Wat hebben Bill, Karla en Jennica gemeen? Ze komen uit een giftige familierelatie. Bill verloor zijn vrouw aan kanker en is vervreemd van zijn en haar familie. Karla is weggevlucht bij haar verslaafde moeder. Die blijft haar echter achtervolgen. Jennica voelt zich het lelijke eendje in haar zo geslaagde familie: geen geslaagde studie, geen goede job, geen man, geen kinderen. En ook de relatie tussen Steven en Regina was zeer ongezond van aard. Dat resulteert onvermijdelijk in een tragedie. Dat alles komt de lezer beetje bij beetje te weten in een sterk gebouwde constructie. Zowel het vertelperspectief als de tijdlijn is wisselend. In gebalde hoofdstukken vertellen Bill, Karla en Jennica elk om beurt een stukje van het verhaal, zowel voor als na de dubbele moord. De titel van elk hoofdstuk maakt duidelijk wie nu zijn puzzelstukje bijdraagt. Daar tussendoor vlecht Edvardsson even korte hoofdstukken waarin de evolutie van het politie onderzoek wordt gevolgd. Een geniale vondst, die tot een climax komt als op het einde van het boek de precieze omstandigheden van de moorden worden onthuld. 

De auteur weet door zijn levendige schrijfstijl en het gebruik van de tegenwoordige tijd de spanningsboog voortdurend gespannen en hoog te houden. Het verhaal leest als een soepele, zoevende afdaling van een hoge berg, met gladde skies aan de voeten. De lezer kan en wil onderweg niet stoppen. Er is dan ook geen enkele afleiding van de spannende verhalen van Bill, Karla en Jennica. In dit boek is er geen sprake van overbodige natuurbeschrijvingen of hoogdravende, ellenlange dialogen. Daardoor wordt de familietragedie van elk personage fotografisch helder en snel neergeschreven, met de tragische afloop tot onvermijdelijk gevolg. 

Gerecht of speurders spelen geen al te grote rol in Familietragedie. Edvardsson heeft genoeg aan een vermoord echtpaar en drie beschadigde mensen om een hele mooie thriller te schrijven.