Rechercheur Adam Kimble komt voor zijn grootste test ooit te staan als de vrouw van wie hij houdt slachtoffer wordt in een grootse zaak. Meredith Fallon heeft als kinderpsychologe een zware baan, zij begeleidt vooral kinderen die met misbruik te maken hebben gehad. Maar haar werk wordt nog een stuk zwaarder als ze op een uitje met een van haar patiënten, Mallory, een drama meemaakt. Meredith lijkt het doelwit van een aanslag en het is aan Adam om haar te beschermen en deze maniak op te sporen. 

Voor lezers die bekend zijn met de boeken van Karen Rose, is Mallory geen onbekende.  In Op het spel speet ze een rol in een misbruik verhaal. Ook dit is een element dat vaker wordt toegepast in Karens boeken. Ze spelen zich af in verschillende vaste steden waarin dan ook vaker personages terugkeren. Het is ongetwijfeld een leuke toevoeging, maar geen must om deze boeken op een specifieke volgorde te lezen. De personages zijn goed uitgewerkt waardoor er geen open lijntjes zijn in de verschillende verhalen. 

De duistere kant is geschreven vanuit verschillende perspectieven. Allereerst natuurlijk Adam in zijn zoektocht naar de dader, maar er is daarnaast ook ruimte om zijn relatie met Meredith op te laten bloeien, en af te rekenen met zijn demonen. Ook Merediths kant wordt gevolgd, deels als slachtoffer, maar ook zij heeft een verleden waar ze mee probeert te dealen. Diegene die al het leed veroorzaakt krijgt ook een verhaallijn toebedeeld. Het is lange tijd niet bekend wie hij is, maar we leren hem goed genoeg kennen om te weten dat hij het kwaad in eigen persoon is. Zoals gezegd zijn de karakters heel goed uitgewerkt waardoor je gelijk door hebt wie 'goed' en 'slecht' is. Althans op het eerste oog, want heeft niet iedereen een duistere kant?

Meredith heeft een heel groot sociaal netwerk van vrienden en familie die onderling ook weer banden hebben. Bijna allemaal werken ze in de gezondheidszorg of bij de politie en wijken geen moment van haar zijde in deze tijd van nood. Het was soms even moeilijk te onthouden wie bij wie hoorde, op welke manier ze met elkaar verbonden waren en wat hun rol in dit verhaal was. Maar mede door hun uiterlijke kenmerken en bepaalde manier van handelen krijg je ook van deze personages een beeld en wordt het plaatje compleet. De dader lijkt Adam en zijn team steeds een stap voor te zijn en we volgen dan ook een spoor van lijken. De spanning is echt om te snijden en siddert voort door het hele verhaal. Er gebeurt zo veel en je waant je echt in hun vriendenkring, zoekend naar een uitweg. Dit gaat echt niet zonder slag of stoot en het is knokken om eruit te komen. De uitkomst komt dan ook als een schok, niet alleen bij Adam, maar ook bij de lezer die telkens op het verkeerde spoor is gezet.  

De duistere kant is weer een knap staaltje Karen Rose, een dik 600 pagina's tellend boek waar we ons thrillerhart weer bij kunnen ophalen.