Carrie is ondergedoken voor de maffia maar als er een diplomaat verdwijnt wordt ze toch ingeschakeld om hem terug te vinden. Drie oude oorlogsveteranen komen elkaar weer tegen. Sir Charles Cavendish, een hoofd van een veiligheidsdienst van de NAVO. Paolo Vizzini, die nu priester is en  than Boydd, ook van de NAVO. Belangrijke namen die een grote rol spelen in dit verhaal. Daar komen de MH17 en Poetin bij en met Adam en Carrie is het verhaal bijna compleet. Je wilt vanaf het begin weten welk gedeelte fictie is en welk gedeelte niet. Carrie is voor de vrouwelijke lezer een heel herkenbaar personage met haar eigen angsten en twijfels en ze moet zich redden in de harde mannenwereld. Dat maakt het complex voor haar en voor mij onmogelijk om haar los te laten tot het einde van het boek.

Het verhaal in Doodskopvlinder suggereert veel, laat theorieën los op de ramp met de MH17 en op de wereldpolitiek. Niet goed voor mijn vertrouwen, maar gelukkig is het fictie. Toch? Elke lezer zal gaan twijfelen. Ik heb het boek een keer gelezen maar moet het zeker nog een keer doen om alle verhaallijnen te kunnen begrijpen en doorgronden. 

Doodskopvlinder is een boek voor mannen en vrouwen zeggen de auteurs, een man en een vrouw, namelijk Corine Hartman en Tomas Ross. De boeken van Corine Hartman kende ik wel. De boeken van Tomas Ross niet. In Doodskopvlinder kan je niet raden wie welk deel geschreven of bedacht heeft, van Corine Hartman weten we allemaal dat ze niet meisjesachtig schrijft, maar heel rauw kan schrijven en een goede bloederige scene niet uit de weg gaat. Toch heeft de combinatie met Tomas Ross een heel verrassend boek opgeleverd, waarover goed te discussieren valt. Ook met mannen!