In Wie er breekt ontmoeten Polly en Adam elkaar in een klein stadje. Zij gaat aan de slag als serveerster en Adam als kok in hetzelfde restaurant. Ze draaien wat om elkaar heen en lijken elkaar leuk te vinden. Er wordt aangetrokken en afgestoten. Tot zover niks vreemds aan de hand, maar al snel blijkt dat ze geheimen met zich meedragen. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit een ander karakter, waarbij Adam en Polly de boventoon voeren. De auteur had het ook bij deze twee karakters kunnen houden, want de verhaallijnen verteld vanuit de andere personages hebben niet echt toegevoegde waarde en zeker aan het begin van het boek zorgt dit voor verwarring. Al snel wordt duidelijk dat Polly weggelopen is bij haar man en haar kind, maar dat is niet het enige. Voor deze relatie zijn er ook schokkende dingen gebeurd in een andere relatie. Van Adam krijgt de lezer wat minder hoogte. Zijn interesse in Polly lijkt niet alleen amoureus te zijn, maar wat er nog meer achter zit blijft lang onduidelijk. De achterdocht en twijfels die Polly en Adam richting elkaar hebben, heeft de lezer ook. Er speelt iets rondom moord, verzekeringsfraude en brandstichting, maar het precieze verhaal is niet duidelijk. Dit roept ongeduld en soms zelfs irritatie op. In positieve zin zorgt de auteur ervoor dat je je als lezer goed kunt inleven, maar dit maakt het toch ook wel langdradig.

Laura Lippman is een zeer ervaren schrijfster. Ze schrijft zowel series als stand-alones, waaronder ook Wie er breekt. Ze is ijzersterk in het schrijven van psychologische thrillers en dat bevestigt ze met dit boek nog maar eens. De interactie tussen Polly en Adam is met vakmanschap gedaan. Er zit een mooie geleidelijke ontwikkeling in de relatie tussen Polly en Adam waarbij het vertrouwen tussen de twee met golven komt en gaat. De lezer begeeft zich op dezelfde golven van vertrouwen en wantrouwen. Het verhaal komt goed op gang, maar daarna gaat de vaart eruit en de uiteindelijke ontknoping is wat teleurstellend. Dit is niet het sterkste boek van Laura Lippman. Wie er breekt dwingt de lezer om scherp te lezen en is een boek dat de lezer uiteindelijk in verwarring achterlaat, net zoals het begonnen is.