Sandra Hazelaar heeft een cateringbedrijf en een Keuken-restaurant. Voorheen was ze werkzaam als actrice maar ze is bewust uit de daarbij horende mediahype gestapt. Na een avond werken fietst ze naar huis. Als ze vlakbij de zijingang van een park is hoort ze gehijg, een vrouwenstem en dan een korte schreeuw. Sandra vertrouwt het niet, stapt van haar fiets en loopt het park in. Daar is ze getuige van een verkrachting. Als de verkrachter wegloopt ziet Sandra wie het is: een landelijk bekende strafpleiter. Sandra helpt Meike, de vrouw die verkracht is en brengt haar naar huis. Meike wil absoluut geen aangifte doen en heeft daar zo haar redenen voor. Maar Sandra kan het gebeuren niet loslaten en wil koste wat het kost dat de strafpleiter datgene krijgt wat hij verdient. 

 'Waar bemoei ik me in godsnaam mee?'  

Het gerecht staat vol uitvoerige beschrijvingen. Het boek las daardoor minder lekker weg dan ik had verwacht. Vooral hoofdpersonage Sandra is goed uitgewerkt en ik kon me goed inleven in haar. Het gerecht laat zien wat een invloedrijk persoon kan bewerkstelligen en dat hij met (bijna) alles weg kan komen. Een dergelijk iemand kan het leven van een persoon en de mensen om hem of haar heen volledig verwoesten. Tijdens het lezen van Het gerecht zag ik een mix van een advocatenserie en een soapserie voor me, met een goede dosis spanning erin verweven. Voor de Goede Tijden Slechte Tijden fans geen Martine Hafkamp als bitch, maar wel een man die overeenkomst vertoont met Ludo Sanders. 

'Ik geef je nog één advies: kijk uit dat je wraakgevoelens niet je heldere blik vertroebelen.' 

Ik heb Het gerecht met veel plezier gelezen, maar moest wel even wennen aan de schrijfstijl van Inge Ipenburg. Het gerecht is een goed opgebouwd verhaal, met sympathieke personages en een sterke ontknoping.