Bezoekersreacties:
Diane kooistra (42) op 5 mei 2018:
Het zal je maar gebeuren, je zit in de metro, koopt een krant, kijkt met een scheef ook naar de seksadvertenties en daar staat jouw foto. En niemand die het ziet en jou geloofd.
Zoë Walker gaat na deze vreemde ontdekking op onderzoek uit en krijgt daar wat later steun bij van een rechercheur Kelly. Want Zoë gaat naar de politie als ze ontdekt dat ze niet de enige is, en dat een van de andere vrouwen vermoord is. Op dat moment begint het beangstigende gevoel dat Clare Mackintosh zo goed kan meegeven in haar boeken. Het wordt benauwender en donkerder als ze door een lange omweg toch ontdekken hoe ze op de vage website terecht komen waar alles vandaan komt. Dan komen ze in een hele nieuwe wereld terecht van stalken en wat eruit voortkomt. Zoë was een forens met een vaste routine en probeert dat te doorbreken, dan gebeuren er bijna ongelukken en komt ze toevallig (?) mensen tegen en het vertrouwen is weg, Ze had net haar leven weer op de rit, dat veroorzaakt ook een bepaalde woede bij haar waardoor ze alleen nog maar met deze zaak bezig is.
Een spannende thriller van begin tot het einde waarbij personages en hun gevoelens en gedachten zo mooi beschreven zijn dat je als lezer heel gulzig wordt. Om door te lezen en op het einde van verbazing achterover te slaan. En als je de volgende keer zelf in het openbaar vervoer zit nog eens goed om je heen te kijken
Oordeel:
Silvia v. Elzelingen (56) op 8 juni 2017:
Een goed opgebouwd plot met een verrassend eind Clare Mackintosh werkte jarenlang binnen de politiewereld. In 2011 begon ze als freelancejournalist en inmiddels is ze fulltime schrijver. Haar debuut Mea culpa was direct na verschijnen een grote hit in Engeland en wordt omschreven als een sensatie. Ik zie jou is haar tweede thriller en is net verschenen.
Elke werkdag hetzelfde ritueel… Elke werkdag dezelfde route… Elke werkdag dezelfde gewoontes… En als jij weet wat je gewoontes zijn, dan weet een ander het misschien ook…
Zoë Walker reist elke werkdag met het openbaar vervoer naar haar werk in Londen. Ze werkt bij een makelaarskantoor, Hallow & Reed, in het centrum van de stad. Elke werkdag dezelfde roltrap, hetzelfde perron, dezelfde trein, dezelfde stoel (als je geluk hebt). Je leest een boek of de krant, scrolt wat op je telefoon en op de plaats van bestemming stap je uit. Elke dag opnieuw. Op een dag ziet Zoë haar foto in de London Gazette staan. De foto staat tussen de zoekertjes voor escort en chatboxen. Thuis aangekomen vind haar familie dat de korrelige foto van de vrouw in de krant weinig op Zoë lijkt. Zoë is daar echter niet zo zeker van en gaat op onderzoek uit. Ze pluist de kranten uit en struint het internet af. Wanneer ze een schokkende ontdekking doet neemt Zoë contact op met Kelly Swift. Kelly heeft in het verleden, als agent bij de zedenpolitie, een misstap begaan en is in functie terug gezet. Sinds een week was ze terug in uniform na haar werk als wijkagent, en bij de eenheid tegen zakkenrollers ingedeeld. Nog steeds hoopt ze terug te kunnen naar een speciale eenheid. Kelly neemt als enige Zoë’s verhaal serieus. Inmiddels blijven de advertenties verschijnen. Wie houdt wie in de gaten?
Clare Mackintosch heeft met Ik zie jou een prachtige vlot lezende thriller geschreven. Het boek grijpt je vanaf het begin en neerleggen is geen optie meer. Ik had het dan ook in no-time uit. Door het lezen van dit verhaal word je je erg bewust van de routine die je je elke werkdag aangemeten hebt. Daardoor is het ook zo gemakkelijk om je in te leven in het verhaal van Zoë. Ik zie jou heeft drie verschillende verhaallijnen, namelijk die van Zoë, Kelly en van de dader. De tekst van de dader staat schuin gedrukt. Het is een boek met een goed uitgedacht plot en een verrassende ontknoping. En of het dan nog niet genoeg is weet de schrijfster er aan het eind nog een extra wending aan te geven. Knap gedaan! Mackintosh weet hoe ze spannende boeken moet schrijven. Na het lezen van dit boek blijf je over je schouder kijken of jij niet gevolgd wordt… Wordt het niet tijd om een andere route te gaan volgen? Ik zie jou is met recht een thriller die nog lang door je hoofd blijft spoken!
