Bestel bij Bol.com
Oorspronkelijke titel:
Oordeel:
ISBN: 9789026127779
Uitgever: De Fontein Romans & Spanning
Editie: Midprice
Verschenen: 2010
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Diana Heynis op 2 maart 2009:
Joseph Vaughan is met zijn dertien jaar zijn leeftijd ver vooruit en heeft een natuurlijke aanleg tot het schrijven van verhalen en het vertalen van gedachten en deze om te zetten in woorden op papier. Het verlies van zijn vader heeft hem in zekere zin volwassen doen worden en samen met zijn moeder slaat hij zich door het leven.
In 1939, dringt bij de inwoners van het kleine stoffige Amerikaanse stadje Augusta Falls nauwelijks het besef door dat ver bij hun vandaan een oorlog wordt uitgevochten maar des te meer dat nabij ook het gevaar schuilt. Met het verstrijken van de jaren worden een tiental jonge slachtoffertjes vermoord gevonden maar nimmer een spoor van de dader. In de ik-vorm beschrijft de jonge Joseph de gruwelheden waaraan ook hij aan is blootgesteld doordat beelden zich in zijn hoofd hebben vast genesteld, van plan daar ook te blijven. Hij voelt zich geroepen iets te doen aan het schuldgevoel wat hem parten speelt en zet zich op zijn manier in om de dader te ontmaskeren. Iets wat hem nooit meer los zou laten tot de dag dat hij oog in oog zal staan met diegene die dit op zijn geweten heeft.
In het cursief maken we tussen het eigenlijke verhaal regelmatig een tijdsprong van vijftig jaar en vertelt de oudere Joseph over hoe hij eindelijk het boek kan sluiten van de nachtmerrie die hem zijn leven lang heeft achtervolgd.
Dit literaire juweeltje vertelt op een warme, zachte, bijna breekbare manier een gruwelijk verhaal over een jong leven wat beetje bij beetje wordt afgebrokkeld door datgene wat hem heeft getroffen. Gebeurtenissen te dichtbij, te snel opeenvolgend dat het verwerken ervan niet mogelijk is. Deze verteltrant, de sfeer die het boek uitademt en het gevoel dat het achterlaat maakt het geheel beslist een vrouwenthriller. Een auteur die op deze manier dit verhaal weet over te brengen is een groots schrijver.
Oordeel:
Alle bezoekersreacties:
Dewaele Lukas (17) op 10 juni 2010:
prachtig boek met zeer uiteenlopende wendingen, Geloven in dingen die gezegd zijn en later blijken niet waar te zijn. Geloven dat de moordenaar Hans Kruger was, tot ik de laatste pagina's las en wist dat het Dearing was. Geloven dat hij eindelijk gesetteld was met Bridget. Geloven dat hij eindelijk een rustig en gewoon leven zou leiden, dat hij eindelijk rust zou vinden, zowel bij Bridget als bij Alex. Geloven in engelen, weleenswaar een stil geloof.
prachtig boek geschreven daar R.J Ellory.
een prachtig verhaal, eerst had ik het gevoel dat het verhaal nergens op ging slaan, er was geen spanning, geen ritme. maar na een paar hoofdstukken begon ik te begrijpen en te verstaan. Het werd me eindelijk duidelijk. en vanaf dan begon ik te lezen, het sloeg me zo aan toen Alex stierf, toen Bridget stierf. En de spanning was pas echt te snijden toen zijn oordeel viel. Schuldig. Ik verslond het boek op 1 dag Ik kon er gewoon niet aan weerstaan.
Een echt prachtboek!
Oordeel: 
Ans (67) op 25 mei 2010:
Joseph Vaughn ,de hoofdpersoon in "Een stil geloof in engelen",is twaalf jaar als hij hoort van de moord op een klasgenootje,de eerste moord in een hele serie.
Hij voelt zich met nog een paar kinderen geroepen de meisjes uit zijn klas te beschermen,maar dat lukt niet zo erg goed.
