nieuwsgierigheid is direct gewekt. Josephine Tey schrijft zoals in de jaren zeventig gebruikelijk was, met lange goed opgebouwde zinnen en mooi taalgebruik. Ze neemt de lezers vanaf de eerste pagina mee in haar verhaal en laat hen niet meer los. De beschrijvingen van het dorpje Milford en de omgeving zijn zo gedetailleerd en beeldend dat het bijna filmisch is. De personages worden goed neergezet, met een paar kenmerken weet Tey een personage te typeren en karakter te geven. Alle betrokkenen lijken geheimen te hebben die niet aan het daglicht mogen komen en die ze op alle mogelijke manieren proberen te verbergen. De tegenstelling tussen de twee vrouwen en de dorpsgenoten, tussen inspecteur Grant en advocaat Blair maken alles nog extra spannend. Een verhaal vol leugens, bedrog en verraad ontrolt zich met een bijzondere rechtszaak als climax. Tot op het einde weet Josphine Tey de lezers in het ongewis te laten over de werkelijkheid. En als het verhaal dan rond is, is de verbazing groot. 

De heksen van Milford is een klassieke detective die zeker niet saai is en vergelijkbaar is met de boeken van Agatha Christie.