Assistent-hoofdofficier Daphne Montgomery heeft sinds haar laatste zaak verlof. Na een aantal gruwelijke moorden en de dood van haar vader heeft ze tijd nodig om alles te verwerken. Dan wordt er in de sneeuw een meisje gevonden, onder het bloed en vlakbij staat een uitgebrand autowrak met daarin twee volwassen lijken. Daphne heeft als kind ook iets gruwelijks meegemaakt waarbij zij, net als dit meisje, zwaar getraumatiseerd is. Haar wordt gevraagd om het meisje aan de praat te krijgen zodat de politie achter de daders aan kan. Vervolgens ontstaat er een kat-en-muisspel tussen Daphne, de politie en de daders. 

Verbroken stilte is geen volledig boek, zoals de schrijfster in het nawoord verklaart. Het is een aanvulling, een minivervolg, op haar boek Heb je me gemist. Dat boek heb ik niet gelezen dus daar kan ik niet over oordelen. Wel kan ik zeggen dat dit verhaal in een vlotte, spannende en goed leesbare stijl geschreven is. De personages zijn gewone mensen, die uitzonderlijke dingen meegemaakt hebben en daarmee hebben leren leven. Dat maakt ze sympathiek. Zoals Karen Rose de behoefte voelde om het verhaal van Daphne te vervolgen in Verbroken Stilte zo heb ik zin gekregen om Heb je me gemist te gaan lezen! Dat is het grootste compliment wat ik een auteur kan geven, een boek uit lezen en meteen naar de bibliotheek hollen voor een vervolg.