Een mooie, donkere cover met een vrouw met een kind aan de hand. Mysterieus. Titel en auteursnaam in het wit, zelfde lay-out als de andere boeken van Kepler. De achterflap klinkt boeiend, anders dan we gewend zijn. Geen Joona Linna dit keer.

Lars Kepler is het pseudoniem van het schrijversechtpaar Alexandra Coelho en Alexander Ahndoril. Dit Zweedse echtpaar is bekend geworden met de thrillers rondom de Fins-Zweedse inspecteur Joona Linna. In deze serie zijn er momenteel vijf delen uitgegeven. Getuige en Slaap werden beiden genomineerd voor de Crimezone Thriller Awards. Playground is het eerste deel in een trilogie die dezelfde naam draagt en waarin mythische verhaalelementen worden verwerkt.

Playground vertelt het verhaal van Jasmine Anderson, luitenant in het leger en ze is uitgezonden op een navo-missie naar Kosovo. Tijdens een hinderlaag wordt ze beschoten en staat haar hart meer dan een minuut stil. Zodra ze ontwaakt is ze er stellig van overtuigd dat ze het 'hiernamaals' heeft gezien. Het lijkt op een Chinese havenstad waar de mensen die nog terug kunnen keren wachten op hun beurt. De mensen die niet terug mogen keren gaan aan boord van boten. Niemand gelooft haar. Ze gaat verder met haar leven, krijgt een zoontje, maar blijft ervan overtuigd dat hetgeen ze gezien heeft, echt is. Na een ernstige ongeluk met de auto waar ze met haar moeder en zoon in zit, krijgt ze weer een hartstilstand en komt in dezelfde haven terecht. Nu weet ze het zeker, het bestaat echt. Er gebeuren vreselijke dingen in de haven. Zodra ze weer in het land der levenden is en ze hoort dat het hart van haar zoontje Dante moet worden stilgezet om een ernstige bloeding te kunnen stelpen, is ze vastbesloten haar eigen hart ook stil te zetten om haar zoon te kunnen redden.

Na de serie met Joona Linna is het een gewaagde stap om te starten met een andere trilogie. Lezers zullen deze boeken vergelijken met de Joona Linna-serie. De schrijfstijl van Kepler is in Playground anders. Doordat het een totaal ander soort verhaal is, is het erg wennen. Er wordt over dingen gesproken die niet voor iedereen vanzelfsprekend zijn en hierdoor kan het boek sommige mensen tegen staan. De complexiteit van het verhaal en de Chinese havenstad maken dat het verhaal meer richting fantasy gaat dan dat het in het thriller-genre blijft. Eenmaal in het verhaal is het een interessant en vlot lezend boek. De personages zijn mooi omschreven en de wanhoop en pijn van Jasmin worden levensecht beschreven. Er worden meerdere mooie beschrijvingen verwerkt in het verhaal, waarvan dit een zeer toepasselijke is op het verhaal: 'Niemand weet waar we terechtkomen wanneer we sterven als de plaatsen die beschreven worden zich alleen ín ons bevinden – in het razendsnelle systeem van synapsen. De terugkerende beelden waarvan de bijna-doden getuigen, worden door wetenschappers verklaard als een paniekreactie van de hersenen op het zuurstofgebrek dat ontstaat als het hart stilstaat.'

De sfeerbeschrijvingen zorgen ervoor dat er constant een onheilspellend gevoel blijft voortkabbelen. Neem daarbij de duidelijke omgevingsbeschrijving van de havenstad en het verhaal blijft triggeren om door te lezen. Enig bloedvloeien wordt ook niet geschuwd en een aantal passages wekt afschuw op: 'De bijl zat diep in Erica’s lichaam. Jasmin hoorde een rinkelende toon in haar oren. ‘Alsjeblieft, ik ben nog maar zeven,’ zei Erica hijgend.' 

Ondanks het feit dat Playground geen Joona Linna en geen echte thriller is, is het zeker een intrigerend verhaal. Door de verwerking van deze mythe in het verhaal wordt er een totaal ander boek gecreëerd, wat Kepler goed heeft bewerkt. Ondanks het enigszins ongeloofwaardige plot, toch een intrigerend, bijzonder en spannend boek om te lezen.