Iedereen is verdacht,als uiteindelijk de moordenaar gepakt wordt hoopt iedereen op meer rust.
Het verhaal neemt je mee in het verdere leven van Joseph,waar de nodige dingen in gebeuren.
Historische gebeurtenissen komen eveneens voorbij, WO2, de invloed hiervan op de Verenigde Staten en het dorp, de jaren vijftig.
Het duurde wel even voordat ik helemaal in het verhaal zat,maar daarna kon ik het boek haast niet wegleggen en wilde weten hoe of het allemaal zou aflopen.
De spanning wordt erg goed opgebouwd,vond het een indrukwekkend en goed geschreven boek
Oordeel:
Melissa (37) op 5 augustus 2009:
Op de een of andere manier vind ik het omslag en de titel al zo mooi! Het pakt me, het raakt me. Misschien is het de kleur, ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik het boek voor vakantie naar Italië kocht, er al thuis in begon te lezen en het uiteindelijk doodleuk naast mijn bed liet liggen ipv in de koffer te stoppen. Ik reed Duitsland binnen en toen schoot dat ellendige feit me te binnen. Balen als een stekker! Toen ik weer thuis was, ben ik uiteraard verder gegaan met lezen en zat er direct weer in. Wat kan deze auteur schrijven zeg, wat een prachtige woorden en zinsopbouw. Ik denk dat het voor sommige mensen misschien iets to much is af en toe, maar ik vond het bij het verhaal passen. Spanning, verdriet, enorm veel emotie krijg je mee tijdens lezen van Een stil geloof in engelen. Je denkt mee, je krijgt een idee wie 'het' kan zijn, beseft dat je fout zit en blijft meepuzzelen. Je kunt er gewoon niet al te veel over vertellen want dit is een boek dat de lezer zelf moet proeven. Het bevat inderdaad veel genres en we vliegen de geschiedenis door. Door spanningsbogen is het gewoon moeilijk weg te leggen. Een aanrader!
Oordeel:
Astrid van der Helm (38) op 13 mei 2009:
Roger Jon Ellory is in 1965 in Birmingham, Groot Britanië geboren. Hij is getrouwd en heeft een zoontje. Na een turbulente jeugd is hij in 1987 begonnen met het schrijven van romans. Hij werd geïnspireerd door onder andere Edgar Ellen Poe en Stephen King. Door het lezen van deze boeken wilde hij zelf ook gaan schrijven. Na vele afwijzingen van uitgeverijen verscheen in 2003 zijn eerste literaire thriller. Een stil geloof in engelen is inmiddels zijn vijfde literaire thriller. Na enige recensies te hebben gelezen van Ellory waren mijn verwachtingen voor zijn nieuwe literaire thriller hoog gespannen. Als je eenmaal in het verhaal zit, wat wel even duurt, leest het heerlijk weg. Maar voor mij is het meer een goede roman dan een literaire thriller. Dit omdat de spanningsbogen in het verhaal naar mijn mening onvoldoende zijn om een thriller te noemen. Het verhaal neemt ons mee naar Augusta Falls naar Joseph Vaughan. We leren hem kennen in 1939 als 12 jarig jongetje. Hij is nog erg jong als zijn vader overlijd, maar Joseph en zijn moeder worden goed gesteund door de familie Kruger die een boerderij verderop wonen. Te goed gesteund… Dan wordt er een meisje van school op een gruwelijke wijze vermoord. Dit is het begin van een reeks bizarre moorden op jonge kinderen. Joseph gaat gebukt onder een groot schuldgevoel over deze moorden, en vindt dat hij zijn klasgenootjes had moeten beschermen. Dit zal de rest van zijn leven als een zware last op zijn schouders drukken. Maar dan denken ze dat de moordenaar is gepakt, want het moorden houdt op, of toch niet. De dorpsbewoners snappen het niet meer, en iedereen is verdacht, zelfs Joseph. Het verhaal neemt ons mee in het leven van Joseph, met al zijn up’s en down’s. Hij gaat op jacht naar de moordenaar, maar zal hij hem ooit vinden?
