Midden in Frankrijk staat een kasteel waarin mensen kunnen ontspannen met yoga en meditatie. Dit kasteel en haar mooie omgeving staan centraal en stralen rust uit. Net als het verhaal van Château Zen zelf. Op het moment dat dit verhaal begint komt er een heel gemêleerde groep in dit kasteel om te logeren, te ontspannen of om aan het werk te gaan. Zo ook Jules, zij mag de beroemde actrice Anouk interviewen maar het klikt niet echt tussen hun tweeën. De lezer leert de diverse gasten kennen en naarmate het verhaal verder gaat ook hun achtergronden en geheimen. 

Ik vond de eigenaren van het chateau heerlijk bijzonder en goed passen bij de omgeving. Het duurt vrij lang voor er iets spannends gebeurt. Dat moment komt als er iemand wordt vermist maar omdat diegene geen prettig persoon is trekt eigenlijk niemand zich er iets van aan, behalve Jules. Als Jules even later een afschuwelijke ontdekking doet is iedereen verdacht. Het wordt een beetje een verhaal a la Agatha Christie, er wordt ook even naar verwezen door een van de gasten als er nog iemand weg blijkt te zijn.

Er zijn in de verhaallijnen veel speculaties, verdachtmakingen en ontdekkingen die Château Zen wel prettig om te lezen maken maar het leest niet als een spannende thriller. Er is een spanningsboog die heel rustig wordt opgebouwd en die net op tijd voor een ontknoping zorgt. Het is een verhaal dat meer leest als een spannende roman. De ontwikkelingen tussen Anouk en haar dochter is een hele mooie verhaallijn, daar had een apart boek over geschreven kunnen worden. Ik heb prettig gelezen maar heb niet op het puntje van mijn stoel gezeten.