Nu is er weer een kind verdwenen, Naomi Pine, maar niemand is er zeker van of het meisje niet gewoon een soort uit de hand gelopen verstoppertje speelt. Zelfs haar eigen vader lijkt zich niet al te veel zorgen te maken. Maar strafrechtadvocate Hester Crimstein vraagt zich af of er niet iets duisterders aan de hand is. Haar kleinzoon weet te vertellen dat Naomi vreselijk werd gepest op school en naarmate ze steeds meer verhalen van hem hoort, wordt Hester alleen maar bezorgder. Ze belt Wilde, die met zijn militaire achtergrond en grote kennis van veiligheidsnetwerken vast wel weet wat hij moet doen. Maar zelfs Wilde kan Naomi niet -vinden. Als er na vier dagen vertwijfeld zoeken per post een vinger wordt bezorgd, weet -Wilde dat het vermeende verstoppertje spelen in een geheel nieuwe, verontrustende en -mogelijk gruwelijke fase is beland.

 

Naomi Pine wordt haar hele leven al gepest. Als ze op een dag spoorloos verdwijnt, is niemand daar echt van onder de indruk. Behalve Matthew, haar klasgenoot die nooit heeft meegedaan met de pesterijen, maar ook nooit heeft ingegrepen. Hij vraagt zijn oma, een beruchte en beroemde strafrechtadvocate Hester Crimstein om hulp en zij schakelt op haar beurt Wilde in. Wilde is dertig jaar geleden als kleine jongen gevonden in het bos. Zijn afkomst is tot op de dag van vandaag onduidelijk alsook het verhaal over hoe hij al die jaren zichzelf in leven heeft weten te houden. Het geeft hem een mythische status, maar ook bijna bovenmenselijke kwaliteiten als het om afluisteren, insluipen en verdwijnen gaat. Hij weet als geen ander dat er iets vreemds aan de hand is, maar dat er ook iemand bezig is hen opzettelijk te misleiden. Als een klasgenoot van Naomi ook spoorloos verdwijnt in de bossen en er niet veel later een afgehakte vinger wordt gevonden is het nog maar de vraag of ze echt met een gevaarlijk spel van pubers te maken hebben of dat er veel meer aan de hand is. 

Dat Harlan Coben een van de betere thrillerschrijvers is, hebben zijn prijzen en populariteit al bewezen. Zijn schrijfstijl is zeer toegankelijk en hij neemt ruim de tijd om de situatie met bijbehorende achtergrond te schetsen zodat je als lezer bijna een soort van meespeler bent in het verhaal. Eigenlijk ben je het personage zelf op dat moment. Grotendeels dan, want hoewel de personages goed worden neergezet en levensecht zijn, hebben de goede misschien iets te veel heldenstof in zich. 

Coben is de meester van plottwist (Dan Brown) 

De quote op te cover liegt er niet om en inderdaad weet Harlan Coben je continu op het verkeerde been te zetten. De wendingen zijn goed gevonden en niet onrealistisch. Toch waren de reacties van de personages op sommige wendingen hier en daar wat twijfelachtig en lijkt iets grootst zomaar in het niets op te lossen. Dat kan ook deels door de invulling van de personages komen. Hoewel Crimstein en Wilde ook hun mindere karaktertrekken hebben zijn ze wel heel erg scherp op de snede en vooral Wilde is wat dat betreft misschien iets te bovenmenselijk, al wordt hij ook vergeleken met het personages Jack Reaper van Lee Child. Wat mij wel opviel was dat de functies van sommige personages zich aan lijken te passen naarmate het verhaal vordert. Het is onderdeel van de opbouw waarin de auteur steeds een beetje meer informatie geeft, maar af en toe was het wel schakelen omdat je als lezer een ander beeld had bij het personage. 

Desalniettemin is Wild van Harlan Coben een verhaal waarin je vanaf het eerste hoofdstuk in meegezogen wordt en dat je keer op keer, tot de laatste pagina, versteld doet staan van de wendingen.