Een tweede verhaallijn is er voor Steven Lamb. Zijn familie torst nog steeds het ondraaglijke verlies van zijn oom mee en ook Steven zelf heeft eigenlijk teveel gezien dat niet op het netvlies thuishoort. Zowel voor zijn oma als zijn moeder komt het nieuws van de ontvoerde kinderen hard aan. En dan is er nog Davey, Steves kleine broertje...
De auteur weet de spanning er goed in te houden door de rode draad van de twee eerdere boeken op te pakken en deze te verweven met nieuwe verontrustende gebeurtenissen die haar personages treffen. Hoewel iedere individuele situatie tot een slot wordt gebracht, ontbreekt er na het lezen van Verdiende loon nog altijd een stuk van de puzzel.
Belinda Bauer schrijft met buitengewoon veel overtuiging en geloofwaardigheid en weet hiermee de lezer moeiteloos mee te nemen naar een volgend deel. Want dat dit er komt dat moge duidelijk zijn. Bauer schrijft niet alleen boeiend en rauw, maar weet ook precies wanneer ze ergens een punt achter moet zetten of juist ruimte over moet houden om datgene wat ze zorgvuldig heeft opgebouwd verder uiteen te zetten. Soms weet een auteur een heel eigen weg in te slaan die gaandeweg steeds meer wordt gepolijst om vanzelf de ultieme glans te krijgen die het verdient, en dat doet Belinda Bauer met haar boeken.