Oorspronkelijke titel:
While My Eyes Were Closed (2017)
Vertaling: Yolande Ligterink
Ondertitel: In een paar seconden kan je alles kwijtraken
ISBN: 9789022579923
Uitgever: Boekerij
Verschenen: 2017
Pagina's: 336
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Een, twee, drie... Lisa Dale doet haar ogen dicht en telt, klaar voor een spelletje verstoppertje in de drukke speeltuin. Als ze haar ogen weer opendoet, is haar vierjarige dochter Ella weg. Verdwenen zonder een spoor achter te laten. De politie, de media en Lisa's familie - niemand heeft een idee wie de dader kan zijn. Maar wat als de dader geen vreemdeling is? Wat als degene die het gedaan heeft denkt een goede daad te verrichten? En wat als Lisa's kleine meisje voor altijd is verdwenen? In een paar tellen kun je alles kwijtraken.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Nynke Koenen op 18 mei 2017:
Lisa is een werkende moeder met twee kinderen van haar huidige man en een tienerdochter die ze gekregen heeft toen ze zelf nog een tiener was. Op een gewone zonnige middag speelt ze met haar kleuterdochter Ella verstoppertje in het park. Nadat ze klaar is met tellen kan ze haar dochter niet vinden. De paniek die bij Lisa opkomt, grijpt je als lezer naar de keel en is zo invoelbaar: eerst nog willen geloven dat ze zich gewoon goed verstopt heeft, vervolgens toch de toenemende paniek en uiteindelijk de politie die ingeschakeld wordt.
Ik tel tot tien is chronologisch geschreven en volgt in afwisselende hoofdstukken Lisa en Muriel, de vrouw die de dochter van Lisa heeft meegenomen. Daarnaast zijn er hoofdstukken gewijd aan de volwassen zoon van Muriel. De belevenissen van de zoon spelen een paar jaar voor de ontvoering. Niet alleen heb je als lezer sympathie voor het verdriet van Lisa, maar de auteur weet op knappe wijze ook sympathie op te wekken voor Muriel, die eigenlijk al het leed veroorzaakt heeft. Zij is een eenzame vrouw van middelbare leeftijd en lijkt te kampen met het empty-nest syndroom nadat ze van haar man gescheiden is en haar volwassen zoon ook vertrokken is. Zij neemt Ella mee uit het park, nadat Ella gevallen is en Ella gaat mee met die aardige pianomevrouw van haar broer. Zo makkelijk gaat dat dus en dan lijkt het alsof Muriel meer in de war raakt. Wat geen vooropgezet plan was, verwordt wel tot een plan voor de toekomst om Ella bij zich te houden naar wat lijkt als een surrogaat voor haar volwassen zoon. We volgen Lisa in de zoektocht naar haar dochter, waarbij ook de media een grote rol speelt en allerlei mensen in een slecht daglicht komen te staan, mede door de publieke opinie, inclusief de familie zelf. Dit brengt de nodige spanningen met zich mee die Linda Green goed weet weer te geven.
Linda Green heeft gewerkt als journalist en dit is haar vierde boek. De invalshoek die zij in Ik tel tot tien heeft gekozen is origineel. We volgen namelijk niet de politie in de zoektocht naar het vermiste meisje, maar we staan naast de familie waardoor het verhaal een veel emotionelere lading krijgt. Het is daarom ook niet als een echte thriller te betitelen. Ongeacht in welke categorie dit boek valt, het is absoluut een aanrader en misschien juist wel, omdat het geen doorsnee thriller is. Als mooie afsluiter is de plot verrassend en daarmee blijft Ik tel tot tien tot het eind toe boeien.
Bezoekersreacties:
|
|
|
|
|
Prijs: € 19,00
