Karen Rose studeerde chemie en sloot deze studie af als ingenieur. Zij ging werken in de levensmiddelentechnologie en had schrijven als hobby. In 2003 debuteerde Rose met de stand-alone thriller Don’t tell, de vertaling van dit boek verschijnt in 2016 in Nederland. Daarnaast schreef ze de Vartanian-trilogie die erg goed werd ontvangen in Nederland. Hierna volgden er nog vele romantische thrillers. Wat een leuk aspect is, is dat Rose vaak karakters uit voorgaande boeken gebruikt om in een nieuw boek terug te keren als hoofdpersoon. Waar ze in het vorige boek af en toe ter sprake komen, staan ze in het volgende boek vol in de schijnwerpers. Rose heeft al meerdere keren de RITA award voor Best Romantic Suspense gewonnen. Daarnaast hebben haar boeken nog vijf maal de finale behaald. De boeken van Rose worden in meer dan vijfentwintig talen vertaald en uitgebracht. 

In Op de hielen maken we kennis met Faith. Faith is psychologe voor zedendelinquenten. Hierdoor haalt ze zich heel veel woede op haar hals van mensen die vinden dat ze gek is om die mensen in therapie te nemen: die zijn niet te genezen! Maar hier schuilt een andere reden achter. Zodra Faiths oma is overleden, erft zij het landhuis van de familie. In haar eigen woonplaats wordt ze gestalkt en is ze al een paar keer aan een moordpoging ontsnapt. Ze besluit om naar het oude landhuis van oma te gaan, om er te wonen of het te verkopen, daar is ze nog niet over uit. Aangezien ze vreselijke herinneringen aan het huis heeft. Op de weg naar het landhuis vindt ze een naakt, verminkt meisje. Faith wijkt uit en komt met haar auto, naast de heuvel, tegen een boom tot stilstand. Ze belt de politie en zodra zij onderzoek komen doen wordt er een beerput opengetrokken. Deacon Novak is als FBI agent belast met de zaak van Faith, maar de zaak komt dichterbij huis dan hem lief is. 

Op de hielen is een behoorlijk dikke pil (750 blz.) maar hier zitten zeker geen verloren bladzijden in. Naarmate het onderzoek naar het meisje en de aanslagen op Faith vorderen, volgen de confrontaties elkaar sneller op. Hierdoor wordt de spanning in het verhaal goed opgebouwd. Aan het eind van het verhaal ontpopt zich dit in een spannende en zenuwslopende ontknoping. Rose weet met dit boek weer een aantal geweldige en beschadigde personages neer te zetten, de opgejaagde Faith en het bijzondere uiterlijk van Deacon worden mooi samengevoegd. Van begin af aan weet je al dat de aantrekkingskracht bij deze personen bijzonder krachtig is. Ook personages uit eerdere boeken worden even licht aangehaald. De sfeer- en omgevingsbeschrijvingen maken dat je het gevoel hebt er midden in te staan. Het donkere, beangstigende bos, het oude landhuis met zijn eigen begraafplaats zijn goede plaatsen voor een unheimisch gevoel. Ook in dit boek schuwt Rose een beetje romantiek en erotiek niet, hiermee zorgt ze voor een beetje ontlading bij de personages en een andere spanning bij de lezer. 

Het boek leest vlot en wordt nergens vervelend. De hoofdstukken zijn onderverdeeld in plaats, datum en tijd, waardoor duidelijk onderscheid gemaakt wordt van welk personage het stuk is. De prettig leesbare en hedendaagse schrijfstijl zorgen ervoor dat het een spannende pageturner is die er om vraagt gelezen te worden. Minpunt aan de boeken van Rose is dat de plot niet echt verrassend is. Alle boeken hebben een zelfde soort verloop in het ontstaan van relaties en dergelijke. Maar het verhaal zelf maakt dit ruimschoots goed! Een bijzonder stuk wat ik in het boek tegen kwam (dit is in Amerika vast heel normaal) was dat een vrouw alleen, midden in de nacht (3.00 uur) boodschappen ging doen. Dan rijst de vraag: Waarom?! Kort gezegd, het verhaal zit je op de hielen! Lezen dus. Spanning: 5 Plot: 5 Leesplezier: 5 Schrijfstijl: 5 Originaliteit: 4 Psychologie: 4,5 Hiermee krijgt Rose de maximale score van 5 sterren voor Op de hielen!