Harley McKenna is acht als ze leert wat het is een echte McKenna te zijn. Haar vader is de grootste crimineel van North County en zij is zijn enige dochter, en erfgenaam. Als haar moeder wordt omgebracht door haar vaders rivaal, is dat het startsein voor een oorlog tussen de twee drugsbaronnen en wapenhandelaren. Duke McKenna richt zijn dochter af tot een vrouw die zich niet alleen staande zou kunnen houden in de harde drugswereld, maar die het ook zou kunnen overheersen. Daarin slaagt hij zeker, maar als Harley zijn troon bestijgt doet ze dat op haar eigen manier. En die verschilt wel degelijk van Duke zijn werkwijze. 

Harley leert al jong dat van haar houden pijn doet. Iedereen waar ze om geeft, of die van haar houdt, eindigt vroeg of laat een keer dood in de greppel. Ze heeft daarom een muur om zich heen gebouwd waar Ford Knox jaloers op is. Toch zijn er hier en daar wat scheurtjes te zien. Tess Sharpe heeft met Harley McKenna een hoofdpersonage neergezet die nog niet zo vaak het literaire podium heeft bestegen. Ze is meedogenloos en vecht als een bloedhond voor de personen waarvan ze houdt, zelfs als ze daarvoor onorthodoxe keuzes moet maken. Het sentiment of melodrama wat vaak gepaard gaat bij 'harde' vrouwen, is bij Harley niet terug te vinden. Dit is gewoon een vrouw met ballen, en zelfs die omschrijving doet haar te kort. Dat is in het begin wel een beetje wennen. Waardoor Tess Sharpe ook gelijk de lezer confronteert met stereotype denken, want als Harley een jongen was geweest, waren sommige dingen niet 'overdreven' of 'ongeloofwaardig'. Dat is een leerzame eye-opener. Toch is Harley niet een eenzijdig karakter en heeft ze wel degelijk diepgang en emoties. Ook haar keuze en haar worsteling om haar eigen pad te bewandelen maken haar nog krachtiger als personage. 

Het verhaal wordt enkel vanuit Harley McKenna verteld en heden en verleden wisselen zich per hoofdstuk af, al is dat in het laatste deel niet meer het geval. Hierdoor krijg je geleidelijk te zien hoe Harley geworden is wie ze is en wat ze uiteindelijk van plan is en waarom. Hoewel Tess Sharpe op deze manier gedoseerd informatie verdeelt en het verhaal langzaam opbouwt, haalt het ook de vaart uit het verhaal. Veel hoofdstukken lijken slechts achtergrondinformatie en soms is er bijna te weinig om je als lezer in het verhaal te houden. 

Daarbij voelen sommige wendingen ook puur als verrassingseffect en geen toevoeging aan het verhaal. Dat wordt versterkt doordat een aantal grote wendingen, die bij wijze van een aardverschuiving zouden moeten veroorzaken, even tussen neus en lippen door genoemd worden en dan weer verdwijnen in de rest van het verhaal. Alsof alles even belangrijk is. Wat niet zo is. 

Hetzelfde gebeurt met de thematiek. De onversneden waarheid kaart een aantal duidelijke thema's aan die zeer relevant zijn in North County en daarbuiten. Met name het feministische aspect komt mooi naar voren, en daar ligt ook de nadruk. Dat in het nawoord dan het Neonazisme nog eens extra wordt onderstreept, werkt verwarrend. Het komt uiteraard voor in het boek, maar daarnaast ook thema's zoals opgroeien in een wereld gerund door drugs, de onmogelijkheid om aan je omgeving te ontsnappen, om los te breken van je opvoeding, de zuigende werking van criminaliteit en het bloedverwantschap. Voor één verhaal is dat best veel, en ook hier verdwijnt alles een beetje in een grijs gebied. 

Desalniettemin is De onversneden waarheid een vernieuwende thriller met een inspirerende hoofdpersoon en een rauwe realiteit die te denken geeft.