Wanneer de gebroken botten van een vrouw in een koffer worden aangetroffen op een drukbezocht strand, wordt rechercheur Billie Ann Wilde op de zaak gezet. Op het bagagelabel staat de naam Danni geschreven, de naam van haar beste vriendin.

Billie maakt zich al jaren zorgen dat de geheimen uit haar verleden haar dierbaren in gevaar kunnen brengen. Dan wordt er opnieuw een koffer met botten gevonden. En dit keer is het Billies eigen naam op het label…

Kan Billie het verleden onder ogen zien en haar connectie met deze gestoorde moordenaar ontrafelen, voordat er meer slachtoffers vallen?

Billie Ann Wilde krijgt in Vermist de leiding over een nieuw moordonderzoek wanneer op een drukbezocht strand een koffer met menselijke botten wordt aangetroffen. De koffer heeft een label met de naam van haar beste vriendin Danni. Wanneer Danni kort daarna spoorloos verdwijnt en een andere verdwenen vrouw wordt teruggevonden, lijken de zaken met elkaar te maken te hebben. Om niet van het onderzoek afgehaald te worden, zwijgt Billie Ann in alle talen over haar band met Danni en hoopt angstvallig dat haar persoonlijke geheimen niet aan de oppervlakte zullen komen. Maar hiermee brengt ze zichzelf en anderen in gevaar. 

Vermist is het tweede deel in de reeks Florida crime. De cover en titel sluiten mooi aan bij het eerste deel Verdwenen. Het verhaal is los te lezen omdat het politieonderzoek een nieuwe zaak behandelt. De verdere ontwikkeling van het hoofdpersonage Billie Ann is goed te volgen, omdat belangrijke informatie door de auteur opnieuw wordt aangehaald. Billie Ann wordt echter niet erg sympathiek neergezet. Haar carrière komt duidelijk op de eerste plaats en dit gaat ten koste van haar kinderen en haar ex-partner. Als opvoedingsfiguur komt ze hierdoor niet zo goed uit de verf. Toch is de impact onvoldoende uitgewerkt om van een psychologische thriller te kunnen spreken. 

De meeste hoofdstukken worden vanuit het perspectief van dit hoofdpersonage verteld, in de ik-vorm. Ter afwisseling komen ook andere perspectieven aan bod. De derde manier om variatie te voorzien zijn politieverhoren uit het verleden. De verhaallijnen vloeien mooi samen. Het geheel legt de klemtoon op het politieonderzoek en het wordt slechts op bepaalde momenten enigszins spannend. De hoofdstukken hebben verschillende lengtes, waaronder ook heel korte fragmenten. De opbouw van de plot zit wel goed en het einde van het verhaal is beduidend beter dan het eerste deel. De auteur voorziet zelfs nog een extra onverwachte wending op het laatste moment. 

Met Vermist laat Willow Rose zien dat ze als auteur is gegroeid. Deze serie zal de liefhebbers van politiethrillers zeker aanspreken.