Op de cover van Onzichtbaar ligt een vrouw op een zandvlakte die veel weg heeft van een strand. De cover is niet bijster spectaculair en niet direct 'thrillerwaardig'. Al zijn we dit over het algemeen wel van de boeken van Patterson gewend, dit zegt niks over de inhoud. De flaptekst klinkt interessant en doet vermoeden dat het een verrassend en spannend boek zal zijn. Van James Patterson zijn al vele boeken verschenen, hij is onder andere bekend van de series rondom Alex Cross en The Women’s murder club. Daarnaast schrijft hij veel standalones, vaak samen met andere schrijvers, waaronder David Ellis die aan dit boek heeft meegewerkt. Patterson debuteerde in 1976. Tegenwoordig mag hij zich bij de bestverkopende auteurs ter wereld scharen. Ook zijn een aantal van de boeken van Patterson verfilmd, dit betreft boeken uit de Alex Cross-serie. Eén van de bekendste verfilmingen is die van Meisjes plagen(Kiss the Girls) in 1995 met Morgan Freeman als Alex Cross.

Onzichtbaar vertelt het verhaal van FBI-analiste Emmy Dockery. Ze is na de dood van haar tweelingzusje op non-actief gesteld. Emmy is er van overtuigd dat de dood van haar zusje geen ongeluk was, maar kwade opzet. Niemand gelooft haar en ze besluit zelf onderzoek te gaan verrichten. Tijdens haar onderzoek stuit ze op meerdere zaken die als twee druppels water op de dood van haar zusje lijken. Ze probeert zo goed en zo kwaad als het gaat informatie over deze grote hoeveelheid zaken te verkrijgen. Zodra ze denkt voldoende informatie te hebben stapt ze naar voormalig FBI agent en vriend Harrison Bookman. Ze legt hem de zaak en al haar gevonden informatie voor, maar hij heeft in eerste instantie zo zijn twijfels. Dan komt ze met een ontdekking die Harrison niet kan negeren. Wat volgt is een wedstrijd op leven en dood.

In Onzichtbaar zet Patterson de op een zijspoor gezette FBI-analiste in de hoofdrol en laat het verhaal vanuit haar perspectief de revue passeren. We kruipen in haar huid en voelen haar pijn en verdriet en haar vastbeslotenheid om deze zaak tot een goed einde te breien. Het drama van haar zusje speelt haar parten in haar levensecht beschreven dromen. 

'De smerige zwarte rook verschroeit mijn neusharen en vervuilt mijn longen. De oranjevlammen lekken langs het plafond, ze dansen om mijn bed heen, bijna ritmisch, pesterig staccato, knallend en knetterend, alsof het geen vuur maar een leger van samenwerkende vlammen is.' 

De haren in je nek gaan hiervan rechtovereind staan en je krijgt het gevoel zelf in het bed te liggen. Over Emmy komen we veel te weten, over haar heden en haar verleden. De overige personages blijven vrij oppervlakkig en eenzijdig. Het verhaal van de moordenaar beleven we doormiddel van 'sessies' die hij opneemt op een voicerecorder. De plot zit goed in elkaar, mooi opgebouwd met af en toe een verrassende wending. Het verhaal an sich is niet extreem spannend, maar vraagt zeer zeker om gelezen te worden. Een vlotte en prettig lezende schrijfstijl met fijne, korte hoofdstukken zorgen ervoor dat de vaart lekker in het verhaal zit. Erg leuk is de bijzonder mooie beschrijving van de kleur paars, ik citeer:

'Paars is zo’n verknipte, complexe kleur – het heeft de passie van rood, de triestheid van blauw en de verdorvenheid van zwart. Paars is noch vrolijk, noch droevig. Het is pijn en wanhoop, maar ook verlangen – een heftig verlangen, beurs geslagen maar altijd volhardend en vastbesloten om te winnen, om verder te komen in plaats van terug te gaan.' Prachtig gewoon! Hoe verzin je het om dit op deze manier te beschrijven.

Bij tijd en wijlen komen er gruwelijke details naar voren waarbij niet geschuwd wordt deze treffend te beschrijven zoals het volgende citaat laat zien: 'De eerste incisie komt bij mijn haarlijn en beweegt zich naar links, een precieze snede die mijn huid doorklieft en langs mijn schedel schraapt.'

Onzichtbaar is een onderhoudend, verrassend en spannend boek. Al heeft Patterson spannendere boeken op zijn naam staan is het toch zeker een aanrader. Sowieso voor de vele Patterson-fans.