Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Wendy Wenning op 6 oktober 2016:
Ule Hansen is het pseudoniem van een Berlijns auteur duo. Astrid Ule is ook een editor, Eric T. Hansen freelance journalist. Ze hebben eerder samengewerkt aan diverse scenario’s . Ze delen een passie voor nachtelijke gesprekken met goede whiskey, excentrieke Halloween partijen en doelloos dwalen rond de vergeten hoeken van de stad. Negendoder is hun eerste thriller.
De negendoder is een vogel oftewel de grauwe klauwier. Hoewel insecten het meest worden gevangen, behoren ook muizen en jonge vogeltjes tot zijn prooidieren. Deze worden op doorns van struiken geprikt. Ook prikkeldraad wordt wel benut. De vogel kan daar druk mee bezig zijn en vormt zo een ten dele overbodige voorraad, een hele ‘provisiekast’. Uit dit gedrag is de Duitse naam ontstaan, die bij ons bekend is als Negendoder. Volgens een sage doodt hij elke dag negen dieren, hetgeen veel meer is dan hij nodig heeft. Want het getal negen was in de symboliek het hoogst denkbare getal en de aanduiding voor het maximaal mogelijke. Waarom de seriemoordenaar met de negendoder wordt vergeleken zal al snel duidelijk worden.
In Negendoder maken we kennis met dertigjarige Emma Carow. Ze is profiler bij de Berlijnse politie. Ze is steengoed in haar werk, maar ze is ook mensenschuw. Een gebeurtenis uit het verleden heeft haar een trauma bezorgd en dit verleden wordt ineens weer opgerakeld. Emma heeft een eigenzinnige manier van werken, waarmee ze regelmatig haar collega’s tegen zich in het harnas jaagt. De zaak die haar team toegewezen krijgt handelt over de afschuwelijke vondst van drie lijken, allemaal gewikkeld in zilverkleurige ducttape, hangend boven in steiger aan metalen buizen. Al hun gezichten zijn dezelfde kant opgericht.
Als Emma een pakje ontvangt wordt ze op harde wijze geconfronteerd met haar verleden, haar trauma. Dit is de start van Negendoder en geeft al een kleine indicatie van wat we kunnen verwachten. Een thriller met Emma als hoofdpersoon, verteld vanuit de derde persoon. Een thriller waarin Emma niet alleen probeert een seriemoordenaar te ontmaskeren maar tevens poogt af te rekenen met diegene die haar beschadigd heeft. Negentig korte hoofdstukken voorzien van een voortdurend sidderend spanningsveld. Af en toe zijn er lange zinnen, die maken dat het boek wat minder vlot leest, maar dit doet niet af aan het leesgenot.
Negendoder bevat regelmatig gruwelijke, filmische beschrijvingen die een benauwd en opgesloten gevoel opwekken. Terwijl het hele team op jacht is naar de seriemoordenaar, ontstaat er langzaam een tweedeling. Het eigenzinnige gedrag van Emma wordt door het team niet gewaardeerd en er wordt een regelrechte oorlog gevoerd om die ene felbegeerde baan te scoren. Haantjesgedrag. Emma is kwetsbaar en geobsedeerd en raakt de controle kwijt. Het verleden begint de overmacht te krijgen. Er is een moment dat het verhaal van Emma afleidt van de zaak, maar dit blijkt later met voorbedachte rade te zijn.
In Negendoder krijg je een uitgebreid beeld geschetst van het werk van een profiler en door de wijze van beschrijven word je als lezer uitgedaagd mee te doen in de jacht naar de seriemoordenaar. Bij sommige dingen kun je je afvragen of dit wel kan, of dit niet wat vergezocht is. Vooral bij de gedragingen van Emma vraag je je af hoe het mogelijk is dat Emma zover buiten het boekje om kan werken en niet eerder teruggefloten wordt. Negendoder is het eerste deel van een thrillerserie die zich afspeelt in het hedendaags Berlijn. Een thriller met scherp neergezette personages en een voortdurend hoog spanningsniveau. Personages waarmee al langzaam een band ontwikkeld is en waar we gelukkig nog geen afscheid van hoeven te nemen.
Bezoekersreacties:
Henny (65) op 10 augustus 2018:
Zelden zo'n onwaarschijnlijk verhaal gelezen. Ben gestopt halverwege. 1/4 is routebeschrijving van Berlijn, 1/4 grote onzin zoals ze zich telkens uit benarde situaties weet te redden. En dan ook nog eens dat geleuter hoe ze op een schopstoel zit, en toch overal aan meewerkt. Heb het van mijn ereader verwijderd.
Oordeel:
Margot (45) op 25 januari 2017:
Heel spannend boek, opbouw wordt goed geschreven. Het is apart om de moord in Berlijn te plaatsen. Het maakt het wat koud. Hoofdpersoon Emma is slim, maar wordt niet altijd begrepen. Ik vind haar karakter niet heel fijn omschreven. De schrijvers proberen haar slim te Latem overkomen en met de nodige handvatten. Haar verleden mbt de verkrachting wordt te breed uitgemeten waardoor je zoiets hebt van. Kom op zet je eroverheen. Ook willen ze haar sympathiek maken door het lieve contact met haar nichtje, maar het komt onnatuurlijk over. Ik ging mij meer irriteren aan haar als persoon, terwijl de moorden en omgeving echt goed zijnbedacht. Kortom: mooi boek om te lezen, maar je gaat je meer ergeren aan Emma als hoofdpersoon. Dat is jammer.
Oordeel: