Nova, de beste vriendin van Lotus komt op het idee om een soort van lockdown te houden. Dit zodat ze zich beter kunnen concentreren op hun examen. Lotus, Nova en Vin, de vriend van Nova, hebben een boerderij gehuurd. Midden in het bos, zonder internet. Telefoons en sociale media zijn deze week verboden. Voordat de drie vertrekken krijgt Nova een vreemd bericht op haar telefoon. Van een onbekende, maar dat is wel erg raar want er is maar één iemand die het nummer van deze telefoon kent. Ze probeert het van haar af te zetten, maar eenmaal bij de boerderij lijkt het erop dat ze hier niet alleen zijn. Iemand houdt hun in de gaten...

 'Ik weet waar jij mee bezig bent.'

De cover laat iemand zien die met een lantaarn of zoiets in een donker bos loopt. In een opvallende kleur blauw staat de titel Lock Down gedrukt. Geen originele titel en ook geen titel die voor een prettige associatie zorgt. Toch is het wel weer een aanspreekbare titel vooral voor de doelgroep. En zeker als de achterflap gelezen wordt; een week zonder internet en telefoon is natuurlijk geen fijn idee, een flinke uitdaging in deze tijd. Het boek begint met een fragment van een onbekende. Door de wijze van hoe dit fragment gedrukt is, is het volkomen duidelijk dat hier de onbekende aan het woord is, maar wie de onbekende is blijft nog even de vraag. Het verhaal wordt grotendeels vanuit het perspectief van Lotus verteld, in de eerste persoon en dan afgewisseld met de fragmenten van de grote onbekende. De auteur geeft al gelijk een goede kijk op de personages. Zoals bijvoorbeeld Nova, een meisje dat eerder veel dikker is geweest en ook veel gepest is. Ze is nu een beetje als een vis die met alle stromingen meezwemt. In haar verhaal zijn meteen twee thema's zichtbaar; pesten en anorexia. Vin blijft qua uitwerking nog wat op de achtergrond, maar Lotus blijkt daarentegen een groot geheim te hebben. Aan de lezer wordt dit geheim redelijk snel onthuld, maar de andere personages blijven lange tijd in het ongewisse. 

Door de manier van opbouw en uitwerking slaagt Stoffels er meerdere malen in de lezer op een verkeerd spoor te zetten. De auteur laat dingen geloven, en des te groter is de verrassing als het totaal anders in elkaar blijkt te zitten. Door het eerst niet als een whodunit uit te werken maar juist als een whatsnext blijft er van begin tot eind een goede, vooral onderhuidse spanning aanwezig. Als het eenmaal bijna zeker is wie de grote onbekende is, blijven de ogen daar ook op gericht. Deels niet helemaal verkeerd, maar er blijkt een addertje onder het gras te zitten. Stoffels laat Lock Down afsluiten met een plotwending die volkomen onverwacht uit de hoek komt zetten. Compliment! 

Lock Down heeft een fijne, onderhuidse spanning en laat de lezer sprakeloos staan door de compleet onverwachte plotwending.