De structuur van het verhaal in Het achtste boek is bij aanvang een beetje verwarrend omdat het direct start met het eerste verhaal. Al snel wordt het duidelijk dat na ieder verhaal een gesprek volgt tussen Julia en Grant over dat verhaal. De bloemrijke taal die in de verhalen wordt gebruikt doet af en toe een beetje ouderwets en deftig aan. Pavesi gebruikt veel bijvoeglijke naamwoorden en veel vergelijkingen die soms een beetje te veel van het goede zijn. Het voert je terug in de tijd waarin verhalen met inspecteur Poirot zich afspelen. De verhalen zijn in de trant van de verhalen van Agatha Christie: moordverhalen waar je als lezer heerlijk kunt meepuzzelen wie de dader is. De personages Julia en Grant krijgen weinig diepgang en leer je niet door en door kennen. De verhalen zijn stuk voor stuk vermakelijk en de indeling van Het achtste boek is uniek te noemen. De uitleg en structuur van de verhalen wordt door McAllister via wiskundige formules gedaan wat zeker origineel is en refereert aan de knowhow van Alex Pavesi op dat gebied. Aan het einde word je verrast door een twist. Er is een eerste- en een tweede einde. 

Het achtste boek is verschenen als e-book en het fysieke exemplaar laat nog even op zich wachten. Voor lezers die houden van de stijl van Agatha Christie en een originele manier van verschillende misdaadverhalen willen lezen, willen meepuzzelen in elk verhaal wie de dader is, is dit een boek naar hun hart.