Wanneer Sam Widell terugkomt van de winkel vindt hij zijn vrouw Felicia vermoord en zijn zoon Jonathan ontvoerd. Officier van justitie Jana Berzelius leidt het onderzoek naar deze zaak en ondervindt dat hoe langer Jonathan weg is, hoe persoonlijker het voor haar wordt. Wanneer bovendien haar aartsvijand Danilo Pena zich weer in haar leven mengt, is de ramp compleet. In een race tegen de klok moet Jana alles op alles zetten om het kind levend terug te vinden.

Emelie Schepp is een Zweede schrijfster. Ze werkte als marketing- en communicatiespecialist en schreef daarnaast als hobby. Haar debuut Memento (2015) werd overladen met lovende kritieken. Daarna verschenen Narcotica (2016), Post mortem (2017) en Postuum. Haar boeken worden wereldwijd gelezen.

Sam werkt in de zorg. Als hij thuiskomt van zijn werk staat er een man van een beveiligingsbedrijf voor zijn huis. Sam heeft geen interesse voor wat hij verkoopt en loopt naar binnen. Toch blijft hij steeds naar buiten kijken, al weet je dan als lezer nog niet waarom. Bij zijn vrouw Felicia, die binnenhuisarchitecte is, vindt hij geen gehoor. Ze heeft genoeg aan zichzelf en is vaak depressief. Nu zijn vrouw vermoord is, wordt Sam verhoord door de recherche. Dan blijkt dat hij zelf ook het een en ander te verbergen heeft. Langzaam wordt steeds meer duidelijk. Ook waarom Jonathan is ontvoerd.

Postuum is het vierde boek in de serie met de geheimzinnige officier van justitie Jana Berzelius. Ze is een afstandelijke en kille vrouw die minimaal communiceert en onduidelijk handelt. Daardoor is ze als hoofdpersoon niet altijd goed te volgen. Zet daarnaast haar vreemde collega Mia Bolander, de passieve officier van justitie Per (die graag een relatie met Jana wil) Alstrom en de agressieve Danilo Pena die in de gevangenis zit maar toch macht heeft over Jana. Daarmee zijn de ietwat vage personages nog niet compleet. Ook is er een enkele keer een schuingedrukte tekst met de beweegredenen van de ontvoerder. Hoewel Schepp zonder meer lekker vloeiend schrijft, met flitsende passages en een gestaag verlopend verhaal, voert ze te veel personages op. Daardoor miste ik stukken of moest ik teruggaan op mijn e-reader en dat is vervelend. Toch is Postuum een mooi afgerond verhaal geworden zonder losse eindjes.