In In de schaduw van de maan maken we kennis met Lou, een rechercheur die net promotie heeft gemaakt en nu voor het eerst de leiding heeft over een groot politieonderzoek. Het onderzoek richt zich op twee vrouwen die zijn overleden. Al gauw wordt de lezer op het spoor gezet van de mysterieuze Suzanne. De scènes met haar doen niet onder voor Vijftig tinten grijs qua erotische gehalte. 

De hoofdstukken zijn ingedeeld naar de zes dagen waarin de gebeurtenissen zich afspelen met als subtitels de tijdstippen op de betreffende dag, op de minuut nauwkeurig. Het verhaal wordt afgewisseld met ondermeer verslagen, getuigenverklaringen en analyses. Ook grafisch is dit in het boek verwerkt. Dit is origineel gedaan en gaf mij echt het idee dat ik een volledige inkijk kreeg in een politieonderzoek. Het idee van de auteur is dat de lezer zo samen met het rechercheteam de misdaden kan oplossen. 

Lastig vind ik het zo nu en dan om het verhaal goed te volgen, omdat het vanuit heel veel verschillende personages wordt beschreven. Dit leidt er in sommige gevallen ook toe dat niet alle karakters goed worden uitgediept, maar dat is dan ook het enige minpuntje van dit boek. 

De auteur eindigt het boek met meer uitleg over het werk van een politieanalist, haar eigen functie voordat ze zich stortte op een schrijfcarrière. Dit is het vierde boek van Elizabeth Haynes. Haar debuut kwam uit in 2011 en in 2015 is haar vijfde boek verschenen, dit laatste boek is nog niet in het Nederlands vertaald. In de schaduw van de maan is door de opzet een heel bijzonder boek. Doordat ik als lezer werd meegenomen in het politieonderzoek met bijbehorende verslagen wilde ik alsmaar door blijven lezen. Echt een aanrader voor iedereen die een kijkje wil in de keuken van de politie en denkt zelf ook een moord op te kunnen lossen. In In de schaduw van de maan is daar alle ruimte voor gecreëerd!