Wanneer op een avond de 17-jarige Mallory niet thuiskomt na een feestje met haar vriendje Tyler wordt al snel het ergste gevreesd. Zeker wanneer Mallory’s gsm en haar bebloede jas in de struiken worden gevonden, is de politie in hoogste staat van paraatheid. Met haar lange donkere haar en groene ogen voldoet ze perfect aan het profiel van jonge vrouwen waarop de ‘Handyman’, een seriemoordenaar, jaagt. Bobby Dees, een rechercheur die werkt voor het FDLE, wordt op de zaak gezet omwille van zijn talent om vermiste kinderen op te sporen. Twee dagen na haar verdwijning ‘ontsnapt’ Mallory echter uit de klauwen van ‘Handyman’ en duikt ze gewond op in een truckerscafé. Met de hulp van Bobby komt de waarheid aan het licht, maar dan begint de nachtmerrie pas. Heeft Mallory de jacht op zichzelf geopend?

Hoffman zet in Insomnia met de proloog al onmiddellijk de juiste toon. Het is duidelijk dat we hier met een steengoede stevige thriller te maken hebben. Bovendien houdt ze het ook een volledig boek vol om die onderliggende spanning, waardoor je een boek bijna niet kan wegleggen, aan te houden. Het verhaal is zo opgebouwd dat er verschillende plottwisten zijn, waardoor je zelfs aan de braafste personages gaat twijfelen. Maar ook aan waarheid en fantasie, en goed en kwaad. Hoffman schrijft het verhaal vanuit verschillende standpunten, die van het slachtoffer, van de politie, maar ook van de dader. Op die manier krijg je als lezer enerzijds een duidelijk beeld van de volledige situatie. Anderzijds biedt het de mogelijkheid om de beweegredenen van bepaald gedrag te doorgronden, om de angst en andere gevoelens van het slachtoffer mee te voelen. Hoffman heeft een schrijfstijl die heel vlot leest. De combinatie van de schrijfstijl met de goed opgebouwde spanning en de slimme plottwists, maakt van Insomnia een topthriller.