Oordeel:
Wendy Wenning op 7 juni 2017:
Je doet elke dag precies hetzelfde. Je weet precies waar je heen gaat. Je bent niet alleen
Zoë reist elke dag met het openbaar vervoer naar haar werk. Ze werkt bij Hallow & Reed, een makelaarskantoor. Per toeval is ze in deze baan gerold, en ook al is het niet altijd het leukste werk, het betaald goed. Als ze op weg naar huis in de trein zit en de krant doorbladerd valt plots haar oog op een advertentie. Onderaan, op de achterkant van de Gazette, staan de zoekertjes voor chatboxen. Maar op zich vind ze dat niet zo interessant. De schok is groot als ze bij deze zoekertjes een foto ziet staan, een foto van haarzelf… Kelly Swift was vier jaar geleden vertrokken bij de zedenpolitie van British transport. Ze had negen maanden in de ziektewet gelopen en toen ze terugkwam werd haar een schone lei aangeboden, maar eigenlijk was haar nieuwe functie een strafmaatregel. Kelly en Zoë komen met elkaar in contact. Eerder zijn er sleutels gestolen van een vrouw die in de trein zat. Zoë herkent deze vrouw, haar foto staat ook tussen de zoekertjes van de sexadvertenties. Zoë krijgt hier een vreemd gevoel bij, zeker nu ook haar foto ertussen staat. Door de politie wordt Zoë niet echt serieus genomen, maar Kelly vertrouwt het ook niet helemaal en gaat op onderzoek uit.
Mea Culpa verraste iedereen: wat een debuut. Dat boek had ik in sneltreintempo uitgelezen en ik was dan ook zeer benieuwd naar de tweede thriller van Clare Mackintosch. Het leesexemplaar dat ik toegestuurd kreeg bezorgde mij al de kriebels vanwege het briefje dat er opgeplakt zat. Ik kreeg het gevoel stiekem gevolgd te zijn. Dit briefje is al gelijk een goede graadmeter voor het gevoel dat je krijgt als je Ik zie jou leest. Ik zie jou heeft meerdere verhaallijnen. Het verhaal van Zoë, verteld vanuit de eerste persoon, het verhaal van Kelly, verteld vanuit de derde persoon. Daarnaast zijn er cursief geschreven stukken verteld door de dader. De dader die personen volgt en alles van ze weet. Deze gedeeltes geven een beangstigend gevoel en natuurlijk is er die vraag: wie is het?
Mackintosch laat ook in Ik zie jou weer een fantastische uitwerking zien. De karakters krijgen allemaal een gezicht en je kunt je in ze verplaatsen. Het gaat niet alleen om de dader en zijn slachtoffers, ook het privéleven van de personages wordt mooi uitgediept. Het boek heeft een mooie spanningsboog, dat van niveau wisselt. Lichte spanning, onderhuidse spanning en hoog opgevoerde spanning. Mackintosch heeft een fijne schrijfstijl, ze weet de juiste setting neer te zetten en de zinnen zo op te bouwen dat deze een meeslepend effect hebben. Er is geen moment dat het inzakt en ook dit verhaal leest als een sneltrein.
Ik zie jou sleept je mee en nieuwsgierig, maar wel met een schichtig gevoel op de achtergrond, wordt je naar de plot geleid. Waarbij je tussendoor herhaaldelijk het onjuiste pad volgt en op het verkeerde been wordt gezet. Door middel van een cliffhanger wordt de plot bekend gemaakt, een die absoluut niet voorzien was. Maar dat is nog niet alles, na de plot heeft de auteur ook nog een schokkende finale voor de lezer in petto. Mijn complimenten. Mea Culpa was top, ook Ik zie jou heeft alle benodigde elementen dat een goede thriller in zich moet hebben. Deze auteur heeft mij voorgoed veroverd.
Oordeel:
