Omschrijving: Op een besneeuwd veld in Philadelphia doet rechercheur Vito Ciccotelli een uiterst macabare ontdekking wanneer hij op het graf stuit van een jonge vrouw wier handen zo zijn gepositioneerd dat het lijkt of ze bidt. Ciccotelli roept de hulp in van archeologe Sophie Johannsen om vast te stellen wat er verder onder de bevroren grond ligt. Ondanks haar jarenlange ervaring kan niets haar voorbereiden op hetgeen ze vinden: een met exacte precisie vormgegeven matrix van graven. De lichamen die ze vinden zijn op een speciale manier gearrangeerd en de slachtoffers zijn op een gruwelijke wijze gemarteld. Er zijn echter ook nog lege graven - de moordenaar is nog niet klaar.
Recensie Suzanne Vastenholt-de Beijer op 7 december 2008:
Na de eerste 100 pagina’s dacht ik: 'Pff, wat een hoop personages komen er in het begin al voorbij!' Een heel lijstje had ik in het begin aangemaakt - wie is nou wie? - om het verhaal goed te kunnen volgen. Maar gelukkig heb ik het niet hoeven te pakken. Voor dit boek heb ik nog maar één woord: LEZEN! Wat een goed boek is Sterf voor mij! Alle elementen die een boek goed maken komen voorbij: liefde, romantiek, moord, dood, verderf en geheimen. Rechercheur Vito Ciccotelli vindt op een akker in Philadelphia een lijk. Men vermoedt dat er nog meerder lijken liggen en zo wordt Archeoloog Sophie Johansen ingeschakeld door de politie om met speciale apparatuur de lichamen te lokaliseren. Al gauw merken Vito en zijn team op dat de lijken in speciale houdingen zijn gepositioneerd. Deze duiden allemaal op het werk van een sadistische seriemoordenaar. Wat volgt is de zoektocht naar deze moordenaar. Het is een heerlijk verhaal, maar ook zit je soms met afschuw te lezen wat de moordenaar allemaal voor walgelijke dingen met zijn slachtoffers heeft gedaan. Het boek is in de ik-vorm geschreven en bevat zeer uitgebreide karakterbeschrijvingen. Sommige achtergronden hadden er van mij wel uitgemogen. De spanning in het boek is bijna continu aanwezig en dat is erg goed voor je leesplezier en slecht voor je nachtrust. Je móet gewoon verder lezen en je wilt constant weten: 'Wat hebben ze nu weer gevonden?' Gezien de constante zoektocht naar de seriemoordenaar vond ik het einde een klein beetje een anti-climax, dat had wel iets meer tot ontploffing mogen komen, maar de schrijfstijl van Karen Rose is erg aangenaam en dit boek leest dan ook heel prettig weg. One to read voor de Kerst!
Bezoekersreacties:
Renske (23) op 15 augustus 2009:
Tweet Een superspannend verhaal over een moordenaar die graven aan het vullen is met slachtoffers van een computerspel. Een hele groep mensen is erbij betrokken om de moordenaar te stoppen en uit te schakelen maar krijgen ze hem of haar te pakken?
Echt een aanrader!!! Ik kon het boek niet wegleggen tot ik het uit had. Oordeel:
Tess (21) op 29 april 2009:
Tweet In één woord: Wouw! Ik zou zeggen: lezen! Aan het begin inderdaad best veel personages, maar die leer je al snel kennen. Elke scene blijft me vasthouden in het boek; het onderzoek, de martelingen, de romantiek. (Eén heel klein minpuntje: Ik had het einde wat spectaculairder willen zien). Oordeel:
Lies (40) op 16 april 2009:
Tweet Geweldig! Een boek wat je uit wil lezen ook al zijn er passages die je liever niet in een film zou willen zien. Het heeft van alles wat. Zeker een aanrader. Oordeel: