Het meisje woont samen met haar ouders en haar broertje Gilles in een huis in een Vinex-wijk, aan de rand van het bos. Het meisje is tien jaar oud. Een van de vier kamers in hun huis, is de schatkamer van haar vader. Een kamer waar allemaal opgezette dieren staan, het meisje noemt ze de kadavers. Haar vader is geobsedeerd door drank, televisie en de jacht en zijn kamer met opgezette dieren is heilig. Verboden terrein voor de anderen. De moeder van het meisje heeft helemaal niets te zeggen. Dankzij de lach van haar broertje heeft het meisje nog een beetje leuk leven. Maar dan is er dat gruwelijke ongeluk en haar broertje is zichzelf niet meer. Het meisje ziet het allemaal maar aan totdat er een gebeurtenis is waardoor ze besluit het heft in eigen handen te nemen.

"Niets had nog betekenis. Mijn werkelijkheid was uit elkaar gevallen. Een duizelingwekkend niets waar ik geen uitweg in zag."

Het echte leven verhaalt vanuit het perspectief van het tienjarig meisje. Al snel is duidelijk dat het gezin waar ze in opgroeit niet tot de gelukkige gezinnen behoort. Vanaf het begin voel je als lezer een unheimische sfeer, donker en dreigend. Toch komt het niet zo zwaar over en dit komt mede door het woordgebruik van de auteur. De mooie, verfijnde woorden en metaforen die gebruikt worden maken het geheel wat lichter. Ondanks het zware onderwerp en ondanks dat een aantal gebeurtenissen expliciet worden beschreven. De karakters worden goed uitgewerkt en er wordt een duidelijk beeld van hen neergezet. Het meisje groeit op en haar ontwikkeling wordt door de auteur geloofwaardig neergezet. De auteur weet zich goed in te leven in dit meisje, dat hoogbegaafd blijkt te zijn, en ook als lezer leef je mee met het meisje. 

De auteur heeft een fijne, toegankelijke verteltrant waarmee ze de lezer overtuigd en weet mee te slepen. Door goed tussen de regels door te lezen is het te begrijpen waarom dit boek zo grijpt en als een thriller zou kunnen worden gezien. Mede door de scherpte van het geschrevene en de donkere sfeer van het verhaal heeft het iets van een thriller in zich. Toch tikt het net niet het genre vrouwenthriller aan, maar dat Het echte leven een roman met een doorvoelde spanning is staat buiten kijf. Dit is wel zo'n boek dat een diepe indruk achterlaat en dat je gelezen moet hebben!