Oordeel: 
Justine (51) op 31 maart 2009:
Een stil geloof in Engelen is een boek in een boek, en een verhaal in een verhaal. Waar het gaat om leven, verdriet, moord en hartstocht. En waar niets is wat het lijkt. Het wordt prachtig verteld, het is niet super spannend, je zit niet op het randje van de stoel, maar toch worden de karakters zo mooi en goed uitgewerkt, dat je echt wil weten wat er verder gaat gebeuren. De schrijfstijl is boeiend, maar ook droog en stoffig bij sommige hoofdstukken, en je voelt dan de zon of de regen op je lichaam.
Het gaat over het leven van Joseph Calvin Vaughan, vanaf zijn prille jeugd tot aan zijn dood. Over zijn liefdes, zijn ouders, een kleine dorpsgemeenschap, maar ook over Brooklyn waar hij opnieuw verliefd wordt, waar hij een boek gaat schrijven, maar waar ook de dood weer genadeloos toeslaat. De veertjes die hij ziet, en waarvan Joseph overtuigd is het die veertjes engelen zijn, en elke keer als hij die ziet slaat de angst om zijn hart. Vanaf het begin tot aan het einde wordt je meegezogen in zijn leven, en tot op bijna de laatste bladzijde weet je nog steeds niet wie er nu verantwoordelijk is geweest, voor al het leed dat Joseph is overkomen.
Vaak zie je op een boekcover het woord literaire thriller staan en als het boek uit is laat het vraagtekens achter. Dit boek mag zich met recht een literaire thriller noemen, het voldoet aan al de eisen.
Oordeel: 
Claar op 23 maart 2009:
R.J. Ellory in Een stil geloof in Engelen: "Of het nu werd verzwegen of even naar boven kwam om adem te halen, het gerucht ging dat een witte veer het bezoek van een engel aankondigde." Voor Joseph Calvin Vaughan werd het zien van een witte veer ook de aanduiding voor De Dood. Eerst, in 1939, komt De Dood zijn Vader halen en later een meisje. Joseph groeit op in Augusta Falls in Georgia en wordt omgeven door wijze lessen van zijn moeder, huisvriend Reilly en zijn schooljuf Alexandra Webber. Door hen wordt hij aangemoedigd om te schrijven en zo leert hij op jonge leeftijd uiting te geven aan zijn gevoelens. Terwijl van buiten de grenzen geluiden doorklinken over een oorlog, Hitler, en massamoorden, het binnenland nog gebukt gaat onder rassenscheiding nemen de moorden op kinderen in Augusta Falls toe. Soms worden er mensen verdacht maar na verloop van tijd vervaagt de belangstelling. Er wordt niet meer over gesproken, alleen sheriff Dearing blijft alert. Na een volgende moord richt jonge Joseph een groep op genaamd The Guardians, zij beloven elkaar te waken over de meisjes. Als er weer een meisje dood gevonden wordt, ervaart Joseph het als zijn verantwoordelijkheid, als zijn schuld, vanaf dat moment voelt hij zich verbonden met de geesten van de meisjes. Pas op oudere leeftijd, na een reeks van vreselijke gebeurtenissen komt hij oog in oog te staan met de moordenaar. Schrijver R.J Ellory heeft het boek Een stil geloof in Engelen naar een hoger niveau getild door over het leven van Joseph te vertellen, hij heeft het laten samensmelten met de jarenlange niet opgehelderde moorden. In het boek wordt een goed tijdsbeeld geschetst uitgestrekt over bijna vijftig jaar. De schrijver gebruikt welhaast poëtische bewoordingen om vorm te geven aan de omgeving, de omstandigheden en de emoties en weet daardoor een gevoelige snaar te raken.
Oordeel:
Terug naar Een stil geloof in engelen...
|
